عضو هیات علمی پژوهشگاه زلزله شناسی درباره خطر زلزله تهران میگوید: وقتی شهرداران تهران افراد علمی نبودهاند و سیاست توسعه را بدون توجه به زلزله انجام میدادند باید قبول کرد که این شهر در حال حاضر چنین وضعیتی داشته باشد.
به گزارش جی پلاس، ساختمانهای بلندمرتبه بدون توجه به پهنهبندی لرزهای، تأسیسات زیربنایی و پل و سایر موارد در هر جا و بدون توجه به ایمنی در کل شهر تاسیس شده.
نیو صدر: در چند روز گذشته خبرهایی مبنی بر خطر کج شدن برج میلاد تهران محور بحثهای خیلی از شهروندان قرار گرفت. قبلا هم گفته شده بود که برج میلاد روی گسل خطرناکی واقع شده. برای دانستن بیشتر درباره خطراتی که برج میلاد و شهر تهران را تهدید میکند، نظر دکتر فریبرز ناطقی الهی، استاد نمونه کشور در مهندسی سازه زلزله و مدیریت بحران و عضو هیات علمی پژوهشگاه زلزله شناسی را پرسیدیم.
گفتوگو با این مهندسی سازه از دانشگاه کلمبیای آمریکا را در ادامه بخوانید؛
آقای دکتر، با یک سوال تکراری شروع کنیم؛ چقدر باید نگران زلزله تهران بود؟
تهران یک شهر لرزهخیز است، این را همه میدانیم. اگر تا به حال به آن توجهی نداشتیم دیگر با توجه به مقالات اخیر دانشمندان ایرانی و خارجی باید به این باور برسیم که تهران یکی از شهرهای پرخطر برابر زلزله است. چون نزدیک به 200 سال تقریباً در محدوده تهران بزرگ زلزلهای رخ نداده نباید تصور شود که دیگر امکان رخداد چنین بحثی وجود ندارد. قابل توجه است که دوره بازگشت زلزلههای تهران در مطالعات مختلف است و آنچه عموم زلزلهشناسان به آن باور دارند این است که حدود 158 سال است؛ در سال 1830 میلادی آخرین آنها با بزرگی بالای 7 در دماوند رخ داد. حالا با قبول این واقعیت، تمام فعالیتهای یک شهر لرزهخیز باید در وهله اول بر مبنای پایداری و توسعه آن با توجه به موضوع زلزله باشد نه بر اساس احساسات فردی یا گروهی که متأسفانه در سالهای اخیر البته حتی کمی دورتر هم شاهد چنین فعالیتهایی در شهر بودهایم.
با وجود همه هشدارها، چرا به لرزهخیز بودن تهران در توسعه آن توجه نشده؟
وقتی شهرداران تهران افراد علمی نبودهاند و سیاست توسعه را بدون توجه به زلزله انجام میدادند باید قبول کرد که این شهر در حال حاضر چنین وضعیتی داشته باشد! ساختمانهای بلندمرتبه در هر منطقهای بدون توجه به پهنهبندی لرزهای آن، تأسیسات زیربنایی و پل و سایر موارد در هر جا و بدون توجه به ایمنی در کل شهر تاسیس شده. بارها گفتهام که اگر سر هر پروژهای برویم مشکلات فراوان آن را خواهیم دید، متأسفانه چون دسترسی به فایلهای اطلاعاتی چنین پروژهای در اختیار نیست کلاً باید با گمان و بر اساس برداشتهای عینی و استنداجهای مهندسی در خصوص آنها صحبت شود. یکی از این مسائل، پل طبقاتی صدر بود که بارها درباره آن بحث شده است. مدتی پیش براساس گفته رئیس کمیسیون عمران شورای شهر دوره قبل مواردی درمورد مشکلات پل و زیرگذر پل نواب بیان شد که هیچکس متأسفانه بهایی به آن نداد و این بیتفاوتی در امور مهم و مسلم شهر قابل تأمل است. پروژههای دیگر هم همینطور، پروژه موزه حجاب و عفاف در منطقه 5 تهران سازهای دارد که حداقل من تا به امروز شاهد چنین سازهای نبودم! شرایط غیرقابل توصیفی وجود دارد که در دو عکس زیر به نمایش گذاشته شده؛