در اواخر مبارزه که امام به پاریس تبعید شدند، آیت الله حججی طاقت نیاورد تصمیم گرفت خود را هر جور شده به نزد امام برساند. ایام ماه ذیقعده بود در فرودگاه همه به حج مشرف می‌شدند وقتی از ایشان سوال می‌کنند شما هم عازم مکه و مدینه هستید؟ می‌گوید: خیر! امسال کعبه دلها در نوفل لوشاتوی فرانسه مسکن گرفته است و من می‌خواهم به زیارت کعبه مجسم مشرف شوم. عده‌ای وی را به باد تمسخر و تحقیر می‌گیرند و سرزنشش می‌کنند.
پایگاه خبری جماران: مرحوم آیت الله سیدسجاد حججی که در میان همشهریان خود به میرسجاد معروف است در سال 1307 در میانه به دنیا آمد. وی فرزند حجت الاسلام میرحسین حججی عالم شناخته شده بود. میرسجاد حججی بعد از تحصیلات ابتدایی در 17 سالگی به حوزه علمیه میانه رفت. بعد از یک سال به حوزه علمیه قم رفت اما بعد از فوت پدر خود به زادگاهش برگشت.
وی در طول زندگانی خود علاوه بر پدرش حجت الاسلام میرحسین حججی، شاگر اساتیدی همچون حضرت امام خمینی، آیت‌الله العظمی سید حسین بروجردی، آیت‌الله العظمی سید صدرالدین صدر، آیت‌الله العظمی مسلم ملکوتی، آیت‌الله العظمی سید محمد حجت کوه‌کمری، آیت‌الله العظمی شیخ عباسعلی شاهرودی، آیت الله میرزا محمد مجاهدی تبریزی، آیت الله العظمی سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی، آیت الله سید محمد صدوقی آیت الله سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و آیت الله میرزا علی مشکینی بود.
آیت الله حججی به درخواست آیت‌الله بروجردی در سال 1335 به میانه بازگشت و مسئولیت اداره و سرپرستی مدرسه علمیه جعفریه را به عهده گرفت و به تدریس و تربیت فضلا و طلاب پرداخت.
میرسجاد حججی میانجی از جمله روحانیون مبارزی است که از آغاز نهضت اسلامی ایران به جمع مبارزان و شاگردان انقلابی حضرت امام پیوست. او جزو اولین روحانیانی بود که به مرجعیت حضرت امام ایمان آورد و درست یک هفته پس از رحلت آیت‌الله بروجردی از حضرت امام اجازه امور حسبیه گرفت و افتخار قدیمی‌ترین و اولین اجازه نامه از رهبر کبیر انقلاب را به خود اختصاص داد.
وی در نامه ای به امام خمینی می نویسد: «بسمه تعالی
حضرت مستطاب آیت الله العظمی آقای حاج آقا روح الله خمینی- دام ظله العالی علی رءوس الانام. چون در مسائل شرعیه در محلی که اقامت دارم گاهی محل ابتلا می‌شود، اگر صلاح می‌دانید این جانب را مجاز فرمایید در تصدی امور حسبیه که شان حاکم شرع انور است؛ و نیز در اخذ وجوه شرعیه و صرف در مصارف و در اخذ سهم امام- علیه السلام- و صرف آن در مصارف اقتصادی خودم و ایصال بقیه نزد آن جناب. بیست شوال هزار و سیصد و هشتاد.
با تقدیم احترامات- سید سجاد حججی.»
امام خمینی نیز در نامه ای در تاریخ 17 فروردین سال 40 به حججی پاسخ می دهند:
«بسم الله الرحمن الرحیم
جنابعالی مجاز هستید در مراتب مسطوره.
روح الله الموسوی.»
نامه ای که به امام نرسید
نامه دیگری از آن مرحوم به حضرت امام وجود دارد که عمق ارادت او به ایشان را نشان می دهد. این نامه در تاریخ 13 آبان 1344، درست یک سال پس از تبعید امام به ترکیه و نجف در آن فضای اختناق ستم‌شاهی توسط آیت الله حججی به زبان عربی نوشته شده و از شهرستان میانه به نجف پست شد اما در بین راه توسط اداره اطلاعات شهربانی توقیف و در آرشیو ساواک بایگانی می شود. در بخشی از این نامه می خوانیم:
«آقا و سرورم! هر چند جسماً از شما دورم. ولى جان و دلم با شما و در کنار شماست. خداوند گواه این سخنم هست و بنده از آن روزى که شما را از کاشانه تان ایران به زور و ظلم اخراج کردند (به سان اخراج جد و پدرانتان علیهم السلام از وطن‌شان با ظلم و جور) ـ از آن روز ـ ارادتمند شما هستم. هرگونه وعظ و تبلیغى را حتى در داخل منازل و خانه ها بر ما ممنوع کرده بودند و منتظر چشم انتظار فرج و نجات و طلوع خورشید علوى هستیم تا ما را یارى داده و از این گرداب سختى و دردمان برهاند. در سال گذشته هم مانع ما براى تشرف به خانه خدا شدند و با وجود آنکه بعد از دو ماه زحمت همه مقدمات را فراهم نموده بودیم، در آخرین مراحل براى ما پاسپورت صادر نکردند به خاطر آنکه شما (یعنى من) از اصحاب خمینى هستى. خداى بزرگ را شکر مى گویم و باز هم از او سپاسگزارم. البته محدودیت‌ها و سختگیری‌هاى دیگرى هم تا همین امروز اعمال مى کنند. با این احوال باز هم خداوند را مى ستایم و شکر مى گویم که الحمدللّه در صحت و عافیت به سر مى‌برید و آرزوى من هم همین است. اى روح اسلام و علما و طلاب! از آن روزى که از محافل ما رفته‌اى، زندگى، روح آزادى و رشادت نیز از مجلس ما و از وجود بسیارى از مردم رفته است. چرا که در واقع روح ما از ما رفته است و ما چشم انتظار آن روح رحمانى مى‌مانیم. در پایان از محضر جنابعالى و نیز از آقا مصطفى التماس غریق در حال مرگ دارم که در زیارتگاه‌ها و عبادتگاه‌هاى مقدس مرا از زیارت و دعاى خود جهت دریافت توفیقات دائمى الهى با اطاعت و رضایت‌جویى او فراموش نکنند. که خداوند براى من کافى است و او نیک یاورى است و با این عریضه دست شما را مى بوسم.
همواره مؤید و منصور به روح القدس باشید.»
کعبه دلها در نوفل لوشاتو است
در اواخر مبارزه که امام به پاریس تبعید شدند، آیت الله حججی طاقت نیاورد تصمیم گرفت خود را هر جور شده به نزد امام برساند. ایام ماه ذیقعده بود در فرودگاه همه به حج مشرف می‌شدند وقتی از ایشان سوال می‌کنند شما هم عازم مکه و مدینه هستید؟ می‌گوید: خیر! امسال کعبه دلها در نوفل لوشاتوی فرانسه مسکن گرفته است و من می‌خواهم به زیارت کعبه مجسم مشرف شوم. عده‌ای وی را به باد تمسخر و تحقیر می‌گیرند و سرزنشش می‌کنند.
16 بهمن 57 مردم میانه تظاهرات با شکوهی به حمایت از دولت موقت برگزار و در میدان آزادی (یوخاری چارراه) اجتماع کردند .
آیت الله حججی با ارسال نامه ای به حضرت امام به نمایندگی از اقشار مختلف مردم شهرستان میانه، ورود معظم له را تبریک گفتند و در بخشی از آن ، گزارش مختصری از فعالیتها و فداکاریهای مردم این خطه را به عرض ایشان رساندند . حضرت امام نیز در دو مرحله ، روزهای هفدهم و بیست و هشتم بهمن 1357 در نامه ای محبت آمیز ، نسبت به مردم میانه اظهار لطف و مرحمت کردند . متن کامل این دو نامه بدین شرح است :
«بسمه تعالی
خدمت ذی شرافت سیدالاعلام و ثقه الاسلام آقای سید سجاد حججی میانه ای دامت افاضاته
مرقوم محترم که نسبت به ورود اینجانب به ایران نوشته بودید واصل شد و از ابراز محبتی که نموده بودید ، تشکر حاصل گردید . از این که مورد حمله و هجوم مزدوران واقع شده و مصدوم گردیده اید ، بسیار متاثر شدم . از خدای تعالی شفای کامل آن جانب و قطع دست اجانب را از کشورهای اسلامی بخصوص کشور ایران خواستارم و امید است از دعای خیر فراموشم ننمایید .
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
امام خمینی در نامه دیگر خطاب به مردم میانه مینویسند:
«بسمه تعالی
خدمت اهالی محترم شهرستان میانه و توابع ایدهم الله تعالی
طومارها و نامه های متعددی از شما به وسیله جناب مستطاب سیدالاعلام و حجت الاسلام آقای حاج سید سجاد حججی دامت افاضاته ، در مورد ورود اینجانب و همبستگی نسبت به نهضت مقدس اسلامی ملت ایران واصل گردید .
از اظهار محبت شما متشکرم و امید است ان شاء الله تعالی این همبستگی و اتحاد را همیشه حفظ نموده تا به خواست خدای تعالی به پیروزیهای بیشتری در راه اهداف مقدسه شریعت مقدسه نایل گردیم .
سلام اینجانب را به عموم اهالی و بالخصوص پدران و مادران داغدیده ابلاغ نمایید . از خدای تعالی عظمت اسلام و مسلمین را خواستارم .
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته»
آیت الله حججی به لحاظ همین اعتبار و شناخت و سابقه انقلابی پس از انقلاب اسلامی با حکم امام خمینی (ره) به عنوان امام جمعه میانه منصوب گردید. وی همچنین در دوره های اول و سوم مجلس شورای اسلامی از سوی مردم میانه به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کرد.
خدمات مرحوم حججی
از جمله خدمات وی می توان به سرپرستی حوزه علمیه جعفریه، تعمیر و بازسازی مسجد، احداث پل، احداث ساختمان مخابرات و تلفن خودکار در میانه، تدریس، ایجاد پروژه فولاد در میانه، احداث مرکز آموزش فنی و حرفه‌ای، اقامه نماز جماعت، تجهیز بیمارستان امام خمینی میانه، ساخت و بازسازی راه‌های روستاهای میانه، تجدید بنای مسجد کربلایی تقی، تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی (واحد میانه)، گازرسانی به میانه، مبارزه علیه رژیم ستم‌شاهی و دستگیری از سوی ساواک، حضور در جبهه‌ها و تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در میانه اشاره کرد. وی در 30 مرداد 98 دار فانی را وداع گفت.
پیکر مرحوک حججی در کنار مرقد پدرش مرحوم حجت الاسلام والمسلمین میرحسین حججی آرام گرفته است.
