در این میان خاکریز رسانه‌های ما که باید به پدافند بپردازند، چندان بلند نیستند. این جبهه هم آن‌گونه که باید با لجستیک داده‌های متقن مسوولان، حمایت شود، این اتفاق نمی‌افتد. یعنی ما به نوعی با فقر منبع مواجه می‌شویم و برخی حتی با "حسن نیت، با حبس و حصر خبر" دست رسانه‌نگاران را خالی می‌گذارند ولی در همین زمان با نشت اطلاعات، میدان به دست کسانی می‌افتد که از کاه، کوه می‌سازند و از هیچ همه چیز.
آنچه در فضای مجازی و در "کانال های زیرپله‌ای" در باره کرونا می‌بینیم، همه چیزهایی است که از هیچ ساخته شده و اذهان جامعه را به تشویش کشیده است. متاسفانه رسانه‌های صاحب هویت هم در شدت و حدت و فقر داده‌های تازه مسوولان، ساعت به ساعت، لاغرتر می‌شوند و به قاعده نمی‌توانند تکیه‌گاه قابل اتکایی برای افکار عمومی باشند.
چه مردم عیار رسانه را به خبرهای متقن و قابل اندازه‌گیری و ملموس می‌سنجند و چون کالایی چنین نیابند، راه به جهان بنشسته در کف دست خود که همان گوشی هوشمند و فضاهای هوش رباست، خواهند برد و نتیجه خواهد شد همینی که هست.
همینی که اگر به چاره برنخیزیم، بدتر هم خواهد شد. بدانیم و به ویژه بدانند مسوولان که "فقر اعتبار منبع رسانه‌ای رسمی" در جامعه اعتماد و امید را بر بستر مرگ خواهد نشاند چنان که فقر اقتصادی رمق حیات را از رگ‌های زندگی بیرون می‌شد.
باید با اعتماد به رسانه‌های رسمی و صاحب شناسنامه، فرایند اطلاع‌رسانی را لااقل در باره بیماری کرونا اصلاح کرد تا بتوانند به عنوان بازوی حرفه‌ای و آرامش آفرین در کنار نهادهای مسوول به ویژه نهادهای پزشکی و علمی باشند.
بدانیم که ما همه در یک جبهه‌ایم، همه می‌خواهیم کرونا را به عنوان دشمن سلامتی مردممان از این دیار بتارانیم. همه سربازان جبهه سلامتی هستیم و با هم و در کنار هم می‌توانیم به موفقیت برسیم.
رسانه ها می‌توانند به عنوان بستری برای طراحی کلاس‌های همگانی و در دسترس عموم، با افزایش دانایی و مهارت‌های خود مراقبتی، یاریگران بی‌ادعای نظام سلامت باشند. بیاییم و رسانه را در جایگاهی که باید، ببینیم. در شانی که باید قدر بدانیم تا بتوانیم از این ظرفیت گسترده، بیشترین بهره را ببریم.
عباس محمدیان- مسوول بسیج رسانه استان خراسان رضوی
