محققان دریافتند که مقدار حیاتی‌ترین مواد مغذی جهان، با افزایش سطح دی‌اکسید کربن، کاهش پیدا می‌کند.
به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از ارث، یکی از بزرگترین موانع کاهش گرسنگی و سوء تغذیه در سراسر جهان، تولید مواد غذایی است که نه تنها کالری کافی را فراهم کند، بلکه آن را به اندازه کافی و به طور گسترده در دسترس عموم قرار دهد.
تیم بین المللی محققان اظهار کردند: افزایش سطح دی‌اکسیدکربن می‌تواند به طور قابل توجهی در کمبود مواد مغذی مانند پروتئین، آهن و روی نقش داشته باشد.
انتظار می‌رود که تاثیر تغییرات آب وهوایی، عرضه جهانی این مواد مغذی را به میزان 20 درصد طی سه دهه آینده کاهش دهد.
تیموثی سولسر، محقق این بررسی از موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاستگذاری غذا(IFPRI) اظهار کرد: پیشرفت‌های بسیاری در زمینه مقابله با کمبود مواد غذایی در سراسر جهان انجام شده است، اما با رشد جمعیت در طول 30 سال آینده نیاز به افزایش تولید مواد مغذی وجود دارد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی می‌تواند دسترسی به مواد مغذی را کاهش دهد.
هدف از انجام این مطالعه آن بود که در سال 2050 میزان در دسترس بودن پروتئین، آهن و روی در مواد غذایی مورد ارزیابی قرارگیرد .
میزان پروتئین، آهن و روی به ترتیب 19.5، 14.4 و 14.6 درصد پایین‌تر از زمانی است که اگر تغییرات آب و هوایی وجود نداشته نباشد.
نتایج تحقیقات گذشته حاکی از آن بود که سطح بالای دی‌اکسیدکربن می‌تواند منجر به افزایش فتوسنتز و رشد برخی از گیاهان شود، اما غلظت مواد مغذی کلیدی در برخی از محصولات مانند گندم را کاهش می‌دهد.
نتایج این تحقیق، همچنین نشان داد که در اثر افزایش غلظت دی‌اکسید کربن، میزان محصولاتی مانند گندم، برنج، ذرت، جو، سیب‌زمینی، سویا و سبزیجات طی 30سال آینده به طور متوسط سه درصد کاهش پیدا خواهد کرد.
با این‌حال، این تاثیر در همه جا یکسان نیست؛ بسیاری از کشورهایی که در حال حاضر از کمبود مواد غذایی رنج می‌برند، در آینده هم شرایط سخت‌تری خواهند داشت. کاهش شدید مواد مغذی در جنوب آسیا، خاورمیانه و آفریقا قابل انتظار است.
رابرت بیچ؛ نویسنده این مطالعه عنوان کرد: به طور کلی، افراد در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط، بیشتر از مواد گیاهی استفاده می‌کنند و دسترسی کمتری به منابع حیوانی دارند.
مهمترین تاثیر تغذیه‌ای بر روی گندم است؛ گندم به عنوان یکی از مواد اولیه غذایی در بسیاری از نقاط جهان محسوب می‌شود، بنابراین هرگونه تغییر در مواد مغذی آن می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر ریزمغذی‌هایی داشته باشد که بسیاری از افراد آنها را دریافت می‌کنند.
پیش‌بینی می‌شود که میزان پروتئین، آهن و روی در گندم تا سال 2050 در همه مناطق به میزان 12 درصد کاهش یابد.
در جنوب آسیا، جایی که میزان مصرف آهن به نسبت پایین است منجر شده تا شیوع کم‌خونی در افراد در کشورهایی مانند هند وجود داشته باشد.
موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاستگذاری غذا، یک مرکز پژوهشی کشاورزی است که راه‌حل‌های سیاستی مبتنی بر پژوهش را برای کاهش پایدار فقر و پایان گرسنگی و سوء تغذیه در کشورهای در حال توسعه فراهم می‌کند.
این موسسه در سال ۱۹۷۵ تاسیس شد و اکنون بیش از ۶۰۰ کارمند در بیش از ۵۰ کشور جهان از جمله چین، اتیوپی و هند دارد.
این مطالعه در مجله Lancet Planetary Health منتشر شده است.
انتهای پیام
انتهای پیام به گزارش ایسنا- منطقه خراسان و به نقل از ارث، یکی از بزرگترین موانع کاهش گرسنگی و سوء تغذیه در سراسر جهان، تولید مواد غذایی است که نه تنها کالری کافی را فراهم کند، بلکه آن را به اندازه کافی و به طور گسترده در دسترس عموم قرار دهد.
تیم بین المللی محققان اظهار کردند: افزایش سطح دی‌اکسیدکربن می‌تواند به طور قابل توجهی در کمبود مواد مغذی مانند پروتئین، آهن و روی نقش داشته باشد.
انتظار می‌رود که تاثیر تغییرات آب وهوایی، عرضه جهانی این مواد مغذی را به میزان 20 درصد طی سه دهه آینده کاهش دهد.
تیموثی سولسر، محقق این بررسی از موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاستگذاری غذا(IFPRI) اظهار کرد: پیشرفت‌های بسیاری در زمینه مقابله با کمبود مواد غذایی در سراسر جهان انجام شده است، اما با رشد جمعیت در طول 30 سال آینده نیاز به افزایش تولید مواد مغذی وجود دارد. این یافته‌ها نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی می‌تواند دسترسی به مواد مغذی را کاهش دهد.
هدف از انجام این مطالعه آن بود که در سال 2050 میزان در دسترس بودن پروتئین، آهن و روی در مواد غذایی مورد ارزیابی قرارگیرد .
میزان پروتئین، آهن و روی به ترتیب 19.5، 14.4 و 14.6 درصد پایین‌تر از زمانی است که اگر تغییرات آب و هوایی وجود نداشته نباشد.
نتایج تحقیقات گذشته حاکی از آن بود که سطح بالای دی‌اکسیدکربن می‌تواند منجر به افزایش فتوسنتز و رشد برخی از گیاهان شود، اما غلظت مواد مغذی کلیدی در برخی از محصولات مانند گندم را کاهش می‌دهد.
نتایج این تحقیق، همچنین نشان داد که در اثر افزایش غلظت دی‌اکسید کربن، میزان محصولاتی مانند گندم، برنج، ذرت، جو، سیب‌زمینی، سویا و سبزیجات طی 30سال آینده به طور متوسط سه درصد کاهش پیدا خواهد کرد.
با این‌حال، این تاثیر در همه جا یکسان نیست؛ بسیاری از کشورهایی که در حال حاضر از کمبود مواد غذایی رنج می‌برند، در آینده هم شرایط سخت‌تری خواهند داشت. کاهش شدید مواد مغذی در جنوب آسیا، خاورمیانه و آفریقا قابل انتظار است.
رابرت بیچ؛ نویسنده این مطالعه عنوان کرد: به طور کلی، افراد در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط، بیشتر از مواد گیاهی استفاده می‌کنند و دسترسی کمتری به منابع حیوانی دارند.
مهمترین تاثیر تغذیه‌ای بر روی گندم است؛ گندم به عنوان یکی از مواد اولیه غذایی در بسیاری از نقاط جهان محسوب می‌شود، بنابراین هرگونه تغییر در مواد مغذی آن می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر ریزمغذی‌هایی داشته باشد که بسیاری از افراد آنها را دریافت می‌کنند.
پیش‌بینی می‌شود که میزان پروتئین، آهن و روی در گندم تا سال 2050 در همه مناطق به میزان 12 درصد کاهش یابد.
در جنوب آسیا، جایی که میزان مصرف آهن به نسبت پایین است منجر شده تا شیوع کم‌خونی در افراد در کشورهایی مانند هند وجود داشته باشد.
موسسه بین‌المللی تحقیقات سیاستگذاری غذا، یک مرکز پژوهشی کشاورزی است که راه‌حل‌های سیاستی مبتنی بر پژوهش را برای کاهش پایدار فقر و پایان گرسنگی و سوء تغذیه در کشورهای در حال توسعه فراهم می‌کند.
این موسسه در سال ۱۹۷۵ تاسیس شد و اکنون بیش از ۶۰۰ کارمند در بیش از ۵۰ کشور جهان از جمله چین، اتیوپی و هند دارد.
این مطالعه در مجله Lancet Planetary Health منتشر شده است.
انتهای پیام
کپی شد
