پایگاه خبری جماران: روز دوشنبه پس از یک هفته پیشثبتنام برای دوازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی به پایان رسید و رکورد جدیدی در اعلام آمادگی داوطلبان به ثبت رسید؛ نامنویسی بیش از ۴۸ هزار نفر برای راهیابی به مجلس دوازدهم. این آمار بیش از سه برابرِ دوره پیشین مجلس است و به گفته مسئولان وزارت کشور، حدود ۲۵۰ تن از نمایندگان مجلس یازدهم در پیش ثبتنام شرکت کردند، اما در این میان چهرههای اصلاح طلب شاخص با وجود تمام حواشی حاضر به ثبت نام نشدند.
در این خصوص، یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در گفت و گو با خبرنگار جماران، اظهار کرد: سبک پیش ثبت نام و قانون جدید آسیبهای اساسی دارد که یک آسیب آن نیز مشخص شد. اما در به هر حال خیلی از افرادی که برای آنها پیامک ارسال شده بود، در انتخابات ثبت نام کردند و اکنون وزارت کشور باید پرونده 32 الی 33 هزار نفر را بررسی کند. انتخابات یک مرحله تحلیلی و تبیینی و یک مرحله تحلیجی دارد؛ تا زمانی که در مرحله تحلیلی و تبیینی بستر مناسب را در جامعه فراهم نکنید و با مردم گفت و گو نکنید و فعالان سیاسی و افرادی که توانایی ورود به این عرصه را دارند نتوانند خود و مردم را قانع کنند، آنها به عرصه انتخابات نمیآیند. این آمار دردی از وزارت کشور و انتخابات دوا نمی کند، بلکه باید مشاهده کرد مردم چقدر به لحاظ تحلیلی و تبیینی آماده ورود به مرحله تحلیجی و انتخابات میدانی هستند.
پیش ثبتنام کار اشتباهی بود و آسیب اساسی به انتخابات خواهد زد
وی با انتقاد از پیش ثبتنام انتخابات اسفند ماه اضافه کرد: من فکر میکنم پیش ثبتنام کار اشتباهی بود و آسیب اساسی به انتخابات خواهد زد و خیلی از افرادی که هنوز در حال بررسی بودند هنوز به این جمع بندی نرسیده اند که بیایند. بسیاری نگران این هستند که آمدن آنها بعد از طی شدن مراحل تحلیلی و تبیینی چه بازتابی در بین مردم داشته باشد.
رحیمی جهان آبادی اظهار داشت: باور من بر این است که طیف اصلاح طلب و طیف نیروهای عاقل معتدل اصول گرا در این عرصه حضور پیدا کنند و مردم و سرنوشت کشور را رها نکنند. شاید در برخی از شهرهای کشور مانند تهران، مشهد و شهرهای بزرگ میزان مشارکت پایین خواهد بود، اما در شهرهای کوچک به دلیل رقابت محلی، قومی و مذهبی میزان مشارکت بالا است و روی آن حوزه ها باید متمرکز شد و در بین افرادی که ثبت نام کرده اند و تایید صلاحیت میشوند بین آنها گزینهای که به مردم نزدیکتر است و درک واقع گرایانهتری دارد و به لحاظ شایسته و تخصص تجربه دارد و میتواند با دفاع از مردم به رفع مشکلات کشور کمک کند، اجازه ندهند مجلسی تشکیل شود که فاصلهی زیادی با مردم دارد. ما امروز میبینیم مسائل و مشکلات موجود با درکی که دارند تا چه اندازه با درک مردم متفاوت است.
وی با بیان اینکه نیامدن مردم به پای صندوق و اینکه فعالان سیاسی از عرصه انتخابات دلسرد شوند بیشتر به این اقلیت انحصار طلب کمک میکند، افزود: کسانی فکر میکنند صاحب کشور هستند و ما مستاجر هستیم. باور من بر این است که باید بمانیم، حتی اگر رد صلاحیت شویم. باید بیاییم، حتی اگر با نیامدن مردم پای صندوق حذف شویم. باید حرف خود را بزنیم و تلاش خود را کنیم و حداقل برای نسلهای بعد اگر از ما پرسیدند؛ شما بودید چرا مملکت به این سرنوشت دچار شد و چرا مقاومت نکردید؟! بگوییم ما بودیم و تلاش کردیم و تایید یا رد شدیم، اما مردم به پای صندوق نیامدند. باید به پای صندوقها بیاییم و به وظایف خود عمل کنیم، زیرا کشور شرایط خوبی ندارد و چشمانداز مناسبی ندارد و فشار اقتصادی و تنگناهای مختلف روی مردم در حد اعلا وجود دارد و اگر در این شرایط ما کنار مردم نباشیم و عافیت طلبی شخصی کنیم و از رد صلاحیت و رای نیاوردن بترسیم و تسلیم اقلیت انحصار طلب و تمامیت خواه شویم تاریخ ما را نمیبخشد.
شاید ظرفیت و فضا خیلی مناسب نباشد اما باید به سوی درِ بسته هم دوید، چون حقوق مردم و آیندهی بچههای کشور ما است
نماینده مردم تربت جام در پاسخ به این سوال که راهکار رهایی از این بیاعتمادی چه میتواند باشد؟ گفت: کار سیاسی کار صفر یا صد نیست. ما باید برای ۵ یا ۱۰ درصد ظرفیت هم تلاش کنیم. در مجلس فعلی تعداد اصلاح طلبها ۱۶ نفر است و با اصول گرایان میانی که با ما مرتبط میشوند و برخی اوقات به ۵۰ الی ۶۰ نفر میرسیم، خیلی وقتها جلوی خیلی از حرکتهایی که انجام میدهند و حقوق مردم ضایع میشوند را میگیریم و میمانیم. که یک نمونه طرح صیانت بود که آن قدر مقاومت کردیم که به حاشیه رفت.
جهان آبادی تصریح کرد: واقعیت امر این است که شاید ظرفیت و فضا خیلی مناسب نباشد، اما باید به سوی درب بسته هم دوید، چون حقوق مردم و آیندهی بچههای کشور ما است و این شرایطی که به لحاظ اقتصادی و اجتماعی ایجاد میشود فقط سرنوشت یک عده اقلیت و انحصار طلب نیست، بلکه سرنوشت کشور ما است و اکنون حوادثی که در کشور چه در حوزه محیط زیست، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی رخ میدهد، شاید دههها زندگی و سرنوشت و بچههای ما را رقم میزند و شاید اگر ما در این عرصه آسیب ببینیم و حذف یا رد صلاحیت شویم و مردم اقبال نکنند و پای صندوق نیایند.
رحیمی ادامه داد: اما نمیتوانیم نسبت به سرنوشت ایران و بچههای خود بیاعتنا باشیم؛ تلاش میکنیم بچههای ما شرایط سختی که تجربه کردیم را تجربه نکنند و دنیای بهتر و آزادتر و شرایط اقتصادی بهتری داشته باشند و بین دخل و خرج آنها تناسبی باشد و مانند ما از رهن و اجاره خانه و بیکاری بچههای جوان خود عذاب نکشند. من فکر میکنم چارهای جز ایستادن و دفاع کردن برای دفاع از مردم و کشور نداریم ولو این که انحصار طلبان و اقلیت تمامیت خواه هر بلایی بر سر ما بیاورند، نباید ملت را تنها بگذاریم.
وقتی که به قدرت میرسیم مردم را فراموش میکنیم و محافظه کار میشویم
جهانآبادی گفت: مردم به شدت دلسرد هستند و مردم حتی زمانی که برای مجلس دهم رأی دادند، و دیدند مجلس خواستههای آنها را برآورده نکرد و یا زمانی که حسن روحانی رئیس جمهور شد خیلی از خواستههای مردم را نخواستند و یا نتوانستند برآورده نکردند! من فکر میکنم ما سیاسیون هم مقصر هستیم، چرا که وقتی که به قدرت میرسیم مردم را فراموش میکنیم و محافظه کار میشویم و به نحوهای عمل میکنیم که گویا در این پست و جایگاه ابدی هستیم و میخواهیم خودمان را حفظ کنیم.
تلاش میکنیم کنار مردم بمانیم
وی ادامه داد: ما از روحانی و مجلس دهم و 150 نفری که پشت سر عارف بودند و اصلاحطلبان انتظار بیشتری داشتیم، اما علی رغم تمام خواستههای تحقق پیدا نکرده باز هم تلاش میکنیم کنار مردم بمانیم و از خواستههای مردم دفاع کنیم چون آینده ما و آینده بچههای ما است و اقلیت انحصار طلبی که امروز در کشور تلاش میکنند همهی امور کشور را قبضه کنند و مردم را کنار بزنند، اگر ما کوتاه بیاییم و سکوت کنیم و به حاشیه برویم جشن میگیرند؛ چون اینها همین را میخواهند و دوست ندارند آدم هایی که از مردم و حقوق مردم دفاع می کنند در این کشور زندگی کنند.
رحیمی جهان آبادی در پایان گفت: اگر روزی ما از این کشور برویم همان گونه که نخبگان و مهندسان ما میروند، آنها خوشحال میشوند و این را در راستای خالص سازی کشور میدانند و واقعیت امر این است که باید مقاومت کنیم و بایستیم، لذا حتی اگر تعداد ما اندک باشد، حتی اگر مردم دلسرد هستند و آسیبهای اساسی به مردم وارد میشود، باید در کنار آنان بمانیم و از حقوق مردم دفاع کنیم.