همسر شهید و غذاهایی که برای خلبان ها درست می کرد

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: جنگ شروع شده بود و بمباران های هواپیماهای عراقی آغاز، دیگر ماندن زن و بچه ها در پایگاه شکاری تبریز به صلاح نبود، از آنها خواسته شد که هر چه زودتر پایگاه را تخلیه کنند حتی گشت گذاشتند تا اگر کسی در پایگاه مانده آنها را از آنجا ببرند اما فرح بانو [1] و چند تن دیگر از بانوان که دلشان نمی آمد همسرشان را رها کنند و بروند، ماندند. او خانه را با پرده های ضخیم استتار کرد تا نوری به بیرون درز پیدا نکند و ماند و برای همسر و خلبان هایی که خسته و کوفته از ماموریت برمی گشتند، آب و آذوقه فراهم کرد، گاهی برایشان کتلت درست می کرد، گاهی آش و گاهی در زیر نور شمع املت؛ و از خیارشورهایی که خودش درست کرده بود، نیز برایشان می آورد تا با خوردن دست پخت خانگی اش گرد پروازی سخت را از تن به در کنند، برایشان در راهرو جا پهن می کرد که استراحت کنند و این خاطرات خوب در ذهن تک تکشان ماند تا در مراسمی که برای شهادت اسد گرفتند یکی از آنها جلو آمد و گفت: امروز به احترام اسد[2] و به پاس زحماتی که شما برای ما کشیدید و در تاریکی و زیر نور شمع غذا درست کردید آمده ام...

اما دیگر اصرار بانو به ماندن صلاح نبود و باید می رفت، برایشان در شهر، هتلی آماده کردند و آیت الله شهید مدنی به استقبالشان آمد و برایشان گوسفندی قربانی کردند و از خلبان ها تشکر و قدردانی بسیار. چند روزی را آنجا ماندند تا اینکه اسد برای همیشه رفت...[3]