ادامه یادداشت به این شرح است: منطقه خراسان جنوبی به لحاظ ساختار اقلیمی خود همواره در معرض زلزله و پیامدهای ناگوار ناشی از آن بوده است.
متاسفانه با اهمیت خاص ژئوپلیتیکی منطقه و مواردی دیگر از جمله فاصله زیاد منطقه از پایتخت در افزایش هزینه ها و تبلیغات ناشی از زلزله پس از وقوع آن موثر بوده است.
به دلیل تعریف نشدن مدیریت ویژه، نسبت به مواجهه با حوادث و رویدادهای طبیعی، خطرات و عوارض ناشی از حوادث طبیعی به طورعام و زلزله به طور خاص، در هنگام وقوع حادثه، سبب تحمیل شدن خطرات زیان بار متعددی می گردد که طرح مصادیق آن، شرح و یادآوری مجدد عوارض و پیامدهای آن نیاز به بازگویی مجدد ندارد.
از آنجا که وجود گسل های متعدد در خراسان جنوبی و فعال بودن مقطعی برخی از آن ها، ضرورت اندیشیدن اصولی و موثر نسبت به مساله را جلوه تر می سازد، لذا می بایست در مسیر توسعه منطقه ای به تحلیل و بررسی علمی زلزله در داخل و کاهش اثر تخریبی زمین لرزه ها با نگاهی ویژه، رویکردی همه جانبه و متفاوت از گذشته مواجه شویم.
اگرچه روش ها و رویکردهای علمی نیز قادر به تعیین دقیق زمان زلزله نیستند اما می توان با کویرزدایی، تغییر جدی و اصولی در ساخت و ساز شهری تطابق سازه ها با معیارهای علمی و کاربردی و مهم تر از همه بهره گیری از مدیریت کارا، موثر و فعال در قالب مدیریت بحران به مقام چاره جویی برآمد و تبعات و عوارض انسانی و مادی این پدیده را کاهش داد.
آیا تابحال اندیشیده اید که اگر در محیطی به دور از دست سازه های بشر قرار داشته باشیم و شدیدترین زلزله اتفاق بیفتد چه پیش می آید؟
آیا سقف سستی که بالای سر ما قرار دارد، بر سر ما فرو می ریزد؟
آیا سدی در کنار ما هست که با وقوع زلزله شکاف بردارد و ما را در سیلابی وحشتناک غرق کند؟
آیا لوله کشی گازی هست که با انفجار خود، ما را در کام شعله های آتش فرو ببرد؟
پاسخ این است که هیچ اتفاقی برای ما نمی افتد و این زلزله نیست که به صورت بلایی بر سر ما نازل می شود بلکه دست سازه های سست و بی خردمندانه ماست که ما را با خطر مواجه می سازد.
پس کدام انسان عاقلی با دستان خود، خود را به کام مرگ می برد در حالی که می تواند با کوچکترین تمهیدات اولیه و ساده، جلوی بسیاری از این خطرات را بگیرد.
هنگام ملاحظه مصائب بسیار، آسیب ها و تلفاتی که زلزله ها باعث شده اند، بسیار طبیعی است که از خود بپرسیم، آیا می توان از این وقایع اجتناب کرد و طبیعتا اگر بتوانیم پیش از وقوع چنین فجایعی در مورد آن ها هشدار بدهیم، زندگی های بسیاری نجات خواهند یافت اما آیا می توان زمین لرزه را پیش بینی کرد؟
از لحاظ نظری کاملا واضح است که اگر پارامترهای دخیل در تنش های پوسته زمین را بدانیم، باید بتوانیم زلزله ها را پیش بینی کنیم.
عقیده عمومی در دهه 1960 و 1970 این بود که با بررسی دقیق سابقه حرکات گسل ها، الگوهایی قابل پیش بینی به دست خواهند آمد.
علاوه بر این تصور می شد که الگوهای غیرعادی کوتاه مدت و رفتار گسل ها پیش از زمین لرزه قابل پیش بینی هستند و لذا می توان ساعت ها و روزها پیش از وقوع زمین لرزه به مردم اطلاع داد تا نواحی خطرناک را تخلیه کنند.
اما امروز کاملا روشن شده است که پیش بینی وقوع زمین لرزه بسیار پیچیده تر از آن است که ابتدا تصور می شد.
امروزه می دانیم زلزله ها چه از لحاظ زمانی و چه از لحاظ مکانی، گهگاهی و پراکنده هستند.
به جای تلاش کردن برای پیش بینی این که چه هنگامی شهر های ما ویران خواهند شد، باید بر اطمینان یافتن از سالم ماندن آن ها، هنگام بروز زلزله متمرکز شد.
یکی از موانع عمده در پیش بینی دقیق زلزله این است که گسل ها جدا از هم عمل نمی کنند.
هنگامی که در یک گسل، شکست رخ می دهد، تنش حاصل می تواند به گسل دیگری منتقل شود و این امر ادامه می یابد.
همین مساله است که ضرورت توجه به زلزله های متعدد و اثرات احتمالی بر مناطق دیگر کشور را آشکار می سازد.
برای دریافت لحظه به لحظه اخبار خراسان جنوبی به کانال تلگرامی irnabirjand@ ملحق شوید.
*3215*6054*خبرنگار- محمد رسول ابراهیمی اسفدن*انتشاردهنده-مریم پنجابی
انتهای پیام متاسفانه با اهمیت خاص ژئوپلیتیکی منطقه و مواردی دیگر از جمله فاصله زیاد منطقه از پایتخت در افزایش هزینه ها و تبلیغات ناشی از زلزله پس از وقوع آن موثر بوده است.
به دلیل تعریف نشدن مدیریت ویژه، نسبت به مواجهه با حوادث و رویدادهای طبیعی، خطرات و عوارض ناشی از حوادث طبیعی به طورعام و زلزله به طور خاص، در هنگام وقوع حادثه، سبب تحمیل شدن خطرات زیان بار متعددی می گردد که طرح مصادیق آن، شرح و یادآوری مجدد عوارض و پیامدهای آن نیاز به بازگویی مجدد ندارد.
از آنجا که وجود گسل های متعدد در خراسان جنوبی و فعال بودن مقطعی برخی از آن ها، ضرورت اندیشیدن اصولی و موثر نسبت به مساله را جلوه تر می سازد، لذا می بایست در مسیر توسعه منطقه ای به تحلیل و بررسی علمی زلزله در داخل و کاهش اثر تخریبی زمین لرزه ها با نگاهی ویژه، رویکردی همه جانبه و متفاوت از گذشته مواجه شویم.
اگرچه روش ها و رویکردهای علمی نیز قادر به تعیین دقیق زمان زلزله نیستند اما می توان با کویرزدایی، تغییر جدی و اصولی در ساخت و ساز شهری تطابق سازه ها با معیارهای علمی و کاربردی و مهم تر از همه بهره گیری از مدیریت کارا، موثر و فعال در قالب مدیریت بحران به مقام چاره جویی برآمد و تبعات و عوارض انسانی و مادی این پدیده را کاهش داد.
آیا تابحال اندیشیده اید که اگر در محیطی به دور از دست سازه های بشر قرار داشته باشیم و شدیدترین زلزله اتفاق بیفتد چه پیش می آید؟
آیا سقف سستی که بالای سر ما قرار دارد، بر سر ما فرو می ریزد؟
آیا سدی در کنار ما هست که با وقوع زلزله شکاف بردارد و ما را در سیلابی وحشتناک غرق کند؟
آیا لوله کشی گازی هست که با انفجار خود، ما را در کام شعله های آتش فرو ببرد؟
پاسخ این است که هیچ اتفاقی برای ما نمی افتد و این زلزله نیست که به صورت بلایی بر سر ما نازل می شود بلکه دست سازه های سست و بی خردمندانه ماست که ما را با خطر مواجه می سازد.
پس کدام انسان عاقلی با دستان خود، خود را به کام مرگ می برد در حالی که می تواند با کوچکترین تمهیدات اولیه و ساده، جلوی بسیاری از این خطرات را بگیرد.
هنگام ملاحظه مصائب بسیار، آسیب ها و تلفاتی که زلزله ها باعث شده اند، بسیار طبیعی است که از خود بپرسیم، آیا می توان از این وقایع اجتناب کرد و طبیعتا اگر بتوانیم پیش از وقوع چنین فجایعی در مورد آن ها هشدار بدهیم، زندگی های بسیاری نجات خواهند یافت اما آیا می توان زمین لرزه را پیش بینی کرد؟
از لحاظ نظری کاملا واضح است که اگر پارامترهای دخیل در تنش های پوسته زمین را بدانیم، باید بتوانیم زلزله ها را پیش بینی کنیم.
عقیده عمومی در دهه 1960 و 1970 این بود که با بررسی دقیق سابقه حرکات گسل ها، الگوهایی قابل پیش بینی به دست خواهند آمد.
علاوه بر این تصور می شد که الگوهای غیرعادی کوتاه مدت و رفتار گسل ها پیش از زمین لرزه قابل پیش بینی هستند و لذا می توان ساعت ها و روزها پیش از وقوع زمین لرزه به مردم اطلاع داد تا نواحی خطرناک را تخلیه کنند.
اما امروز کاملا روشن شده است که پیش بینی وقوع زمین لرزه بسیار پیچیده تر از آن است که ابتدا تصور می شد.
امروزه می دانیم زلزله ها چه از لحاظ زمانی و چه از لحاظ مکانی، گهگاهی و پراکنده هستند.
به جای تلاش کردن برای پیش بینی این که چه هنگامی شهر های ما ویران خواهند شد، باید بر اطمینان یافتن از سالم ماندن آن ها، هنگام بروز زلزله متمرکز شد.
یکی از موانع عمده در پیش بینی دقیق زلزله این است که گسل ها جدا از هم عمل نمی کنند.
هنگامی که در یک گسل، شکست رخ می دهد، تنش حاصل می تواند به گسل دیگری منتقل شود و این امر ادامه می یابد.
همین مساله است که ضرورت توجه به زلزله های متعدد و اثرات احتمالی بر مناطق دیگر کشور را آشکار می سازد.
برای دریافت لحظه به لحظه اخبار خراسان جنوبی به کانال تلگرامی irnabirjand@ ملحق شوید.
*3215*6054*خبرنگار- محمد رسول ابراهیمی اسفدن*انتشاردهنده-مریم پنجابی
کپی شد
