زینت پدر

پایگاه خبری جماران: زینب کبری(س) بنابر نقل تواریخ در پنجم جمادی الاولی در مدینه منوره به دنیا آمده و در ۱۵ رجب سال ۶۲ هجری در شام، چشم از جهان فرو بست. نام حضرت را پیامبر اکرم(ص) انتخاب کرد و فرمود او همانند جده ­اش خدیجه است. برای حضرت زینب القاب متعددی نقل شده است، از جمله: عقیله بنی­هاشم، عالمة غیر معلمه، عارفه، فاضله، عابده آل علی و...

زینب (س) دختر علی و فاطمه(ع)، خواهر حسنین و ام کلثوم و همسر عبدالله بن جعفر بن ابیطالب است. وی دارای ۴ پسر به نام‌های علی، عون، محمد و جعفر و یک دختر به نام ام کلثوم بود.

نام حضرت را پیامبر اکرم(ص) انتخاب کرد و فرمود او همانند جده ­اش خدیجه است. برای حضرت زینب القاب متعددی نقل شده است، از جمله: عقیله بنی­هاشم، عالمة غیر معلمه، عارفه، فاضله، عابده آل علی و... .

زینب کبری(س) بعد از رحلت جد بزرگوارش حضرت محمد(ص) مصیبت مرگ مظلومانه مادر را شاهد بود و سپس شهادت پدرش علی(ع) و نیز شهادت برادرش امام مجتبی(ع) را مشاهده کرد و در این مصائب بسیار گریست و سوخت. تا آنکه در واقعه کربلا در کنارش برادرش حسین بن علی(ع)، و سایر خاندان پیامبر(ص) قرار گرفت.

از سویی سنگینی شهادت برادران و فرزندان و آل هاشم و اصحاب و یاران حضرت اباعبدالله(ع) در کربلا و از سوی دیگر اسارت وی، زینب را در اوج صبوری و بردباری قرار داد تا آنجا که در مقابل یزید و یزیدیان در کنار امام سجاد(ع) یک تنه ایستاد و حکومت یزید را زیر و رو کرد. جامعه جهل و فراموشی گرفته شام و کوفه را بیدار کرد و مظلومیت امام حسین و یارانش را به همگان نشان داد.

سر نی در نینوا می­ماند  اگر زینب نبود           کربلا در کربلا می­ماند اگر زینب نبود

چهرة سرخ حقیقت بعد از آن طوفان رنگ                پشت ابری از ریا می­ماند اگر زینب نبود

حضرت زینب نه تنها الگوی زنان مسلمان، که الگوی جهان اسلام و تمام مبارزان با کفر و الحاد و استکبار است. چنانکه امام خمینی(ره) دربارة تحول بانوان ایران در سال ۵۹ فرموده است:

این تحول یک تحولی است که بالاترین تحول است در جامعه، جامعه ما از بانوان زمان محمدرضا و رضاخان برگشتند به یک بانوانی که زینب­ گونه شدند و تابع فاطمه. (صحیفه امام،‌ج ۱۴، ص ۱۹۸).

ایشان دربارة شهادت جوانان در جبهه­ ها و در تجلیل از آنان نیز می­فرماید:

ما در راه اسلام، این هدف مقدس از شهادت نور چشمانمان هراس نداریم، و سند ما پدران و مادران شهدای عزیزمان است که آنچنان با گشاده­رویی و شجاعت معنوی از شهادت عزیزانشان استقبال می­کنند که انسان را به یاد حضرت علی بن الحسین، امام سجاد و عمة بزرگوارش زینب کبری، فرزند علی بن ابیطالب ـ سلام الله علیهم ـ می­اندازد. (همان، ۱۶، ص ۷۱)

امام خمینی دربارة شخصیت حضرت زینب و خطبه­ های ایشان و نیز ایستادگی در برابر حکومت جور و ستم یزید می­فرماید:

در مقابل یزید، حضرت زینب ـ سلام الله علیها ـ‌ ایستاد و آن را همچو تحقیر کرد که بنی­امیه در عمرشان همچو تحقیری نشنیده بودند. (همان، ج ۱۷، ص ۵۴).

در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران روز تولد این بانوی بزرگ به درستی روز پرستار نامیده شد، چرا که او در حماسه کربلا در کنار رسالت‌های متعددی که داشت، از امام سجاد(ع) در مدت بیماری حضرتش پرستاری می‌کرد.

در سال ۱۳۵۹ جمعی از پزشکان و پرستاران خدمت امام خمینی می­رسند و ایشان سخنان مبسوطی دربارة جایگاه پزشکی و پرستاری ایراد می­فرماید و آن را از شغلهای بسیار مقدس می­شمارد:

از جمله شغلهای بسیار مقدس، شغل پزشکی است ... و همین­طور پرستاری؛ این شغل پرستاری از شغلهای بسیار شریفی است که اگر چنانچه، انسان به وظایف انسانی و شرعی خودش عمل بکند، این یک عبادتی است که در تراز عبادتهای درجه اول است. (همان، ج ۱۲، ص ۲۸۵)

در همین سخنرانی به مسئولیت سنگین پرستاران نیز اشاره می­کنند و یادآور می­شوند که بیماران چون احساس تنهایی و غربت دارند، محبت و ملایمت و رفتار انسانی و با محبت پرستاران، برای آنها بسیار مؤثر است و به بهبود سریع­تر آنان کمک می­کند.

در سال ۱۳۶۲ امام خمینی در جمع وزیر بهداری وقت آقای دکتر منافی و سایر کارکنان وزارتخانه نکات بسیار مهمی را بیان داشتند از جمله فرمودند:

هم پزشک مهم است، هم پرستار مهم است، هم کارمندان این دستگاه. و چیزی که بسیار اهمیت دارد برای پزشکان و پرستاران و آنهایی که تماس با مریض­ها و بیمارها و مجروح­ها دارند این است که روح عطوفت در آنها باشد .... این نکته را باید در نظر داشته باشند که عطوفت به آنها و امید دادن به آنها و وعدة سلامت به اذن الله برای آنها، کمک می­کند به صحت آنها .... گمان بکنید که خودتان مریض هستید و در یک مریضخانه رفتید، در آنجا چه توقعی دارید از کارمندان آنجا، از پزشکان آنجا، از پرستار آنجا، همان توقعی که خود شما از آنها دارید، سایر مَرْضی هم از شماها دارند. بنابراین لازم است که توجه به این مسائل معنوی بشود. (همان، ج ۱۸، ص ۲۳۳ تا ۲۳۶)

مناسب است در این ایام یادی کنیم از این فرشتگان زمینی که در سراسر کشور با تمام وجود مشغول خدمت هستد بویژه آنان که در کنار بیماران کرونایی، از هیچ کمکی دریغ ندارند. برای شادی روح آنان‌که در این مسیر جان دادند و روحشان در جوار حق آرمیده و برای سلامتی اینان که در حال خدمت هستند صلواتی نثار می­کنیم.

عمرشان مستدام و عزمشان برقرار باد.