مشاور، همراه، و یا دستیار در همه دنیا در کنار رهبران سیاسی نقش بسیار پر اهمیتی دارند.
مرحوم حاح سید احمد آقای خمینی در کنار امام چنین نقشی داشت.
برای اینکه اهمیت جایگاه و تلاش احمد خمینی در آن دوران روشن شود باید توجه کرد که امام بعد از انقلاب از کاریزمای بالایی برخوردار بود. شاید در شرایط فعلی جهان و در میان نسل ارتباطی فعلی کسی نتواندباور کند که واقعا در آن دوران با اشاره امام ونه با دستور مستقیمش همه چیز می توانست اتفاق بیفتد.
انگشت امام وقتی به کسی و یا جریانی اشاره می شد، اگر اشاره مثبت بود، همه خوبی ها و حمایت های به آن سمت می رفت و اگر اشاره منتقدانه و یا معترضانه بود ، آن افراد و جریانات از چشم ها می افتادند. این اتفاق با ابزارهای قضایی و امنیتی شکل نمی گرفت. زیرا اساسا دستگاههای امنیتی و قضایی شکل نگرفته بودند.خود خواست و نظر امام جنین جوی را در جامعه به وجود می اورد.
این که رهبران خیلی از کشورها در چهار دهه پیش و در اوج اقتدار چپ مقتدر بودند شک نیست. اما امام حداقل تا سالهای اولیه بعد انقلاب از کسانی بود که اقتدارش از نوع دیکتاتوری و با ابزارهای رسمی سرگوب نبود. واقعا مردم به او عشق می ورزیدند. وقدرتش فراگیر بود.این ها را از روی شیفتگی و علاقه نمی گویم. به عنوان یک راوی که آن دوران را درک کرده ام میگویم.
احمد آقای خمینی در چنین شرایطی مشاور، همراه، و به معنای واقعی دستیار امام بود.
اهمیت احمد آقا در این بود که عملا سازماندهی این قدرت بزرگی که امام در اختیار داشت، با او بود؛ آن هم در دوران بی رسانه ای.
در آن زمان تنها دو شبکه تلویزیونی در ایران بود و یک رادیو. و موج کوتاهی که به قول آن روزی ها لندن را می شد از آن شنید. همین رادیو بی بی سی و دوتا روزنامه کیهان و اطلاعات.
در این غیبت رسانه ای دستیار امام می توانست هر کاری بکند و نگران انتشار اخبار آن نباشد و حتی امام از آن مطلع نشوند..
از سوی دیگر امام با سن بالا و مقامات عرفانی که خود را نمی خواست درگیر اتفاقات روزمره کند. این امر نیز زمینه دیگری بود که می توانست به دستیار قدرت فراوان بدهد و این قدرت در اختیار احمد آقا بود و البته می توانست در صورتی که دستیار دچار بحران قدرت باشد زمینه سوء استفاده او را فراوان کند
علاوه بر این، یک ایران در حال جنگ بود و بعد از انقلابی که سیستم دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی را در هم ریخته بود و ارکان کشور بعد انقلاب شکل نگرفته بود و الگوی خاصی هم نبود که ایران از آن بهره بگیرد؛ بیشترین اختلافات در میان رهبران سیاسی بعد انقلاب هم وجود داشت. برای حل همه این مسایل، چشم ها فقط به سمت نظر امام خمینی بود.
با توجه به این شرایط باید به زندگی احمد آقای خمینی در کنار امام نور تابانید. این دستیار خیلی قدرتمند بود.
اما برای اینکه تاریخ بداند و بتواند قضاوت درست در مورد افراد بزرگ تاریخش کند همه حتی خود امام خمینی گواهی داده اند که احمد فقط امام خمینی را دید و خود را ندید.
تا انقلاب اسلامی هست، نام امام خمینی میتواند محور وحدت نیروهای انقلاب باشد. به همین دلیل به بهانه های مختلف بیت و خط و اندیشه و دوستان امام مورد تخریب قرار می گیرند.
تجلیل و یاد آوری خوبی های امام خمینی و بیت ایشان یک علاقه کور نیست؛ یک نیاز اتقلابی است.
