در این مطلب آمده است: اگرچه میان افراد پرخاشگر نیز مانند همه طیف‌های جامعه تفاوت‌های فردی زیادی وجود دارد، نتایج پژوهش‌ها نشان داده است برخی از ویژگی‌های شخصیتی میان این افراد مشترکند.
یکی از دلایل اصلی پرخاشگری احساس ناکامی است. بیشتر افراد پرخاشگر تصویر مخدوشی از خود دارند، به عبارت دیگر آنها در باطن عقیده دارند انسان باارزشی نیستند و خود را دوست ندارند، همین امر موجب تحریک پذیری شان می‌شود. از آنجا که تا فردی خودش خودش را دوست نداشته باشد، نمی‌تواند بپذیرد دیگری او را دوست دارد، این افراد معمولا از رفتار دیگران سوءبرداشت می‌کنند.
افراد پرخاشگر معمولا در شروع کارها تعلل می‌کنند و به آسانی نیز ناامید می‌شوند و کار را رها می‌کنند. این افراد به آسانی با تکانشی شدن گیج و سردرگم می‌شوند و با شتاب‌زدگی تصمیمات نابخردانه‌ای می‌گیرند.
همانطور که اشاره شد افراد پرخاشگر معمولا عجول و دستپاچه هستند و اغلب بدون توجه به نتیجه، فکر یا صحبت و عمل می‌کنند. حتما شما نیز افراد پرخاشگری را دیده‌اید که پس از انجام رفتار پرخاشگرانه، به سرعت از اعمال خود پشیمان می‌شوند.
افراد پرخاشگر معمولا به اصول اخلاقی خود پایبند نیستند و تعهدات اخلاقی را به طور دقیق انجام نمی‌دهند، این افراد تا حدی غیرمسئول و بی‌ثبات هستند.
خودمهارگری به معنای توانایی پیروی از درخواست، تعدیل رفتار مطابق با موقعیت و به تاخیر انداختن ارضای یک خواسته است. توانایی خودمهارگری خاصی که در اینجا اهمیت دارد مهارت کنترل خشم است. افراد پرخاشگر یا در دوران کودکی به خوبی این مهارت را نیاموخته‌اند یا لزومی به استفاده از آن نمی‌بینند.
افرادی که از ویژگی انعطاف پذیری برخوردارند می‌توانند بسته به شرایط واکنش مناسب نشان دهند اما افراد انعطاف ناپذیر بدون در نظر گرفتن شرایط بر ارضای خواسته‌های خود پافشاری می‌کنند و در صورتی که چیزی خلاف میل شان باشد، واکنش منفی نشان می‌دهند.
این افراد معمولا تمایلی به پیروی و تبعیت ندارند. خود را مطیع قراردادهای اجتماعی نمی‌دانند و نسبت به سرزنش‌های اجتماعی حساس نیستند. حادثه‌جو و علاقمند به مبارزه‌اند. آنها زندگی را به مثابه میدان جنگ در نظر می‌گیرند و به جای استفاده از راه حل‌های مسئله‌مدار، می‌کوشند با پافشاری و ارعاب در این مبارزه پیروز شوند. آنها دوست دارند در همه موقعیت‌ها برنده باشند اما موقعیت‌های برنده- برنده را دوست ندارند، بلکه شرایطی به وجود می‌آورند که خودشان برنده و طرف مقابل بازنده باشد.
افراد پرخاشگر معمولا نسبت به رفتار دیگران حساس هستند و سعی می‌کنند هر عمل بدی را تلافی کنند. آنها تمایلی به بخشش ندارند و تصور می‌کنند فقط با انتقام گرفتن به آرامش می‌رسند.
این روزها در جامعه شاهد چنین افرادی در محیط‌های مختلف هستیم که این نوع افراد بیشتر به خود ضربه می‌زنند و از پایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند ولی اینکه یک مسئول، یک مدیر و... که با مردم ارتباط مستقیم دارد دارای چنین روحیه‌ای باشد غیرقابل هضم است و بعضا مشاهده می‌شود که با انتقاد ساده یک فرد عادی آنقدر این صفت در آنها بروز می‌کند که چهره آنها برآشفته شده و به دنبال انتقام از فرد منتقد می‌افتند و همین امر موجب شده تا به جای انتقاد سازنده بسیاری از افراد برای پیشبرد امور خود به چاپلوسی و تملق این نوع مسئولین بپردازند و این امر آفت بزرگ جامعه امروزی شده است.
7341/6103 خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشار دهنده: مصطفی دهقان
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
انتهای پیام یکی از دلایل اصلی پرخاشگری احساس ناکامی است. بیشتر افراد پرخاشگر تصویر مخدوشی از خود دارند، به عبارت دیگر آنها در باطن عقیده دارند انسان باارزشی نیستند و خود را دوست ندارند، همین امر موجب تحریک پذیری شان می‌شود. از آنجا که تا فردی خودش خودش را دوست نداشته باشد، نمی‌تواند بپذیرد دیگری او را دوست دارد، این افراد معمولا از رفتار دیگران سوءبرداشت می‌کنند.
افراد پرخاشگر معمولا در شروع کارها تعلل می‌کنند و به آسانی نیز ناامید می‌شوند و کار را رها می‌کنند. این افراد به آسانی با تکانشی شدن گیج و سردرگم می‌شوند و با شتاب‌زدگی تصمیمات نابخردانه‌ای می‌گیرند.
همانطور که اشاره شد افراد پرخاشگر معمولا عجول و دستپاچه هستند و اغلب بدون توجه به نتیجه، فکر یا صحبت و عمل می‌کنند. حتما شما نیز افراد پرخاشگری را دیده‌اید که پس از انجام رفتار پرخاشگرانه، به سرعت از اعمال خود پشیمان می‌شوند.
افراد پرخاشگر معمولا به اصول اخلاقی خود پایبند نیستند و تعهدات اخلاقی را به طور دقیق انجام نمی‌دهند، این افراد تا حدی غیرمسئول و بی‌ثبات هستند.
خودمهارگری به معنای توانایی پیروی از درخواست، تعدیل رفتار مطابق با موقعیت و به تاخیر انداختن ارضای یک خواسته است. توانایی خودمهارگری خاصی که در اینجا اهمیت دارد مهارت کنترل خشم است. افراد پرخاشگر یا در دوران کودکی به خوبی این مهارت را نیاموخته‌اند یا لزومی به استفاده از آن نمی‌بینند.
افرادی که از ویژگی انعطاف پذیری برخوردارند می‌توانند بسته به شرایط واکنش مناسب نشان دهند اما افراد انعطاف ناپذیر بدون در نظر گرفتن شرایط بر ارضای خواسته‌های خود پافشاری می‌کنند و در صورتی که چیزی خلاف میل شان باشد، واکنش منفی نشان می‌دهند.
این افراد معمولا تمایلی به پیروی و تبعیت ندارند. خود را مطیع قراردادهای اجتماعی نمی‌دانند و نسبت به سرزنش‌های اجتماعی حساس نیستند. حادثه‌جو و علاقمند به مبارزه‌اند. آنها زندگی را به مثابه میدان جنگ در نظر می‌گیرند و به جای استفاده از راه حل‌های مسئله‌مدار، می‌کوشند با پافشاری و ارعاب در این مبارزه پیروز شوند. آنها دوست دارند در همه موقعیت‌ها برنده باشند اما موقعیت‌های برنده- برنده را دوست ندارند، بلکه شرایطی به وجود می‌آورند که خودشان برنده و طرف مقابل بازنده باشد.
افراد پرخاشگر معمولا نسبت به رفتار دیگران حساس هستند و سعی می‌کنند هر عمل بدی را تلافی کنند. آنها تمایلی به بخشش ندارند و تصور می‌کنند فقط با انتقام گرفتن به آرامش می‌رسند.
این روزها در جامعه شاهد چنین افرادی در محیط‌های مختلف هستیم که این نوع افراد بیشتر به خود ضربه می‌زنند و از پایگاه اجتماعی مناسبی برخوردار نیستند ولی اینکه یک مسئول، یک مدیر و... که با مردم ارتباط مستقیم دارد دارای چنین روحیه‌ای باشد غیرقابل هضم است و بعضا مشاهده می‌شود که با انتقاد ساده یک فرد عادی آنقدر این صفت در آنها بروز می‌کند که چهره آنها برآشفته شده و به دنبال انتقام از فرد منتقد می‌افتند و همین امر موجب شده تا به جای انتقاد سازنده بسیاری از افراد برای پیشبرد امور خود به چاپلوسی و تملق این نوع مسئولین بپردازند و این امر آفت بزرگ جامعه امروزی شده است.
7341/6103 خبرنگار: خدیجه سلطانی پور ** انتشار دهنده: مصطفی دهقان
برای آگاهی از تازه‌ترین اخبار و رویدادها در استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@ کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد
