پایگاه خبری جماران، سعید گیتی آرا: روز پنجشنبه هفته‌ای که گذشت، رئیس‌جمهور با حضور در مراسم دومین سالگرد رحلت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی گفت: «قدرت دفاعی، فناوری و اعتدال امروز ایران از یادگاران هاشمی رفسنجانی است.»«اینجا ببینید»
در همین رابطه، وزیر اسبق دفاع گفت: آقای هاشمی از آنجا که مهمترین اولویت‌ها را می‌شناخت، بعد از جنگ مهمترین اولویت خود را قراردادهای مربوط به صنایع نظامی قرار داد.
وی در بخشی دیگر از صحبت های خود می گوید: «از آنجا که آقای هاشمی تجربه جنگ را داشت و با تمام ابعاد جنگ آشنایی داشت، با وجودی‌که جنگ تمام شد اما آن را خاموش نکرد و اولین و مهمترین قراردادهایی که در تمام طول ریاست‌جمهوری خود بست، قراردادهای مربوط به صنایع نظامی با روسیه بود.»
اکبر ترکان در گفت و گو با خبرنگار جماران، درباره این جمله که «قدرت دفاعی، فناوری و اعتدال امروز ایران از یادگاران هاشمی رفسنجانی است.» گفت: من از سال 64، مدیرعامل سازمان صنایع دفاع شدم. در آن زمان، ما مهمترین هدف‌های جنگ را هدف‌های صنایع دفاع قرار داده بودیم و بودجه دفاعی ما، سالانه3 میلیارد دلار بود که یک ونیم میلیارد آن را مهمات می‌خریدیم. لذا برنامه‌ریزی صنایع دفاعی این‌گونه تنظیم شد که به دنبال خرید مهماتی رویم که نیاز اصلی ما بود.
برنامه‌ریزی صنایع دفاعی ایران چه بود؟
وی افزود: این برنامه‌ریزی شامل پروژه‌های متعددی می‌شد. یعنی از تولید ماسوره، چاشنی، بدنه، باروت و تی‌ان‌تی مهمات، تعریف پروژه شدند که برخی از آنها در صنایع دفاعی موجود بود و بعضی دیگر را نیز باید سرمایه گذاری کرده و بعضی هم در دست اجرا بود. برای نمونه، در آن زمان یک پروژه «تی ان تی» توسط سوئدی‌ها در اصفهان برای ما اجرا می‌شد که نیمه تمام مانده بود و همه باید همت می‌کردند آن را تمام کنند. برای چاشنی نیز پروژه بزرگ دیگری در درون مهمات‌سازی تعریف شده بود و با اینکه قرار بود سالانه 40 میلیون برای خرید آن از خارج صرف شود، اما مدیران مهمات‌سازی گفتند که خودشان آن را می‌سازند. بنابراین از خرید خارجی صرف‌نظر شد.
وزیر اسبق دفاع در ادامه گفت: پروژه دیگر «ماسوره‌سازی» بود که ما باید بر اساس آن، ماسوره‌ها را مطابق افزایش تولید خود می‌ساختیم، پروژه بعدی مربوط به باروت‌سازی بود که پیش از انقلاب، قرارداد آن را به مبلغ 3میلیارد دلار با یک شرکت آلمانی بسته بودند. آن پروژه لغو شد و ما یک همکاری با چینی‌ها را شروع کردیم و به دنبال آن، قسمتی از کارخانه‌ها در ایران و قسمتی در خود چین ساخته شد تا ما به خودکفایی در این زمینه برسیم. همچنین ما باید از فولادسازی تا بدنه مهمات را توسعه می‌دادیم. همچنین پوکه سازی ما نیز نیاز به توسعه کارخانه‌های برنج‌سازی و پوکه‌سازی داشت.
آقای هاشمی بود که نظر به ادامه یا توقف پروژه‌ها می‌داد
وی اظهار کرد: این موارد در بسته‌های کاری آماده شدند و من زمانی که خدمت آقای هاشمی رفسنجانی رسیدم، پس از بررسی و تأیید ایشان، پروژه توسعه مهمات به عنوان گام نخست ما آغاز شد. همانطور که می‌دانید، در آن زمان ما هنوز سازماندهی موشکی نداشتیم، ولی به همت تیمسار نوروزی‌فر و تیمسار بهبودی‌فر که از معاونین وزارت دفاع بودند، یک گروه موشکی تشکیل دادیم و کارخانه «آرپی جی 7» و کارخانه «کاتیوشا» را به عنوان اولین تولیدات موشکی خود وارد این گروه کردیم.
ممکن است برخی بگویند حالا که جنگ تمام شده، دیگر پول خود را صرف این کارها نکنیم، اما آیت‌الله هاشمی از آنجا که مهمترین اولویت‌ها را می‌شناخت، بعد از جنگ مهمترین اولویت خود را قراردادهای مربوط به صنایع نظامی قرار داد.
ترکان در ادامه گفت: سرگرد دادفر و سروان شفیعی‌جم در آن مقطع، موشکی به نام «عقاب» ساخته بودند که در واقع لوله جداره آن از لوله‌های کپسول اکسیژن بود. به نحوی که با زدن سروته کپسول اکسیژن و بستن آن به هم، تبدیل به بدنه موشک عقاب می‌شد و سوخت آن نیز دوپایه بود. بعداً نیز به مرحله ای رسیدیم که موشک «نازعات» و سپس در گروه تحقیقات موشک «زلزال» برای برد زمین به زمین تعریف شد. در هر مرحله ما باید گزارش‌ها را به عرض آقای هاشمی می‌رساندیم و ایشان بودند که نظر به ادامه یا توقف پروژه‌ها می‌دادند.
با هدایت آقای هاشمی، ساخت موشک‌های پیشرفته‌تر آغاز شد
وی بیان کرد: با هدایت آقای هاشمی، ساخت موشک‌ها از کاتیوشا و نیمه کاتیوشا آغاز شد و به موشک‌های عقاب، زلزال و نازعات رسید. در دور دوم نیز که از سال 68 شروع می‌شد، مسئولیت وزارت خانه‌های دفاع و سپاه یکپارچه شدند و من به عنوان وزیر دفاع مشغول به کار شدم. در آن زمان، با ادغام صنایع دفاع و صنایع سپاه، شروع به ساخت موشک‌های پیشرفته‌تر کردیم.
وزیر اسبق دفاع افزود: این کار زمانی انجام شد که من در دولت وزیر بودم و آقای هاشمی رئیس‌جمهور بودند. به دلیل اینکه وزارت دفاع خودش از جنس صنایع دفاع بود، ما دیگر خرید مستقیم بدون تکنولوژی نکردیم. به نحوی که در زمان خرید موشک «C81» و «C82» موشک و انتقال تکنولوژی را در قالب یک پروژه آوردیم. در مورد موشک اسکاد بی نیز که شهید همت در وزارت سپاه، کارهای بسیار خوبی در کپی سازی آن انجام داده بود، به دلیل پایان جنگ، پروژه نیمه تمام ماند و بعد از یکپارچه شدن وزارت‌خانه‌ها، در حالی که ما از کره‌ای‌ها تعدادی موشک طلبکار بودیم، به آنها گفتیم که موشک‌ها را نمی‌خواهیم و شما در عوض به ما قطعات منفصله بدهید تا ما بتوانیم با ساخت دیگر قطعات، موشک‌ها را در داخل مونتاژ کنیم.
امروز «صنایع دفاع» یکی از افتخارات مردم ماست
ترکان ادامه داد: این یکی از گام‌های موشکی زمان آیت‌الله هاشمی بود، البته به تدریج نسل‌های بعدی آمدند و گام‌های بلندتری از ما برداشتند که خوشبختانه نتایج اقدامات آنها نیز بسیار درخشان بود. به نحوی که امروز «صنایع دفاع» یکی از افتخارات مردم ماست. آقای هاشمی، زمانی که رئیس مجلس بودند، سفری به شوروی سابق داشتند و موافقتنامه‌ای را با آقای گورباچف امضاء کردند. در این موافقت‌نامه، خرید تانک و انتقال تکنولوژی آن، خرید و انتقال تکنولوژی نفربر، هواپیماهای سوخو24 و میگ 29 و زیردریایی‌های بزرگ «کیلوکلاس» قرار داشت.
وی بیان کرد: بعد از ایشان، من به همراه آقای بهزاد نبوی که آن زمان، معاون لجستیک ستاد فرماندهی کل قوا بود، سفری رفتم. آن زمان دیگر گورباچف رفته بود و یلتسین سرکار بود. ما آن موافقت‌نامه را تبدیل به قرارداد کردیم و اجرای آن به دوره‌ای موکول شد که من وزیر بودم. در حقیقت، آن بزرگترین قرارداد صنعت نظامی پس از انقلاب بود که ما با روسیه بستیم و به موفقیت انجام شد. امروز، آن تانک‌ها و نفربرها در حال تولید بوده و آن هواپیماها نیز عملیاتی هستند.
آقای هاشمی به دلیل اینکه روزهای تلخ جنگ را دیده بود، به امنیت ملی بسیار اهمیت می‌داد
ترکان در ادامه با اشاره به قرارداد میان ایران و روسیه در زمان آیت‌الله هاشمی گفت: در آن قرارداد، سیستم پدافند هوایی اس200 و زیردریایی‌های کیلوکلاس قرار داشت که همچنان برقرار هستند. به نظر من از آنجا که آقای هاشمی تجربه جنگ را داشت و با تمام ابعاد جنگ آشنایی داشت، با وجودی‌که جنگ تمام شد اما آن را خاموش نکرد و اولین و مهمترین قراردادهایی که در تمام طول ریاست جمهوری خود بست، قراردادهای مربوط به صنایع نظامی با روسیه بود. ممکن است برخی بگویند حالا که جنگ تمام شده، دیگر پول خود را صرف این کارها نکنیم، اما آیت‌الله هاشمی از آنجا که مهمترین اولویت‌ها را می‌شناخت، بعد از جنگ مهمترین اولویت خود را قراردادهای مربوط به صنایع نظامی قرار داد.
وی در پایان گفت: آقای هاشمی به دلیل اینکه روزهای تلخ جنگ را دیده بود و می‌دانست که نمی‌توان بدون صنایع نظامی از بقیه ظرفیت‌های کشور بهره‌مند شد، به امنیت ملی در این ابعاد بسیار اهمیت می‌داد.
