به گزارش ایرنا، پدیده اعتیاد یکی از آسیب های بزرگ اجتماعی است که گروه های مختلف سنی را به خود مبتلا می کند و در این میان قشر جوان که نیروی مولد جامعه محسوب می شوند بیش از دیگران در معرض خطر و گرفتاری به این بلای خانمانسوز قرار دارند.
اعتیاد معضلی به شمار می رود که علاوه بر عوارض جسمانی و مشکلات شدید روانی نیز برای معتاد به همراه دارد و در واقع به جز فرد مبتلا، خانواده و جامعه را نیز به انحطاط می کشاند.
هر چند به نظر کارشناسان امر، معضل اعتیاد چند وجهی و امری پیچیده است اما امروزه در درمان های پیشرفته نگاه جامع به مقوله درمان در هر سه حوزه وجود دارد و از نقاط آسیب پذیر درمان که در بحث اقتصادی و اجتماعی باید هوشیار بود و توجه ویژه ای به آن داشت که منجر به افزایش ماندگاری در بهبود یافتگان می شود.
از آنجایی که حدود 75 درصد از درمان شدگان دچار لغزش شده و شکست را تجربه می کنند، دقت در درمان کامل، جایگاه ویژه ای داشته و رصد دقیق بیمار تا رسیدن به اوج توانایی و عملکرد مناسب اجتماعی و اقتصادی اهمیت اساسی دارد.
معتادانی هستند که می خواهند از هیولای اعتیاد نجات پیدا کنند و در این میان عواملی دست به دست هم می دهند تا این کار بسیار سخت به سر منزل مقصود برسد و بهبود یافتگان باقی عمر خود را همچون افراد عادی زندگی کنند و دوباره گرفتار این آتش جانسوز نشوند.
علیرضا شهبازی 38 ساله که روزگاری در دام اعتیاد گرفتار شده بود، هم اکنون به عنوان معتاد بهبود یافته برای خود کارآفرین موفقی شده است، در ارتباط با چگونگی ابتلای خود به اعتیاد خود می گوید: در سن 20 سالگی مصرف مواد را شروع کردم و نزدیک هشت سال گرفتار بودم و در واقع همه نوع مواد مخدر مصرف می کردم.
وی ادامه می دهد: پس از مدتی، با کمک یکی از آشنایان، به یکی از تشکل های مردم نهاد معرفی شدم، هزینه ای دریافت نمی شد، خود معتادان همدیگر را کمک می کردند و در واقع بیشتر به لحاظ روحی و روانی بر روی معتادان کار می شد.
این معتاد بهبود یافته ادامه می دهد: به نوعی گروه درمانی بود، کلاس های متعدد آموزشی برگزار می شد و از تجربیات افراد بهبود یافته بهره مند می شدم و این روند مرا کم کم به سمت رهایی از اعتیاد سوق داد و به تدریج کسب و کاری را با همکاری بهزیستی آغاز کردم.
وی ابراز می کند: معتاد آخرین نفری است که می فهمد اعتیاد دارد و این خانواده و اطرافیان وی هستند که مشکلات و معضلاتی زیادی را متحمل می شوند.
شهبازی می گوید: استعمال سیگار دروازه ورود به اعتیاد است و من برای خودنمایی مصرف سیگار را شروع کردم.
وی اضافه می کند: اعتیاد در هرکسی به نحوی آغاز می شود و می توان گفت بیشتر جوانان برای پر کردن خلاءهای زندگی خود از این ابزار استفاده می کنند.
این معتاد بهبود یافته، بی خدایی و به عبارتی نبود اعتقادات کافی را از دیگر دلایل گرایش جوانان به اعتیاد ذکر می کند.
وی ادامه می دهد: هرگز به بازگشت دوباره به اعتیاد و روزهای که از عمرم بر باد رفته، فکر نمی کنم، اما اغلب معتادان به دلیل نداشتن کسب و کار و پذیرش نشدن از سوی جامعه دوباره به موادمخدر روی می آورند.
شهبازی ادامه می دهد: متاسفانه به دلیل نبود حمایت از سوی جامعه، معتادان بهبود یافته نمی توانند به صورت مستقل کسب و کاری را شروع کنند و این موضوع زمینه بازگشت دوباره آنها را به آغوش اعتیاد فراهم می کند.
به گفته این معتاد بهبود یافته، مشکل بهبود یافتگان اشتغال است و تا زمانی این موضوع مهم در کشور حل نشود، نمی توان آنها را از اعتیاد دورنگه داشت.
این معتاد بهبود یافته خاطرنشان می کند: برای ترک اعتیادم خانواده ام همراهم بودند و برای به نتیجه رسیدن آن نیز از هیچ حمایتی دریغ نکردند.
*** بیکاری و نوسانات اقتصادی از علل مهم گرایش جوانان به اعتیاد
یک جامعه شناس نیز با اشاره به اینکه پدیده اعتیاد پیچیده بوده و عوامل متعدد اقتصادی، اجتماعی، عوامل فردی و روانشناختی در آن دخالت دارد، می گوید: بیکاری و نوسانات اقتصادی از علل مهم گرایش جوانان به سمت اعتیاد محسوب می شود.
مهدی قدیمی می افزاید: مشکل عمده در مقوله مهم اعتیاد این است که با این پدیده به طور دقیق آشنایی نداریم و عوامل متعددی در بروز آن دخالت دارد که بر پیچیدگی های آن می افزاید.
وی اظهار می کند: بر این اساس که عوامل متعددی در بروز اعتیاد دخالت دارد به همان میزان نیز درمان آن پیچیده بوده، هر چند ممکن است درمان جسمی وسم زدایی به راحتی انجام بپذیرد، ولی درمان روانی آن در افراد به سختی امکان پذیر باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان ادامه می دهد: به طور کلی بیماری که اعتیاد خود را ترک می کند، امکان بازگشت به محیط قبلی خود را باید داشته باشد و در صورت بی توجهی به این مهم و به احتمال بسیار زیاد زمینه بازگشت به اعتیاد او دوبار فراهم خواهد کرد.
وی، خاطرنشان می کند: بخاطر اینکه ترک اعتیاد فقط در مرحله اول به صورت سم زدایی انجام می گیرد و مراحل بعدی آن پیگیری نمی شود ، لذا درمان کامل اعتیاد کار بسیار پیچیده ای بوده و کمتر بیماری است که به طور کامل ترک کرده باشد و بتواند این کار مهم را انجام دهد.
وی اظهار می کند: بر این اساس همواره به لحاظ روانی احتمال عود آن وجود دارد و بنابر این مسئولان امر باید توجه داشته باشند که درمان اعتیاد تنها به درمان جسمانی آن اختصاص ندارد و باید تا درمان نهایی آن که بعد روانی را شامل می شود، تداوم یابد.
**چرخه درمان تا آخر ادامه یابد
این جامعه شناس ادامه می دهد: عوامل متعددی در بروز اعتیاد دخالت دارند که در امر درمان نیز تاثیر گذار هستند و بی توجهی به آنها موجب می شود، افراد بهبود یافته به محیط قبلی خود برگشته و دوباره برچسب اعتیاد داشته باشند.
قدیمی می افزاید: حتی این فرد در خانواده ای که با آن ارتباط دارد، همواره این برچسب را می خورد و از سوی دیگر جامعه و نهادهای فرهنگی از پذیرش فرد معتاد خودداری می کنند.
وی ابراز می کند: بر این اساس باید درمان تا آخر ادامه یابد و موضوع مهمی که وجود دارد این است که متاسفانه درمان ها نیمه کاره می مانند و فرد دوباره به اعتیاد بر می گردد.
قدیمی خاطرنشان می کند: بهبود یافتگان افرادی هستند که به طور نسبی موفق به ترک اعتیاد شده اند و لذا رها کردن آنها امکان برگشت دوباره به اعتیاد و همان محیط قبلی را مهیا می کند.
وی، پیشگیری را مهم ترین راهکار جلوگیری از ظهور و بروز اعتیاد در جامعه عنوان و خاطرنشان می کند: این موضوع مهم باید در دستور کار مسئولان و متولیان امر قرار گیرد، چرا که آلوده شدن افراد به دام اعتیاد و درمان های لازم آن نیز به مراتب هزینه زیادی دارد.
به گفته وی، نبود امکانات کافی در جامعه موجب شده درمان معتادان به خوبی انجام نشود و در نتیجه به محیط قبلی خود بازگردند.
وی خاطرنشان می کند: بر این اساس محیط معتاد بهبود یافته باید با محیط قبلی او تفاوت های هایی داشته باشد و از سوی دیگر مواد مخدر در دسترس نباشد.
***بازگشت 75 درصدی به اعتیاد در بهبود یافتگان
یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان نیز ادامه می دهد: پذیرفته نشدن بهبود یافتگان در جامعه به علل هایی نظیر بر چسب یا استیگمای منفی جامعه به معتادان و اعتماد نکردن خانواده به فرد معتاد باز می گردد.
علیرضا آرمانی می افزاید: تزلزل ارتباط فرد معتاد با جامعه، خانواده و بی ثباتی شخصیتی وی، وجود محیط پرخطر و مستعد برای ابتلا مجدد به اعتیاد، ارتباط با دوستان معتاد قدیمی و وجود اعتیاد فعال در دیگر اعضا خانواده از دیگر علل اصلی پذیرفته نشدن بهبود یافتگان در جامعه است.
وی ابراز می کند: وجود اختلالات روانپزشکی و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در خانواده، نبود شغل مناسب و نبود سیستم های حمایتی دولتی و خیریه از دیگر علل پذیرفته نشدن معتادان از سوی جامعه به شمار می آید.
این فوق تخصص اعصاب و روان ادامه می دهد: بهبود یافتگان قبل از ورود دوباره به جامعه باید تحت درمان های مختلف قرار گیرند و در واقع منظور فقط درمان دارویی نیست، بلکه نیاز به آموزش مهارت های مختلف دارند.
وی بیان می کند: این توانمندی ها شامل 'نه' گفتن به مواد و عوامل اعتیاد مجدد، توانایی شاد زیستن، درمان و اصلاح باورهای اشتباه که بدون مواد مخدر نمی توان زندگی کرد، افزایش توانمندی های شغلی قبلی، آموزش توانمندی های جدید و ارتقای اعتماد به نفس را شامل می شود.
آرمانی اضافه می کند: آموزش نحوه ارتباط با خانواده و جامعه، ایجاد محیط سالم با دوستان مناسب، ورزش، آموزش کنترل خشم، آموزش نحوه صحیح حل مشکلات مختلف زندگی، درمان بیماری های جسمانی و روانی مسبب اعتیاد از دیگر موارد این بخش است.
وی بیان می کند: آموزش خانواده و در واقع خانواده درمانی یا Family therapy رکن بسیار مهمی در ماندگاری بهبود یافته دارد، زیرا اغلب اوقات خانواده آمادگی پذیرش بهبود یافته را نداشته و با همان روش مختل قدیمی با وی ارتباط برقرار می کند که احتمال لغزش بالا می رود.
این فوق تخصص اعصاب و روان می افزاید: جامعه نیز وظایف خطیری دارد، پذیرش فرد بهبودیافته و ایجاد فرصت شغلی مجدد و تغییر نگرش های منفی به بهبود یافتگان دارای گواهی سلامت معتبر، مهیا شدن سیستم های حمایتی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسط مسئولان دولتی و انجمن های خیریه است.
وی اظهار می کند: وجود جرایم سنگین و مناسب برای قاچاقچیان مواد مخدر، استفاده از امکانات دولتی و سمن ها برای افزایش سطح شادی و شور زندگی در آحاد جمعیت، تشویق رسانه ها و فضای مجازی در جهت آموزش صحیح سبک های مناسب زندگی و در نهایت ایجاد سیستم تشویق و ترغیب در مدارس و دانشگاه ها برای مبارزه همه جانبه با اعتیاد می تواند نتایج بهتری را رقم بزند.
آرمانی خاطر نشان می کند: از نظر برنامه بین المللی مبارزه با موادمخدر سازمان ملل متحد( UNDCP) موفقیت یا شکست برنامه های درمانی موادمخدر به چند عامل، داشتن انگیزه کافی در ترک ماده مخدر، شروع زودرس درمان، افـزایش مدت مراقبت، در دسترس بودن درمان از لحاظ فیزیکی و اقتصـادی و در دسترس بودن خدمات مشاورها و مراقبت برای موارد فوریتی در ساعات خارج از ساعات رسمی اداری و نظارت موثر و پیگیری بیماران بستگی دارد و می تواند پیش آگهی درمان را بهبود بخشد.
وی خاطرنشان می کند: در استان زنجان نیز آمار بازگشت به اعتیاد در بهبود یافتگان در حدود 75 درصد است که از مهم ترین علت های لغزش مجدد بهبود یافتگان، پذیرش نشدن آنها توسط خانواده و جامعه است.
7320/6085
گزارش: اعظم شامی *** انتشار دهنده: رویا رفیعی
انتهای پیام اعتیاد معضلی به شمار می رود که علاوه بر عوارض جسمانی و مشکلات شدید روانی نیز برای معتاد به همراه دارد و در واقع به جز فرد مبتلا، خانواده و جامعه را نیز به انحطاط می کشاند.
هر چند به نظر کارشناسان امر، معضل اعتیاد چند وجهی و امری پیچیده است اما امروزه در درمان های پیشرفته نگاه جامع به مقوله درمان در هر سه حوزه وجود دارد و از نقاط آسیب پذیر درمان که در بحث اقتصادی و اجتماعی باید هوشیار بود و توجه ویژه ای به آن داشت که منجر به افزایش ماندگاری در بهبود یافتگان می شود.
از آنجایی که حدود 75 درصد از درمان شدگان دچار لغزش شده و شکست را تجربه می کنند، دقت در درمان کامل، جایگاه ویژه ای داشته و رصد دقیق بیمار تا رسیدن به اوج توانایی و عملکرد مناسب اجتماعی و اقتصادی اهمیت اساسی دارد.
معتادانی هستند که می خواهند از هیولای اعتیاد نجات پیدا کنند و در این میان عواملی دست به دست هم می دهند تا این کار بسیار سخت به سر منزل مقصود برسد و بهبود یافتگان باقی عمر خود را همچون افراد عادی زندگی کنند و دوباره گرفتار این آتش جانسوز نشوند.
علیرضا شهبازی 38 ساله که روزگاری در دام اعتیاد گرفتار شده بود، هم اکنون به عنوان معتاد بهبود یافته برای خود کارآفرین موفقی شده است، در ارتباط با چگونگی ابتلای خود به اعتیاد خود می گوید: در سن 20 سالگی مصرف مواد را شروع کردم و نزدیک هشت سال گرفتار بودم و در واقع همه نوع مواد مخدر مصرف می کردم.
وی ادامه می دهد: پس از مدتی، با کمک یکی از آشنایان، به یکی از تشکل های مردم نهاد معرفی شدم، هزینه ای دریافت نمی شد، خود معتادان همدیگر را کمک می کردند و در واقع بیشتر به لحاظ روحی و روانی بر روی معتادان کار می شد.
این معتاد بهبود یافته ادامه می دهد: به نوعی گروه درمانی بود، کلاس های متعدد آموزشی برگزار می شد و از تجربیات افراد بهبود یافته بهره مند می شدم و این روند مرا کم کم به سمت رهایی از اعتیاد سوق داد و به تدریج کسب و کاری را با همکاری بهزیستی آغاز کردم.
وی ابراز می کند: معتاد آخرین نفری است که می فهمد اعتیاد دارد و این خانواده و اطرافیان وی هستند که مشکلات و معضلاتی زیادی را متحمل می شوند.
شهبازی می گوید: استعمال سیگار دروازه ورود به اعتیاد است و من برای خودنمایی مصرف سیگار را شروع کردم.
وی اضافه می کند: اعتیاد در هرکسی به نحوی آغاز می شود و می توان گفت بیشتر جوانان برای پر کردن خلاءهای زندگی خود از این ابزار استفاده می کنند.
این معتاد بهبود یافته، بی خدایی و به عبارتی نبود اعتقادات کافی را از دیگر دلایل گرایش جوانان به اعتیاد ذکر می کند.
وی ادامه می دهد: هرگز به بازگشت دوباره به اعتیاد و روزهای که از عمرم بر باد رفته، فکر نمی کنم، اما اغلب معتادان به دلیل نداشتن کسب و کار و پذیرش نشدن از سوی جامعه دوباره به موادمخدر روی می آورند.
شهبازی ادامه می دهد: متاسفانه به دلیل نبود حمایت از سوی جامعه، معتادان بهبود یافته نمی توانند به صورت مستقل کسب و کاری را شروع کنند و این موضوع زمینه بازگشت دوباره آنها را به آغوش اعتیاد فراهم می کند.
به گفته این معتاد بهبود یافته، مشکل بهبود یافتگان اشتغال است و تا زمانی این موضوع مهم در کشور حل نشود، نمی توان آنها را از اعتیاد دورنگه داشت.
این معتاد بهبود یافته خاطرنشان می کند: برای ترک اعتیادم خانواده ام همراهم بودند و برای به نتیجه رسیدن آن نیز از هیچ حمایتی دریغ نکردند.
*** بیکاری و نوسانات اقتصادی از علل مهم گرایش جوانان به اعتیاد
یک جامعه شناس نیز با اشاره به اینکه پدیده اعتیاد پیچیده بوده و عوامل متعدد اقتصادی، اجتماعی، عوامل فردی و روانشناختی در آن دخالت دارد، می گوید: بیکاری و نوسانات اقتصادی از علل مهم گرایش جوانان به سمت اعتیاد محسوب می شود.
مهدی قدیمی می افزاید: مشکل عمده در مقوله مهم اعتیاد این است که با این پدیده به طور دقیق آشنایی نداریم و عوامل متعددی در بروز آن دخالت دارد که بر پیچیدگی های آن می افزاید.
وی اظهار می کند: بر این اساس که عوامل متعددی در بروز اعتیاد دخالت دارد به همان میزان نیز درمان آن پیچیده بوده، هر چند ممکن است درمان جسمی وسم زدایی به راحتی انجام بپذیرد، ولی درمان روانی آن در افراد به سختی امکان پذیر باشد.
این عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان ادامه می دهد: به طور کلی بیماری که اعتیاد خود را ترک می کند، امکان بازگشت به محیط قبلی خود را باید داشته باشد و در صورت بی توجهی به این مهم و به احتمال بسیار زیاد زمینه بازگشت به اعتیاد او دوبار فراهم خواهد کرد.
وی، خاطرنشان می کند: بخاطر اینکه ترک اعتیاد فقط در مرحله اول به صورت سم زدایی انجام می گیرد و مراحل بعدی آن پیگیری نمی شود ، لذا درمان کامل اعتیاد کار بسیار پیچیده ای بوده و کمتر بیماری است که به طور کامل ترک کرده باشد و بتواند این کار مهم را انجام دهد.
وی اظهار می کند: بر این اساس همواره به لحاظ روانی احتمال عود آن وجود دارد و بنابر این مسئولان امر باید توجه داشته باشند که درمان اعتیاد تنها به درمان جسمانی آن اختصاص ندارد و باید تا درمان نهایی آن که بعد روانی را شامل می شود، تداوم یابد.
**چرخه درمان تا آخر ادامه یابد
این جامعه شناس ادامه می دهد: عوامل متعددی در بروز اعتیاد دخالت دارند که در امر درمان نیز تاثیر گذار هستند و بی توجهی به آنها موجب می شود، افراد بهبود یافته به محیط قبلی خود برگشته و دوباره برچسب اعتیاد داشته باشند.
قدیمی می افزاید: حتی این فرد در خانواده ای که با آن ارتباط دارد، همواره این برچسب را می خورد و از سوی دیگر جامعه و نهادهای فرهنگی از پذیرش فرد معتاد خودداری می کنند.
وی ابراز می کند: بر این اساس باید درمان تا آخر ادامه یابد و موضوع مهمی که وجود دارد این است که متاسفانه درمان ها نیمه کاره می مانند و فرد دوباره به اعتیاد بر می گردد.
قدیمی خاطرنشان می کند: بهبود یافتگان افرادی هستند که به طور نسبی موفق به ترک اعتیاد شده اند و لذا رها کردن آنها امکان برگشت دوباره به اعتیاد و همان محیط قبلی را مهیا می کند.
وی، پیشگیری را مهم ترین راهکار جلوگیری از ظهور و بروز اعتیاد در جامعه عنوان و خاطرنشان می کند: این موضوع مهم باید در دستور کار مسئولان و متولیان امر قرار گیرد، چرا که آلوده شدن افراد به دام اعتیاد و درمان های لازم آن نیز به مراتب هزینه زیادی دارد.
به گفته وی، نبود امکانات کافی در جامعه موجب شده درمان معتادان به خوبی انجام نشود و در نتیجه به محیط قبلی خود بازگردند.
وی خاطرنشان می کند: بر این اساس محیط معتاد بهبود یافته باید با محیط قبلی او تفاوت های هایی داشته باشد و از سوی دیگر مواد مخدر در دسترس نباشد.
***بازگشت 75 درصدی به اعتیاد در بهبود یافتگان
یک عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی استان زنجان نیز ادامه می دهد: پذیرفته نشدن بهبود یافتگان در جامعه به علل هایی نظیر بر چسب یا استیگمای منفی جامعه به معتادان و اعتماد نکردن خانواده به فرد معتاد باز می گردد.
علیرضا آرمانی می افزاید: تزلزل ارتباط فرد معتاد با جامعه، خانواده و بی ثباتی شخصیتی وی، وجود محیط پرخطر و مستعد برای ابتلا مجدد به اعتیاد، ارتباط با دوستان معتاد قدیمی و وجود اعتیاد فعال در دیگر اعضا خانواده از دیگر علل اصلی پذیرفته نشدن بهبود یافتگان در جامعه است.
وی ابراز می کند: وجود اختلالات روانپزشکی و مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در خانواده، نبود شغل مناسب و نبود سیستم های حمایتی دولتی و خیریه از دیگر علل پذیرفته نشدن معتادان از سوی جامعه به شمار می آید.
این فوق تخصص اعصاب و روان ادامه می دهد: بهبود یافتگان قبل از ورود دوباره به جامعه باید تحت درمان های مختلف قرار گیرند و در واقع منظور فقط درمان دارویی نیست، بلکه نیاز به آموزش مهارت های مختلف دارند.
وی بیان می کند: این توانمندی ها شامل 'نه' گفتن به مواد و عوامل اعتیاد مجدد، توانایی شاد زیستن، درمان و اصلاح باورهای اشتباه که بدون مواد مخدر نمی توان زندگی کرد، افزایش توانمندی های شغلی قبلی، آموزش توانمندی های جدید و ارتقای اعتماد به نفس را شامل می شود.
آرمانی اضافه می کند: آموزش نحوه ارتباط با خانواده و جامعه، ایجاد محیط سالم با دوستان مناسب، ورزش، آموزش کنترل خشم، آموزش نحوه صحیح حل مشکلات مختلف زندگی، درمان بیماری های جسمانی و روانی مسبب اعتیاد از دیگر موارد این بخش است.
وی بیان می کند: آموزش خانواده و در واقع خانواده درمانی یا Family therapy رکن بسیار مهمی در ماندگاری بهبود یافته دارد، زیرا اغلب اوقات خانواده آمادگی پذیرش بهبود یافته را نداشته و با همان روش مختل قدیمی با وی ارتباط برقرار می کند که احتمال لغزش بالا می رود.
این فوق تخصص اعصاب و روان می افزاید: جامعه نیز وظایف خطیری دارد، پذیرش فرد بهبودیافته و ایجاد فرصت شغلی مجدد و تغییر نگرش های منفی به بهبود یافتگان دارای گواهی سلامت معتبر، مهیا شدن سیستم های حمایتی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی توسط مسئولان دولتی و انجمن های خیریه است.
وی اظهار می کند: وجود جرایم سنگین و مناسب برای قاچاقچیان مواد مخدر، استفاده از امکانات دولتی و سمن ها برای افزایش سطح شادی و شور زندگی در آحاد جمعیت، تشویق رسانه ها و فضای مجازی در جهت آموزش صحیح سبک های مناسب زندگی و در نهایت ایجاد سیستم تشویق و ترغیب در مدارس و دانشگاه ها برای مبارزه همه جانبه با اعتیاد می تواند نتایج بهتری را رقم بزند.
آرمانی خاطر نشان می کند: از نظر برنامه بین المللی مبارزه با موادمخدر سازمان ملل متحد( UNDCP) موفقیت یا شکست برنامه های درمانی موادمخدر به چند عامل، داشتن انگیزه کافی در ترک ماده مخدر، شروع زودرس درمان، افـزایش مدت مراقبت، در دسترس بودن درمان از لحاظ فیزیکی و اقتصـادی و در دسترس بودن خدمات مشاورها و مراقبت برای موارد فوریتی در ساعات خارج از ساعات رسمی اداری و نظارت موثر و پیگیری بیماران بستگی دارد و می تواند پیش آگهی درمان را بهبود بخشد.
وی خاطرنشان می کند: در استان زنجان نیز آمار بازگشت به اعتیاد در بهبود یافتگان در حدود 75 درصد است که از مهم ترین علت های لغزش مجدد بهبود یافتگان، پذیرش نشدن آنها توسط خانواده و جامعه است.
7320/6085
گزارش: اعظم شامی *** انتشار دهنده: رویا رفیعی
کپی شد
