دکتر سید امیر امین یزدی روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: در حال حاضر وقوع همه‌گیری ویروس کرونا موجی از استرس، نا امنی و اضطراب را به جامعه، خانواده‌ها و کودکان تحمیل کرده است که این امر علاوه بر بیماری و دردهای جسمانی، هزینه‌های اجتماعی و روانشناختی گزافی نیز به جامعه تحمیل می‌کند که کودکان در این راستا باید مورد حمایت بیشتری قرار گیرند.
وی اضافه کرد: کودکان در مواجهه با اخبار رسانه‌ها و مشاهده آنچه در خانواده‌ها پیرامون ویروس کرونا مشاهده می‌کنند خبرهای مربوط به بیماری، مرگ و قرنطینه همراه با پوشش‌های غریب و مهیب پرستاران و پزشکان و نیز چهره‌ها و کلام‌های اضطراب‌انگیز اطرافیان ممکن است دچار ناامنی، استرس، ترس و اضطراب شدید شوند.
رییس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره استان خراسان رضوی گفت: پیامد چنین اضطرابی ممکن است کودکان را با مشکلاتی مانند خواب، بدغذایی، غمگینی و بدرفتاری درگیر کند لذا ضرورت دارد تا خانواده‌ها، مهدکودک‌ها و مدارس در مواجهه با چنین وضعیتی برنامه‌ای برای کمک داشته باشند تا از بهداشت روانی کودکان مراقبت شود.
امین یزدی افزود: ذهن کودکان در حال تجربه‌هایی است که درک درستی از آنها ندارند مثلا مفهوم میکروب، سرایت و انتقال بیماری در کودکان پیش دبستانی شکل علمی و منطقی ندارد و در نتیجه هم معنا و اهمیت بهداشت و پیشگیری را درک نمی‌کنند و هم ممکن است دچار سردرگمی و اضطراب شوند.
وی با بیان توصیه‌هایی برای حمایت روانشناختی از کودکان ادامه داد: خوب است والدین با تصویر و نقاشی مفهوم ویروس و چگونگی انتقال و علت شیوع بیماری را با زبانی ساده و تصویری برای کودکان بیان کنند و همچنین علت رفتارهای مراقبتی مانند دست ندادن، روبوسی نکردن و شست و شوی دستها را به آنان متذکر شوند.
رییس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره استان خراسان رضوی با بیان این که قسمتی از نگرانی کودکان می‌تواند اضطراب از دست دادن والدین باشد گفت: والدین باید فرصتی فراهم کنند تا کودک نگرانی اش را ابراز کند و در حین بیان احساس توسط کودک، والدین باید شنونده خوبی باشند و با اشتیاق به صحبت‌های کودک گوش کنند و با احساس کودک همدلی نشان دهند.
امین یزدی تاکید کرد: این که کودک احساس کند در چنین شرایطی پدر و مادر مراقب او هستند و دکترها و پرستارها از بچه ها مواظبت می‌کنند اهمیت زیادی دارد.
وی ادامه داد: والدین در شرایط این چنینی آرامش خود را حفظ کنند و شکل طبیعی زندگی خود را ادامه دهند و با کودکان در فعالیت‌های لذت بخش و سرگرم کننده مثل بازی مشارکت کنند و خود و خانواده را در معرض بمباران خبری منفی قرار ندهند.
