به گزارش ایرنا، بارنجگان با مرکز شهرستان زیرکوه 45 کیلومتر فاصله دارد اما فاصله غیرمستقیم آن با مرز افغانستان حدود 10 کیلومتر بیشتر نیست.
سال 1374 به خاطر برخی مشکلات امنیتی ساکنان روستاهای مرزی یزدان و کبوده نیز از نقطه صفر مرزی به جمع مردم بارنجگان پیوستند و اینگونه با تجمیع سه روستا بارنجگانی جدید با چند برابر جمعیت و زیرساخت های حداقلی شکل گرفت.
با وجود همه رنج هایی که در گذر زمان این روستا متحمل شده اما هیچ کدام از اهالی ترک دیار نکرده اند و همچنان پنجه در پنجه مشکلات بخشی از حریم مرزهای شرقی ایران را پاسبانی می کنند.
علاوه بر آماده نبودن برخی از زیرساخت ها در این روستا ، خشکسالی های پی در پی نیز بر انبوه مشکلات مردم افزوده است.
اغلب جمعیت بارنجگان را جوانان تشکیل می دهند که با وجود تمام مشکلات کنار ریش سفیدان مانده اند و امروز نیازهایشان را فریاد می زنند تا شاید گوشی برای شنیدن بیابند.
یکی از این جوانان ابراهیم عابدینی است که از 6 سال قبل زمامداری شورای روستا را بدست گرفته و هیچ گاه برای مطالبه کردن حق هم ولایتی هایش دست از تلاش برنداشته است.
** آب ناسالم
او رنج مردم روستا را در خصوص نبود آب آشامیدنی سالم اینگونه بیان می کند: «سختی آبی که مردم روستا از آن استفاده می کنند به حدی است که وقتی مورد آزمایش قرار گرفت اعلام کردند به هیچ وجه این آب قابل خوردن نیست.»
وی ادامه می دهد: به جرات می توانم بگویم بیش از یک سوم جمعیت روستا به خاطر این آب سنگ کلیه گرفته و عده زیادی هم زیر تیغ جراحی رفته اند.
عابدینی شیوع سقط جنین بین زنان روستا را درد دیگری دانست که حتی سال گذشته به یک علامت سوال بزرگ برای اهالی تبدیل شده بود و در بررسی های مرکز بهداشت مشخص شد که یکی از عوامل سقط جنین استفاده همین آب سخت ناسالم بوده است.
** تنهایی اجباری برای تحصیل
کمبود فضای آموزشی یکی دیگر از مشکلات بارنجگان است که عابدینی آن را در مدرسه 6 کلاسه ابتدایی روستا به تصویر می کشد و می گوید: 241 دانش آموز ابتدایی درحالی برای درس خواندن در کلاس های کوچک این مدرسه اشتیاق به تحصیل دارند که حضورشان در 2 شیفت تقسیم بندی شده است.
او مشکلات شیفت بندی این مدرسه را در شرایطی توصیف می کند که دانش آموزان شیفت عصر مجبور هستند مسافت طولانی را از مدرسه تا منزل در تاریکی شب طی کنند.
وی ادامه می دهد: از یک ماه قبل عید خانواده های زیادی که کوچ رو هستند روستا را ترک می کنند اما دانش آموزان مجبورند به تنهایی و دور از خانواده در خانه هایشان بمانند تا ماه های باقی مانده از سال تحصیلی سپری شود.
وی رنج معلمان روستا را هم در کنار این مشکلات یاد آور می شود و می افزاید: از آنجایی که در روستا هیچ منزل خالی وجود ندارد تا معلمان اقامت داشته باشند ، مجبورند مسافت های طولانی را هر روز برای رسیدن به مدرسه طی کنند که این مساله به خصوص برای معلمان شیفت عصر مشکلات را تشدید می کند.
** سرویس بهداشتی نوبتی
آنچه که این جوان روستای بارنجگان از آن به عنوان یک درد بدتر یاد می کند مختلط بودن دانش آموزان مقطع متوسطه است که در این خصوص می گوید: اینکه دختران و پسران در این مقاطع مجبور هستند به خاطر برخی شاخص های آموزش و پرورش کنار هم در کلاس درس بنشینند را قبول داریم، ولی واقعا خجالت آور است که مدیر مدرسه مجبور باشد هر زنگ تفریح کنار سرویس بهداشتی مدرسه بیایستد تا دانش آموزان دختر و پسر نوبت را رعایت کنند.
** فوتبال در گرد و خاک
عابدینی از نگرانی هایی که برای آینده جوانان روستا دارد سخن می گوید و اضافه می کند: با همین آمار های موجود روستا می توان سرانگشتی حساب کرد که 241 کودک دبستانی و بیش از 200 نوجوانان مقطع متوسطه جوانان آینده این روستا هستند که نیازهایشان چند برابر وضع فعلی خواهد بود.
وی ادامه می دهد: این در حالی است که هم اکنون 100 جوان روستا در زمین های خاکی با ورزش فوتبال خود را سرگرم می کنند و هیچ وقت وعده ها برای ساخت یک سالن ورزشی و چمن مصنوعی به سرانجام نرسیده است.
این عضو شورای روستای بارنجگان یادآور می شود: هر نماینده مجلسی که خواست از مردم روستا رای جمع کند اولین اولویت خود را ساخت سالن ورزشی اعلام کرد و حتی سال گذشته سهمیه ای هم اختصاص یافت که بنا به دلایلی سهم یک روستای دیگر شد.
او معتقد است بخشی از مشکلات مردم روستا بارنجگان به این خاطر است که در دستگاه های اجرایی فرد دلسوزی که با دردشان آشنا باشد ندارند و ادامه می دهد: اگر چنین نبود چرا درمانگاه بارنجگان و چند روستای دیگر همزمان شروع به ساخت شد ولی اکنون با 95 درصد پیشرفت فیزیکی متوقف شده در حالی که درمانگاه روستاهای دیگر یک سال پیش به بهره برداری رسیده است؛ پس این نشان می دهد حرف ما به جایی نمی رسد.
** آب شیرین کن فراموش شده
وی بیان می کند: همچنین قرار بود 24 آب شیرین کن در استان ساخته شود که 23 مورد آن انجام شده اما یک مورد که در روستای بارنجگان بوده همچنان معطل است و هیچ مسئولی هم برای آن پاسخگو نیست.
عابدینی ادامه می دهد: در حالی راه اندازی آب شیرین کن روستا در دست انداز بی توجهی مسئولان افتاده که عده زیادی از مردم به خاطر اینکه توان تامین آب شیرین از شهر حاجی آباد را ندارند مجبور هستند از همان آب ناسالم استفاده کنند.
**رتبه های کمتر از هزار در بارنجگان بازمانده از دانشگاه
وی یکی دیگر از مشکلات اهالی را بیکاری جوانان عنوان می کند و می گوید: بیکاری باعث فقر بیشتر مردم شده به طوری که نخبه های روستا با رتبه های زیر هزار مجبور هستند آرزوی رفتن به دانشگاه را در دل خود خاموش کرده و به دنبال کاری باشند تا بتوانند خرج روزانه خود را تامین کنند.
این عضو شورای روستا ، راه اندازی کارگاه های اقتصادی در زمینه های مختلف دامداری و کشاورزی را پیشنهاد می دهد و امیدوار است که با توجه به این مساله آینده جوانان در این نقطه مرزی روشن رقم بخورد.
وی تقویت زیرساخت های مخابراتی از جمله اینترنت را در این روستای پر جمعیت یک الزام می داند چرا که به عقیده وی اکثر اهالی افراد باسوادی هستند که برای امور روزمره خود نیاز به استفاده از اینترنت دارند.
**آقای استاندار فراموش نکنید
عابدینی در عین حال که مشکلات روستا را برمی شمرد اما از خدمات دولت در بحث گازرسانی ، جاده و غیره برای روستا تقدیر می کند و می گوید: یک اتفاقی که اخیرا برای روستا رقم خورد ، سفر استاندار خراسان جنوبی به بارنجگان بود که نور امید را در دل مردم این روستای مرزی روشن کرد.
وی ادامه می دهد: این سفر اگر هیچ دستاوردی هم نداشته باشد همین که مقام عالی استان در جمع مردم حضور یافت و از نزدیک مشکلات را در کف روستا مشاهده کرد باز جای امیدواری باقی است.
رئیس شورای روستای بارنجگان عنوان می کند: در همان چند دقیقه ای که با استاندار سخن گفتم متوجه شدم که وی شخصیتی روشن داشته و معتقد است که باید مشکلات روستاها بر اساس اولویت حل شود لذا امیدواریم که آخرین جملاتی که در لحظه خداحافظی به او گفتم را به یاد داشته باشد« آب شیرین کن، سالن ورزشی ، مدرسه».
استاندار خراسان جنوبی چهارشنبه 21 فروردین ماه به همراهی جمعی از مسئولان در پنجمین سفر شهرستانی خود به روستای بارنجگان سفر کرد و از نزدیک در جریان مشکلات این روستا قرار گرفت.
آنچه که در این سفر استاندار بر آن تاکید داشت تعیین تکلیف شدن آب شیرین کن روستا بود که در همان زمان بازدید قول انجام آن را از مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان برای سال 98 گرفت.
محمد صادق معتمدیان همچنین در جریان بازدید از مرکز بهداشتی و درمانی روستای بارنجگان بر اتمام پنج درصد باقی مانده از پروژه مذکور تاکید کرد. همچنین در نشست جمع بندی مصوبات سفر نیز این موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
بحث چمن مصنوعی نیز از دیگر مواردی بود که در نشست جمع بندی مصوبات سفر استاندار به زیرکوه مطرح و قول مساعد برای آن گرفته شد.
مصوبات سفر استاندار به زیرکوه در آینده نزدیک جمع بندی و پس از تایید به دستگاه های اجرایی ابلاغ خواهد شد تا در زمان مشخص شود عملیاتی شود. امید است که حلاوت و شیرینی این سفر به زودی در کام مردم شهرستان زیرکوه به بخصوص اهالی روستای بارنجگان احساس شود تا در گذر از رنج های خود با حفظ روحیه همدلی همچون گذشته مرزبانان سختکوش برای استان باشند.
9893 * 6054
انتهای پیام سال 1374 به خاطر برخی مشکلات امنیتی ساکنان روستاهای مرزی یزدان و کبوده نیز از نقطه صفر مرزی به جمع مردم بارنجگان پیوستند و اینگونه با تجمیع سه روستا بارنجگانی جدید با چند برابر جمعیت و زیرساخت های حداقلی شکل گرفت.
با وجود همه رنج هایی که در گذر زمان این روستا متحمل شده اما هیچ کدام از اهالی ترک دیار نکرده اند و همچنان پنجه در پنجه مشکلات بخشی از حریم مرزهای شرقی ایران را پاسبانی می کنند.
علاوه بر آماده نبودن برخی از زیرساخت ها در این روستا ، خشکسالی های پی در پی نیز بر انبوه مشکلات مردم افزوده است.
اغلب جمعیت بارنجگان را جوانان تشکیل می دهند که با وجود تمام مشکلات کنار ریش سفیدان مانده اند و امروز نیازهایشان را فریاد می زنند تا شاید گوشی برای شنیدن بیابند.
یکی از این جوانان ابراهیم عابدینی است که از 6 سال قبل زمامداری شورای روستا را بدست گرفته و هیچ گاه برای مطالبه کردن حق هم ولایتی هایش دست از تلاش برنداشته است.
** آب ناسالم
او رنج مردم روستا را در خصوص نبود آب آشامیدنی سالم اینگونه بیان می کند: «سختی آبی که مردم روستا از آن استفاده می کنند به حدی است که وقتی مورد آزمایش قرار گرفت اعلام کردند به هیچ وجه این آب قابل خوردن نیست.»
وی ادامه می دهد: به جرات می توانم بگویم بیش از یک سوم جمعیت روستا به خاطر این آب سنگ کلیه گرفته و عده زیادی هم زیر تیغ جراحی رفته اند.
عابدینی شیوع سقط جنین بین زنان روستا را درد دیگری دانست که حتی سال گذشته به یک علامت سوال بزرگ برای اهالی تبدیل شده بود و در بررسی های مرکز بهداشت مشخص شد که یکی از عوامل سقط جنین استفاده همین آب سخت ناسالم بوده است.
** تنهایی اجباری برای تحصیل
کمبود فضای آموزشی یکی دیگر از مشکلات بارنجگان است که عابدینی آن را در مدرسه 6 کلاسه ابتدایی روستا به تصویر می کشد و می گوید: 241 دانش آموز ابتدایی درحالی برای درس خواندن در کلاس های کوچک این مدرسه اشتیاق به تحصیل دارند که حضورشان در 2 شیفت تقسیم بندی شده است.
او مشکلات شیفت بندی این مدرسه را در شرایطی توصیف می کند که دانش آموزان شیفت عصر مجبور هستند مسافت طولانی را از مدرسه تا منزل در تاریکی شب طی کنند.
وی ادامه می دهد: از یک ماه قبل عید خانواده های زیادی که کوچ رو هستند روستا را ترک می کنند اما دانش آموزان مجبورند به تنهایی و دور از خانواده در خانه هایشان بمانند تا ماه های باقی مانده از سال تحصیلی سپری شود.
وی رنج معلمان روستا را هم در کنار این مشکلات یاد آور می شود و می افزاید: از آنجایی که در روستا هیچ منزل خالی وجود ندارد تا معلمان اقامت داشته باشند ، مجبورند مسافت های طولانی را هر روز برای رسیدن به مدرسه طی کنند که این مساله به خصوص برای معلمان شیفت عصر مشکلات را تشدید می کند.
** سرویس بهداشتی نوبتی
آنچه که این جوان روستای بارنجگان از آن به عنوان یک درد بدتر یاد می کند مختلط بودن دانش آموزان مقطع متوسطه است که در این خصوص می گوید: اینکه دختران و پسران در این مقاطع مجبور هستند به خاطر برخی شاخص های آموزش و پرورش کنار هم در کلاس درس بنشینند را قبول داریم، ولی واقعا خجالت آور است که مدیر مدرسه مجبور باشد هر زنگ تفریح کنار سرویس بهداشتی مدرسه بیایستد تا دانش آموزان دختر و پسر نوبت را رعایت کنند.
** فوتبال در گرد و خاک
عابدینی از نگرانی هایی که برای آینده جوانان روستا دارد سخن می گوید و اضافه می کند: با همین آمار های موجود روستا می توان سرانگشتی حساب کرد که 241 کودک دبستانی و بیش از 200 نوجوانان مقطع متوسطه جوانان آینده این روستا هستند که نیازهایشان چند برابر وضع فعلی خواهد بود.
وی ادامه می دهد: این در حالی است که هم اکنون 100 جوان روستا در زمین های خاکی با ورزش فوتبال خود را سرگرم می کنند و هیچ وقت وعده ها برای ساخت یک سالن ورزشی و چمن مصنوعی به سرانجام نرسیده است.
این عضو شورای روستای بارنجگان یادآور می شود: هر نماینده مجلسی که خواست از مردم روستا رای جمع کند اولین اولویت خود را ساخت سالن ورزشی اعلام کرد و حتی سال گذشته سهمیه ای هم اختصاص یافت که بنا به دلایلی سهم یک روستای دیگر شد.
او معتقد است بخشی از مشکلات مردم روستا بارنجگان به این خاطر است که در دستگاه های اجرایی فرد دلسوزی که با دردشان آشنا باشد ندارند و ادامه می دهد: اگر چنین نبود چرا درمانگاه بارنجگان و چند روستای دیگر همزمان شروع به ساخت شد ولی اکنون با 95 درصد پیشرفت فیزیکی متوقف شده در حالی که درمانگاه روستاهای دیگر یک سال پیش به بهره برداری رسیده است؛ پس این نشان می دهد حرف ما به جایی نمی رسد.
** آب شیرین کن فراموش شده
وی بیان می کند: همچنین قرار بود 24 آب شیرین کن در استان ساخته شود که 23 مورد آن انجام شده اما یک مورد که در روستای بارنجگان بوده همچنان معطل است و هیچ مسئولی هم برای آن پاسخگو نیست.
عابدینی ادامه می دهد: در حالی راه اندازی آب شیرین کن روستا در دست انداز بی توجهی مسئولان افتاده که عده زیادی از مردم به خاطر اینکه توان تامین آب شیرین از شهر حاجی آباد را ندارند مجبور هستند از همان آب ناسالم استفاده کنند.
**رتبه های کمتر از هزار در بارنجگان بازمانده از دانشگاه
وی یکی دیگر از مشکلات اهالی را بیکاری جوانان عنوان می کند و می گوید: بیکاری باعث فقر بیشتر مردم شده به طوری که نخبه های روستا با رتبه های زیر هزار مجبور هستند آرزوی رفتن به دانشگاه را در دل خود خاموش کرده و به دنبال کاری باشند تا بتوانند خرج روزانه خود را تامین کنند.
این عضو شورای روستا ، راه اندازی کارگاه های اقتصادی در زمینه های مختلف دامداری و کشاورزی را پیشنهاد می دهد و امیدوار است که با توجه به این مساله آینده جوانان در این نقطه مرزی روشن رقم بخورد.
وی تقویت زیرساخت های مخابراتی از جمله اینترنت را در این روستای پر جمعیت یک الزام می داند چرا که به عقیده وی اکثر اهالی افراد باسوادی هستند که برای امور روزمره خود نیاز به استفاده از اینترنت دارند.
**آقای استاندار فراموش نکنید
عابدینی در عین حال که مشکلات روستا را برمی شمرد اما از خدمات دولت در بحث گازرسانی ، جاده و غیره برای روستا تقدیر می کند و می گوید: یک اتفاقی که اخیرا برای روستا رقم خورد ، سفر استاندار خراسان جنوبی به بارنجگان بود که نور امید را در دل مردم این روستای مرزی روشن کرد.
وی ادامه می دهد: این سفر اگر هیچ دستاوردی هم نداشته باشد همین که مقام عالی استان در جمع مردم حضور یافت و از نزدیک مشکلات را در کف روستا مشاهده کرد باز جای امیدواری باقی است.
رئیس شورای روستای بارنجگان عنوان می کند: در همان چند دقیقه ای که با استاندار سخن گفتم متوجه شدم که وی شخصیتی روشن داشته و معتقد است که باید مشکلات روستاها بر اساس اولویت حل شود لذا امیدواریم که آخرین جملاتی که در لحظه خداحافظی به او گفتم را به یاد داشته باشد« آب شیرین کن، سالن ورزشی ، مدرسه».
استاندار خراسان جنوبی چهارشنبه 21 فروردین ماه به همراهی جمعی از مسئولان در پنجمین سفر شهرستانی خود به روستای بارنجگان سفر کرد و از نزدیک در جریان مشکلات این روستا قرار گرفت.
آنچه که در این سفر استاندار بر آن تاکید داشت تعیین تکلیف شدن آب شیرین کن روستا بود که در همان زمان بازدید قول انجام آن را از مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان برای سال 98 گرفت.
محمد صادق معتمدیان همچنین در جریان بازدید از مرکز بهداشتی و درمانی روستای بارنجگان بر اتمام پنج درصد باقی مانده از پروژه مذکور تاکید کرد. همچنین در نشست جمع بندی مصوبات سفر نیز این موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
بحث چمن مصنوعی نیز از دیگر مواردی بود که در نشست جمع بندی مصوبات سفر استاندار به زیرکوه مطرح و قول مساعد برای آن گرفته شد.
مصوبات سفر استاندار به زیرکوه در آینده نزدیک جمع بندی و پس از تایید به دستگاه های اجرایی ابلاغ خواهد شد تا در زمان مشخص شود عملیاتی شود. امید است که حلاوت و شیرینی این سفر به زودی در کام مردم شهرستان زیرکوه به بخصوص اهالی روستای بارنجگان احساس شود تا در گذر از رنج های خود با حفظ روحیه همدلی همچون گذشته مرزبانان سختکوش برای استان باشند.
9893 * 6054
کپی شد
