داوود ارفعی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این بازی سنتی و پرطرفدار در شهرها و به ویژه روستاهای استان زنجان از رونق بالا و علاقه مندان بسیاری دارد و ورزشکاران رشته های بدنسازی و پرورش اندام و وزنه برداری نیز برای تقویت جسم استقبال خوبی از این ورزش بومی محلی می کنند.
وی اظهار داشت: زنجان در مسابقات کشوری این رشته همواره در جایگاه های اول تا سوم قرار می گیرد و اخلاقمداری نیز جزو خصوصیات بارز این ورزشکاران است.
ارفعی، تعداد علاقه مندان زنجانی فعال در ورزش کم هزینه طناب کشی را قریب پنج هزار زن و مرد اعلام کرد و با یادآوری اینکه این رقم در سال 92 به تعداد 13 هزار نفر بود، افزود: در زمان حاضر قریب 400 زن و مرد به صورت رسمی در طناب کشی فعال هستند که هنگام اعزام به مسابقات قهرمانی کشور از میان آنان 18 نفر (9 زن و 9 مرد) برای تشکیل تیم برگزیده می شوند.
وی تاکید کرد: تیم طناب کشی شهرستان ابهر، مقتدر و توانمند است و به آموزش و تمرینات اهمیت بیشتری قایل هستند و به منظور تقویت قدرت بدنی خود از لاستیک لودر که برای کشیده شدن، سنگین تر است استفاده می کنند.
ارفعی تصریح کرد: موفقیت در طناب کشی با قدرت بدنی شرکت کنندگان رابطه مستقیم دارد و هرچند در ظاهر، بسیار ساده به نظر می رسد اما تمام فکر و ذهن و اعضای مختلف بدن ازجمله کمر، دست ها، بازوها و پاها، درگیر می شود و اگر یکی از افراد تیم به لحاظ قدرت بدنی ضعیف باشد و یا در کشیدن طناب به سمت خود کم کاری کند در این صورت، باخت هم تیمی هایش را موجب خواهد شد.
وی افزود: افراد، هنگام طناب کشی باید کمر و پاهای خود را سفت نگه دارند تا فشار از مقابل آنها را به جلو پرت نکند و برای اینکه به سادگی مغلوب نشوند باید دست ها به صورت کشیده و انگشت ها رو به طرف بالا باشد و از پاها نیز به عنوان ستون استفاده شود.
ارفعی با بیان اینکه بازی بومی محلی طناب کشی، نیاز به همدلی، تعامل و هماهنگی هم تیمی ها دارد افزود: در گذشته این بازی به صورت 2 نفره انجام می شد اما بعدها شکل قانونمندی پیدا کرد و تعداد نفرات هر تیم به 9 نفر (هشت نفر اصلی و یک نفر ذخیره) رسید و وزن هر نفر نیز در رقابت های بخش مردان جوان و بزرگسال باید 80 کیلوگرم (در مجموع 640کیلوگرم) و در بانوان 70 کیلوگرم (درمجموع 560 کیلوگرم) باشد.
رئیس هیات ورزش روستایی و بازی های بومی محلی استان زنجان گفت: در طناب کشی، 2 گروه هشت نفره رودروی یکدیگر قرار می گیرند و هر گروه یک سر طناب را در دست گرفته و با شروع مسابقه طناب را به سوی خود می کشند و گروهی که بتواند تیم مقابل را به طرف خود کشیده و از خط وسط زمین رد کند برنده میدان خواهد شد.
ارفعی با بیان اینکه نفر آخر تیم در حکم ترمز عمل می کند و برای اینکه طناب از دست هم تیمی هایش خارج نشود قویترین فرد برای این کار انتخاب می شود، افزود: می توان این بازی بومی محلی مفرح و نشاط بخش را در فضای باز، داخل سالن، پیست، چمن، ماسه و ساحل دریا، انجام داد و طول طناب باید حداقل 33 متر، قطر آن 10 تا 12 سانتیمتر و فاقد هر گونه گره بوده و بهتر است جنس آن از کنف که نرم تر از لیف خرما است باشد.
ارفعی افزود: به منظور انجام هر چه بهتر مسابقات و ارتقای سطح قضاوت داوران، نوارها و علامت‌هایی روی طناب قرار داده می شود که اگر طناب کشیده یا جمع شود از دید داور دور نماند.
وی تاکید کرد: هر ورزشکار باید طناب را با دستان برهنه بگیرد و کف هر 2 دست نیز رو به بالا باشد و هر نوع مانعی که باعث آزاد حرکت نکردن طناب شود خطا محسوب می شود.
6084/6085
انتهای پیام وی اظهار داشت: زنجان در مسابقات کشوری این رشته همواره در جایگاه های اول تا سوم قرار می گیرد و اخلاقمداری نیز جزو خصوصیات بارز این ورزشکاران است.
ارفعی، تعداد علاقه مندان زنجانی فعال در ورزش کم هزینه طناب کشی را قریب پنج هزار زن و مرد اعلام کرد و با یادآوری اینکه این رقم در سال 92 به تعداد 13 هزار نفر بود، افزود: در زمان حاضر قریب 400 زن و مرد به صورت رسمی در طناب کشی فعال هستند که هنگام اعزام به مسابقات قهرمانی کشور از میان آنان 18 نفر (9 زن و 9 مرد) برای تشکیل تیم برگزیده می شوند.
وی تاکید کرد: تیم طناب کشی شهرستان ابهر، مقتدر و توانمند است و به آموزش و تمرینات اهمیت بیشتری قایل هستند و به منظور تقویت قدرت بدنی خود از لاستیک لودر که برای کشیده شدن، سنگین تر است استفاده می کنند.
ارفعی تصریح کرد: موفقیت در طناب کشی با قدرت بدنی شرکت کنندگان رابطه مستقیم دارد و هرچند در ظاهر، بسیار ساده به نظر می رسد اما تمام فکر و ذهن و اعضای مختلف بدن ازجمله کمر، دست ها، بازوها و پاها، درگیر می شود و اگر یکی از افراد تیم به لحاظ قدرت بدنی ضعیف باشد و یا در کشیدن طناب به سمت خود کم کاری کند در این صورت، باخت هم تیمی هایش را موجب خواهد شد.
وی افزود: افراد، هنگام طناب کشی باید کمر و پاهای خود را سفت نگه دارند تا فشار از مقابل آنها را به جلو پرت نکند و برای اینکه به سادگی مغلوب نشوند باید دست ها به صورت کشیده و انگشت ها رو به طرف بالا باشد و از پاها نیز به عنوان ستون استفاده شود.
ارفعی با بیان اینکه بازی بومی محلی طناب کشی، نیاز به همدلی، تعامل و هماهنگی هم تیمی ها دارد افزود: در گذشته این بازی به صورت 2 نفره انجام می شد اما بعدها شکل قانونمندی پیدا کرد و تعداد نفرات هر تیم به 9 نفر (هشت نفر اصلی و یک نفر ذخیره) رسید و وزن هر نفر نیز در رقابت های بخش مردان جوان و بزرگسال باید 80 کیلوگرم (در مجموع 640کیلوگرم) و در بانوان 70 کیلوگرم (درمجموع 560 کیلوگرم) باشد.
رئیس هیات ورزش روستایی و بازی های بومی محلی استان زنجان گفت: در طناب کشی، 2 گروه هشت نفره رودروی یکدیگر قرار می گیرند و هر گروه یک سر طناب را در دست گرفته و با شروع مسابقه طناب را به سوی خود می کشند و گروهی که بتواند تیم مقابل را به طرف خود کشیده و از خط وسط زمین رد کند برنده میدان خواهد شد.
ارفعی با بیان اینکه نفر آخر تیم در حکم ترمز عمل می کند و برای اینکه طناب از دست هم تیمی هایش خارج نشود قویترین فرد برای این کار انتخاب می شود، افزود: می توان این بازی بومی محلی مفرح و نشاط بخش را در فضای باز، داخل سالن، پیست، چمن، ماسه و ساحل دریا، انجام داد و طول طناب باید حداقل 33 متر، قطر آن 10 تا 12 سانتیمتر و فاقد هر گونه گره بوده و بهتر است جنس آن از کنف که نرم تر از لیف خرما است باشد.
ارفعی افزود: به منظور انجام هر چه بهتر مسابقات و ارتقای سطح قضاوت داوران، نوارها و علامت‌هایی روی طناب قرار داده می شود که اگر طناب کشیده یا جمع شود از دید داور دور نماند.
وی تاکید کرد: هر ورزشکار باید طناب را با دستان برهنه بگیرد و کف هر 2 دست نیز رو به بالا باشد و هر نوع مانعی که باعث آزاد حرکت نکردن طناب شود خطا محسوب می شود.
6084/6085
کپی شد
