دراین مطلب آمده است : روز سی‌ام دی ماه در تقویم مردم سمنان، روز خاصی است، روز ثبت ملی زبان و گویش سمنانی که ریشه در فرهنگ، تمدن و آداب و رسوم این خطه دارد. به همین مناسبت شامگاه شنبه جمعی از دوستداران گویش سمنانی و استادان برجسته فرهنگ و ادبیات زبان سمنانی در محل فرهنگسرای کومش دور هم گرد‌آمدند، تا ضمن پاسداشت این رویداد مهم مردم خطه‌ی سختکوش سمنان، از دغدغه‌ها و نگرانی‌ها در رابطه با کمرنگ شدن این گویش در بین خانوارهای سمنانی به ویژه جوانان گویند.
شکی نیست که زبان مادری، زبان لالایی، زبان شعر و عاطفه و ابزاری برای بیان شیرین‌ترین و تلخ‌ترین احساس‌هاست و در جامعه با فرهنگ متنوعی مانند ایران، سخن گفتن از زبان مادری اغلب با غرور و افتخار است.
در استانی که به جزیزه‌ی لهجه‌ها وگویش‌ها لقب دارد، پرداختن با نگاهی علمی، به موضوع زبان مادری و جایگاه آن امری اجتناب ناپذیر است. گویش‌ها امروزه انسجام اجتماعی، به معنای محکم‌تر شدن پیوند‌ها میان افراد، گروه‌ها و اقشار مختلف مردم را به دنبال دارد که در علوم اجتماعی، این یک سرمایه‌ی مورد توجه است.
تقویت نمادهای مردم یک منطقه مانند گویش آن خطه، تقویت‌کننده‌ی قدرت و اقتدار ملی و محلی یک سرزمین است.
تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین مشمول از عناصر تقویت‌کننده‌ی هویت ملی و انسجام اجتماعی است که برای محکم‌تر شدن پیوندهای اجتماعی و تقویت هویت ملی، باید عناصر فرهنگی و همانا گویش‌ها و زبان‌ها را بازسازی و باز نشر کرد.
توجه سالیان اخیر بزرگان و اساتید گویش شناسی به مقوله‌ی زبان و گویش سمنانی، قابل تحسین است، اما برای جذب نشدن جوانان سمنان به رواج مکالمات روزانه به گویش‌هایی که سرمایه‌های ملی و انسانی این خطه هستند باید عناصر فرهنگی تقویت کننده انسجام ملی و تمامیت سرزمین را بیشتر از گذشته در جامعه فعال‌تر کرد.
اهمیت زبان مادری به حدی است که هیچ یک از کشورهای عضو سازمان ملل، فقط یک زبان ندارند و یونسکو برآورد می‌کند که در دنیای امروز اگر تعداد انسان‌های دو زبانه بیشتر از یک زبانه نباشد، لااقل در همان حد است. به ویژه زبان فارسی که سابقه‌ای 3 تا 4 هزار ساله دارد و برای مدت 800 سال تا پیش از آمدن انگلیس‌ها و جانشینی زبان انگلیسی به جای آن، در هندوستان زبان آموزش و پرورش بوده است. حتی کشورهای دوردست جزیره‌ای هم در حال حاضر حداقل دو زبان دارند، یکی زبان اقلیت و دیگری زبان رسمی که در این میان نقش کشور ما ایران و زبان فارسی از اهمیت دوچندانی برخوردار است و در دل این زبان فارسی ده‌ها گویش و لهجه از جمله سمنانی وجود دارد.
فراموش نکنیم که زبان‌ها هم مثل لهجه‌ها از میان می‌روند و منقرض می‌شوند به حدی که هیچ اثری از آنها باقی نمی‌ماند. لذا ضبط کردن گویش‌ها و زبان‌ها و ترویج آن در مدارس ابتدایی و در میان نونهالان و کودکان تنها راهی است که کمک می‌کند، تا نشانه‌هایی از آنها باقی بماند.
وظیفه‌ی همه‌ی اهالی فن و اساتید برجسته‌ی زبان و گویش سمنانی است که با کمک و یاری دوستداران و علاقه مندان به زبان مادری، گامی بردارند تا زبان و گویش سمنانی از نظر جایگاه اجتماعی و فرهنگی در موقعیت متزلزلی قرار نگیرد و جزء زبان‌های اقلیت نشود.
گویش و زبان سمنانی، زبان صمیمیت و زبان هویت است که شایسته است که همشهریان سمنانی به هنگام مواجه گردیدن با یکدیگر با این زبان و گویش محلی سخن گویند .
حقوق شهروندی یک سمنانی، باید پاس داشته شود، اما یک شرط دارد و آن این است که انسجام و وحدت استانی را خدشه دارد نکند! دیدگاه زبانی، فرهنگی و چندصدایی، معتقد است که یک استان مثل سمنان مثل باغی با گل‌های متنوع است و نه اینکه همه‌ی گل‌ها یکرنگ و یک‌دست باشند. این رویکرد می‌گوید که باید به تک‌تک زبان‌های محلی و اقلیتی این خطه توجهی در خور شایسته و شأن آن شود.
به هر حال با تبریک ثبت روز ملی گویش و زبان سمنانی، از این فرصت استفاده نموده و از دست‌اندرکاران این امر به ویژه میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان و شهرستان سمنان و انجمن دوستداران گویش و زبان سمنانی و میراث فرهنگی سمنان که سبب گردیدند نام سمنان دوباره بدرخشد و یک بار دیگر اهالی و دوستداران گویش و زبان سمنانی شبی خاطره انگیز را دور هم سپری کنند، سپاسگذاری نموده و امیدواریم که این نشست‌ها به شکل تخصصی‌تر هم تداوم یابد
6026/7342
*خبرنگار: الناز ملکی **انتشار دهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام شکی نیست که زبان مادری، زبان لالایی، زبان شعر و عاطفه و ابزاری برای بیان شیرین‌ترین و تلخ‌ترین احساس‌هاست و در جامعه با فرهنگ متنوعی مانند ایران، سخن گفتن از زبان مادری اغلب با غرور و افتخار است.
در استانی که به جزیزه‌ی لهجه‌ها وگویش‌ها لقب دارد، پرداختن با نگاهی علمی، به موضوع زبان مادری و جایگاه آن امری اجتناب ناپذیر است. گویش‌ها امروزه انسجام اجتماعی، به معنای محکم‌تر شدن پیوند‌ها میان افراد، گروه‌ها و اقشار مختلف مردم را به دنبال دارد که در علوم اجتماعی، این یک سرمایه‌ی مورد توجه است.
تقویت نمادهای مردم یک منطقه مانند گویش آن خطه، تقویت‌کننده‌ی قدرت و اقتدار ملی و محلی یک سرزمین است.
تاریخ فرهنگ و هنر این سرزمین مشمول از عناصر تقویت‌کننده‌ی هویت ملی و انسجام اجتماعی است که برای محکم‌تر شدن پیوندهای اجتماعی و تقویت هویت ملی، باید عناصر فرهنگی و همانا گویش‌ها و زبان‌ها را بازسازی و باز نشر کرد.
توجه سالیان اخیر بزرگان و اساتید گویش شناسی به مقوله‌ی زبان و گویش سمنانی، قابل تحسین است، اما برای جذب نشدن جوانان سمنان به رواج مکالمات روزانه به گویش‌هایی که سرمایه‌های ملی و انسانی این خطه هستند باید عناصر فرهنگی تقویت کننده انسجام ملی و تمامیت سرزمین را بیشتر از گذشته در جامعه فعال‌تر کرد.
اهمیت زبان مادری به حدی است که هیچ یک از کشورهای عضو سازمان ملل، فقط یک زبان ندارند و یونسکو برآورد می‌کند که در دنیای امروز اگر تعداد انسان‌های دو زبانه بیشتر از یک زبانه نباشد، لااقل در همان حد است. به ویژه زبان فارسی که سابقه‌ای 3 تا 4 هزار ساله دارد و برای مدت 800 سال تا پیش از آمدن انگلیس‌ها و جانشینی زبان انگلیسی به جای آن، در هندوستان زبان آموزش و پرورش بوده است. حتی کشورهای دوردست جزیره‌ای هم در حال حاضر حداقل دو زبان دارند، یکی زبان اقلیت و دیگری زبان رسمی که در این میان نقش کشور ما ایران و زبان فارسی از اهمیت دوچندانی برخوردار است و در دل این زبان فارسی ده‌ها گویش و لهجه از جمله سمنانی وجود دارد.
فراموش نکنیم که زبان‌ها هم مثل لهجه‌ها از میان می‌روند و منقرض می‌شوند به حدی که هیچ اثری از آنها باقی نمی‌ماند. لذا ضبط کردن گویش‌ها و زبان‌ها و ترویج آن در مدارس ابتدایی و در میان نونهالان و کودکان تنها راهی است که کمک می‌کند، تا نشانه‌هایی از آنها باقی بماند.
وظیفه‌ی همه‌ی اهالی فن و اساتید برجسته‌ی زبان و گویش سمنانی است که با کمک و یاری دوستداران و علاقه مندان به زبان مادری، گامی بردارند تا زبان و گویش سمنانی از نظر جایگاه اجتماعی و فرهنگی در موقعیت متزلزلی قرار نگیرد و جزء زبان‌های اقلیت نشود.
گویش و زبان سمنانی، زبان صمیمیت و زبان هویت است که شایسته است که همشهریان سمنانی به هنگام مواجه گردیدن با یکدیگر با این زبان و گویش محلی سخن گویند .
حقوق شهروندی یک سمنانی، باید پاس داشته شود، اما یک شرط دارد و آن این است که انسجام و وحدت استانی را خدشه دارد نکند! دیدگاه زبانی، فرهنگی و چندصدایی، معتقد است که یک استان مثل سمنان مثل باغی با گل‌های متنوع است و نه اینکه همه‌ی گل‌ها یکرنگ و یک‌دست باشند. این رویکرد می‌گوید که باید به تک‌تک زبان‌های محلی و اقلیتی این خطه توجهی در خور شایسته و شأن آن شود.
به هر حال با تبریک ثبت روز ملی گویش و زبان سمنانی، از این فرصت استفاده نموده و از دست‌اندرکاران این امر به ویژه میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان و شهرستان سمنان و انجمن دوستداران گویش و زبان سمنانی و میراث فرهنگی سمنان که سبب گردیدند نام سمنان دوباره بدرخشد و یک بار دیگر اهالی و دوستداران گویش و زبان سمنانی شبی خاطره انگیز را دور هم سپری کنند، سپاسگذاری نموده و امیدواریم که این نشست‌ها به شکل تخصصی‌تر هم تداوم یابد
6026/7342
*خبرنگار: الناز ملکی **انتشار دهنده: جانعلی فتحی
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد
