بعضی دادگاه ها در مسیر رسیدگی به پرونده و استدلال‌هایی که به نفع یکی از از طرف‌های دعوا و علیه دیگر طرف پرونده دارند، چنان غرق در اصطلاحات و عبارات حقوقی و فقهی می‌شوند که فهم آن و حتی روخوانی رای این دادگاه‌ها برای طرف‌های دعوا بسیار مشکل می‌شود.
به گزارش جی پلاس، پیچیده نویسی و غرق شدن در اصطلاحات فنی، فقهی و حقوقی در آرای برخی از دادگاه ها به اندازه ای زیاد شده است که طرف های دعوا برای فهمیدن مقصود قاضی از نحوه رسیدگی به پرونده و در نهایت، رایی که صادر کرده، مجبور می شوند به یک وکیل یا حقوقدان مراجعه کنند.
یکی از قضات در بیان استدلال رای خود، با آوردن تعدادی از عبارات و اصطلاحات فنی، حقوقی و فقهی، درک چگونگی دلیل آوردن خود برای رایی که صادر کرده را فقط و فقط در انحصار حقوقدانان و وکلا قرار داده است. این قاضی در بخشی از رای خود نوشته است: «حال سؤال اینست با توجه به فسخ قرارداد حقوق من له الخیار خوانده اول و دوم چه می‌شود در این فرض مشهور فقهاء قدیم و جدید اعتقاد دارند چون تصرف در زمان خیار و تصرف غابن صحیح و لازم است و لذا موجبی برای تزلزل عقد اولیه وجود ندارد و قبل از ظهور حق فسخ برای خوانده ردیف اول (فروشنده اولیه) خیار فعلیت نداشته و تصرف اولیه موجب فسخ قرارداد خواهان نمی‌شود در این وضعیت مبیع در حکم تلف (تلف حکمی) بوده و من له الخیار باید بدل عین را یوم الفسخ از خریدار اول (خوانده ردیف دوم) بگیرد ...»
