در این مطلب آمده است :چند هفته قبل بود که «پورسید آقایی» معاون شهردار تهران در اظهاراتی از اعطای سهمیه های طرح ترافیک سالانه به افراد و سازمان ها انتقاد کرد و گفت که «رانت» مجوز طرح ترافیک باید حذف شود؛ موضوعی که چندان جدی گرفته نشد و حتی برخی اعضای شورای شهر که تصمیم گیر نهایی درباره اجرایی شدن این تصمیم هستند، از آن اظهار بی اطلاعی کردند.
معاون شهردار چند مرتبه دیگر نیز در اظهارنظرهایش از حذف مجوز سالانه طرح ترافیک گفت تا اینکه هفته قبل، محمدعلی نجفی شهردار تهران در مصاحبه ای از احتمال اجرایی شدن این تصمیم از سال آینده گفت.
وی دیروز نیز که به صحن علنی شورای شهر تهران آمده بود، باردیگر از حذف همه سهمیه های مجوز ورود به محدوده مرکزی شهر گفت تا موضوع جدی تر از آنچه نمایندگان مردم در شورا و مجلس می پندارند، باشد.
شهردار تهران دیروز گفت که «با فروش آرم طرح ترافیک به شکل فعلی موافق نیستم» و طرح جدیدی را برای ورود به محدوده طرح ترافیک ارائه دادهایم که اگر به تصویب برسد، وضعیت ترافیکی بهتر خواهد شد.
وی در عین حال گفت که «سهمیههای طرح ترافیک منتفی خواهد شد ولی تخفیفهایی به آنها ارائه خواهیم داد».
هزینه مضاعف برای بیماران
اظهارات شهردار تهران درباره ضرورت حذف مجوز سالانه طرح ترافیک به گروه های خاص و تاکید معاون ترافیک او بر «قطع رانت» در مجوز طرح ترافیک اما در حالی مطرح شده که در موضوع حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، حقوق گروه های خاص به طور قطع نادیده گرفته شده و تضییع می شود.
آنجا که معاون شهردار تهران از رانت در دریافت مجوز طرح ترافیک می گوید و شاید منظورش با سهمیه های مدیران دولتی، نمایندگان مجلس، مدیران شهری و ... است، حتما نگاهی به گروههای خاصی که حذف طرح ترافیک سالانه، مشکلات عدیده ای برایشان اینجاد میکند، نشده است.
«بیماران خاص» از جمله همین گروهها هستند که به زعم معاون شهردار، رانت بگیر بوده و مجوز سالانه طرح ترافیک، کوچک ترین حقی است که مسئولان شهری و اجرایی می توانند برای بهبود زندگی شان به آنها بدهند.
از مجموع 98 هزار مجوز طرح ترافیک سالانه که سال گذشته شهرداری تهران به افراد مختلف داد، چند صدتایی از آن سهم بیماران خاص است که هزینه های درمان بیماری، کمر خانوادههایشان را شکسته است.
آنها برای پیگیری امور درمانی و توانبخشی، به دفعات در ایام هفته نیاز به مراجعه به مراکز درمانی دولتی و خصوصی که انبوهشان در مرکز شهر واقع شده ، دارند و مجوز طرح ترافیک سالانه، یکی از صدها مشکل آنها را در تردد های شهری حل می کند.
با این حال، مسئولان شهری با نگاه درآمدزایی به ترددهای شهری، حق مسلم این گروه از شهروندان تهرانی را نادیده می گیرند و مجوز سالانه طرح ترافیک را «رانت» این افراد میدانند.
بیماران ام.اس، هموفیلی، تالاسمی، بیماری نارسایی کلیه و ... افرادی بودند که سهمیهای ناچیز از مجوز سالانه طرح ترافیک به آنها داده می شد تا بتوانند مشکلات ترددی کمتری در شهر داشته باشند که گویا این حق از ابتدای سال آینده از آنها گرفته می شود.
رسانه ها هم قربانی می شوند!
بعد از بیماران خاص که دامنه بی مهری های مسئولان مختلف به شرایط زندگی شان، به مدیران شهرداری با حذف سهمیه طرح ترافیک رسیده است، خانواده های معظم شهدا و جانبازان دیگر افرادی هستند که «رانت» مجوز طرح ترافیکشان قطع می شود!
به خصوص آنها که به دلایل مختلف از جمله درمان جانبازان شیمیایی نیاز به مجوز طرح ترافیک دارند، از سال آینده باید متحمل مشکلات عدیده نداشتن مجوز ورود به محدوده مرکزی شهر و هزینه های سنگین آن شوند.
از سویی، خبرنگاران و نمایندگان رسانه های گروهی نیز که وظیفه پوشش خبری رویدادهای مختلف در شهر را دارند و باید برای انجام وظیفه، در شهر تردد کنند، دیگر گروهی هستند که در نگاه درآمدزای مدیران به موضوع ترافیک، حق شان تضییع میشود.
از مجموع 98هزار مجوز طرح ترافیک سالانه شهرداری، حدود هزار سهمیه به خبرنگاران می رسید که برای ترددهای روزانه جهت پوشش برنامه های خبری، نیازمند طرح ترافیک بودند و حال باید پای پیاده را برای تردد شهری به هزینه های زیاد تردد با تاکسی و آژانس و حتی مترو ترجیح دهند!
چرا که به لطف حمایت های رسانه ها از خبرنگاران و پرداخت حقوق های نیم و یک میلیونی ماهانه به آنها که بعضا هر سه ماه و شش ماه نیز پرداخت می شود، دیگر ریالی برای هزینه تردد نیست و طرح ترافیکی هم وجود ندارد که خودروهای فکسنی خبرنگاران، به کمکشان آید.
معیشت سخت وانتی ها!
صنف وانت بار و آژانس های شهر تهران از دیگر گروههایی هستند که با حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، مشکلات زیادی برای تردد در شهر و پرداخت هزینه های روزانه ورود به محدوده دارند.
این گروه از شهروندان که البته شمار آنها به اندازه تمامی دارندگان خودروها نیست، سالها با تهیه مجوز سالانه طرح ترافیک، معاش و معیشتشان را با باربری و انسان بری!
در محدوده مرکزی شهر تامین می کردند و از ابتدای سال آینده، غصه ای بزرگ به قصه های زندگی شان در امرار معاش اضافه خواهد شد.
پرداخت روزانه حداقل 40 هزار تومان برای ورود به محدوده شهر برای راننده وانتی که شاید در روز 50 هزار تومان نیز درآمد نداشته باشد، غصهای بزرگ است که او را از «رانت» بزرگ زندگی اش محروم کرده است.
پولدارهای خوشبخت!
نگاه عجیب مدیریت شهری به حذف مجوزهای طرح ترافیک سالانه، که قطعا حذف سهمیه های نمایندگان مجلس، سازمان های دولتی، مدیران شهری، وزارت خانه ها و ... به کسی برنمی خورد و آنها به راحتی از محل بودجه های بیت المال، مشکلشان را در خرید مجوز روزانه حل می کنند، این روزها دغدغه زیادی را برای گروههای خاص ایجاد کرده است.
نگاه مدیریت شهری در حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، امکان دسترسی برابر همه شهروندان به مجوز ورود به مرکز شهر است که در این شیوه، آن کسی که سود اصلی را می برد، سرمایه دارانی هستند که با خودروهای چند صد میلیونی، همه روزه طرح می خرند و به مرکز شهر می آیند تا هوا آلوده تر از قبل شود.
سود دیگر را نیز مدیریت شهر می برد که چند صد میلیارد تومان به درآمدهای نقدی اش از محل فروش روزانه طرح ترافیک افزوده می شود بی آنکه دغدغه ای از افزایش ترافیک و آلودگی هوای شهر با حذف مجوز سالانه طرح ترافیک باشد.
سابقه صدور مجوزهای سالانه طرح ترافیک
اما تصمیم اخیر مدیریت شهری برای حذف مجوز سالانه ورود به محدوده مرکزی شهر در حالی در آستانه اجرایی شدن است که ایران از معدود کشورهایی است که صدور مجوز سالانه طرح ترافیک در آن، سابقه چندین ساله دارد.
نخستین بار و با تصویب شورای انقلاب در 17 خرداد سال 59، محدوده ای در مرکز شهر تهران تعیین شد تا از ورود تمامی وسایل نقلیه به استثنای وسایل نقلیه مجاز از قبیل وسایل نقلیه عمومی، اتومبیلهای اورژانس و کادر پزشکی و سرویس های دولتی از ساعت 6:30 تا 10 صبح در تمام ایام هفته جز در دو روز آخر هفته و ایام تعطیل جلوگیری بهعمل آید.
سپس زمان محدودیت تردد در مرکز شهر از ابتدای سال 1361، تا ساعت 12 افزایش یافت و در مقابل تصمیم گرفته شد که افراد و موسسات خاصی که ناگزیر از ورود به داخل محدوده هستند با تعیین اولویت بتوانند مجوز تردد دریافت کنند.
این گروه ها عبارت بودند از: پزشکان، معلولین و برخی از بیماران، موسسات اتومبیل کرایه و برخی از شرکتهای خصوصی.
سال بعد اما محدودیت تردد در مرکز شهر از فروردین 1362 با سه ساعت افزایش تا ساعت 15 تعیین شد.
از پاییز 1364 همزمان با انجام اقداماتی چون بهینه سازی سیستم شبکه معابر یک طرفه در خیابان های داخل محدوده ، افزایش ناوگان تاکسیرانی، احداث پارکینگ وسایل نقلیه و... ساعت محدودیت تردد با 5/1 ساعت کاهش از ساعت 6:30 تا 13:30 تعیین و در این مرحله برای نخستین بار از آرم های یکساله وانت بار ، کارت شناور و آرم یکساله جهت اتومبیل های شخصی استفاده شد.
اما در پاییز سال 67؛ محدودیت تردد برای اولین بار شامل وانت بار نیز شد، به گونه ای که تنها وانتبارهای دارای مجوز سالیانه تردد مجاز به ورود به محدوده طرح ترافیک شهر تهران شدند.
سهمیه قانونی، رانت نیست
پس از اردیبهشت 1369 و طبق مصوبات شورایعالی ترافیک تردد تمامی وسایل نقلیه سنگین در ساعات 6 صبح تا 21 در محدوده مشخص شده ممنوع و در این مرحله علاوه بر مجوزهای سال قبل ، کارت ویژه جانبازان و بیماران دائمی و مجوز تردد وسایل نقلیه سنگین نیز صادرشد .
مجوز های روزانه ورود به محدوده طرح ترافیک نیز از ابتدای آذر 1373 انجام شد و از تابستان 1375 صدور مجوز طرح ترافیک با نظارت شورایعالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور با حوزه ستادی و عملکردی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران صورت گرفت.
از اواخر سال 1379 نیز براساس مصوبه شورای عالی هماهنگی ترافیک محدوده طرح ترافیک گسترش یافت و به منظور پاسخ به نیاز جانبازان، بیماران خاص، پزشکان و معلولان، آژانس های تاکسی تلفنی، تاکسی بارها و ارگان ها و نهادهای دولتی با افزایش سقف مصوب، موافقت شد .
از سویی، به منظور پاسخ به نیاز دستگاه های مختلف متقاضی دریافت مجوز ورود به محدوده ممنوعه طرح ترافیک شهر تهران با افزایش تعداد پنج هزار فقره برچسب، با اولویت واگذاری به دفتر رهبری و ریاست جمهوری ، قوه قضاییه ، وزارت اطلاعات ، جانبازان و معلولان و بیماران خاص ، سازمان نظام پزشکی ، مطبوعات ، اتحادیه آژانسهای تاکسی و وانت بار و سایر نهادهای دولتی و عمومی موافقت شد و حال همه این تصمیم ها، در حال وتو شدن است!
به طور قطع مروری بر آنچه در این نوشتار آمد و اینکه گروههای خاص، نیاز جدی و مبرم به مجوز تردد در محدوده مرکز شهر با حداقل هزینه را دارند، امری مبرهن است که هرگز نمی توان آن را رانت خواند.
اگر هم رانتی باشد، نتیجه مدیریت های سلیقهای و غلط سال های گذشته اغلب مدیران اجرایی، دولتی و شهری است که آنچنان مرکز تهران را به اوج ترافیک و آلودگی رساندند که اینک قرار است در طرحی با انتقاد بسیاری از کارشناسان، هم مشکلات شهروندان در مرکز شهر بیشتر شود و هم ترافیک و آلودگی های صوتی و غیر صوتی!
روزنامه قانون
تهرام/1735
معاون شهردار چند مرتبه دیگر نیز در اظهارنظرهایش از حذف مجوز سالانه طرح ترافیک گفت تا اینکه هفته قبل، محمدعلی نجفی شهردار تهران در مصاحبه ای از احتمال اجرایی شدن این تصمیم از سال آینده گفت.
وی دیروز نیز که به صحن علنی شورای شهر تهران آمده بود، باردیگر از حذف همه سهمیه های مجوز ورود به محدوده مرکزی شهر گفت تا موضوع جدی تر از آنچه نمایندگان مردم در شورا و مجلس می پندارند، باشد.
شهردار تهران دیروز گفت که «با فروش آرم طرح ترافیک به شکل فعلی موافق نیستم» و طرح جدیدی را برای ورود به محدوده طرح ترافیک ارائه دادهایم که اگر به تصویب برسد، وضعیت ترافیکی بهتر خواهد شد.
وی در عین حال گفت که «سهمیههای طرح ترافیک منتفی خواهد شد ولی تخفیفهایی به آنها ارائه خواهیم داد».
هزینه مضاعف برای بیماران
اظهارات شهردار تهران درباره ضرورت حذف مجوز سالانه طرح ترافیک به گروه های خاص و تاکید معاون ترافیک او بر «قطع رانت» در مجوز طرح ترافیک اما در حالی مطرح شده که در موضوع حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، حقوق گروه های خاص به طور قطع نادیده گرفته شده و تضییع می شود.
آنجا که معاون شهردار تهران از رانت در دریافت مجوز طرح ترافیک می گوید و شاید منظورش با سهمیه های مدیران دولتی، نمایندگان مجلس، مدیران شهری و ... است، حتما نگاهی به گروههای خاصی که حذف طرح ترافیک سالانه، مشکلات عدیده ای برایشان اینجاد میکند، نشده است.
«بیماران خاص» از جمله همین گروهها هستند که به زعم معاون شهردار، رانت بگیر بوده و مجوز سالانه طرح ترافیک، کوچک ترین حقی است که مسئولان شهری و اجرایی می توانند برای بهبود زندگی شان به آنها بدهند.
از مجموع 98 هزار مجوز طرح ترافیک سالانه که سال گذشته شهرداری تهران به افراد مختلف داد، چند صدتایی از آن سهم بیماران خاص است که هزینه های درمان بیماری، کمر خانوادههایشان را شکسته است.
آنها برای پیگیری امور درمانی و توانبخشی، به دفعات در ایام هفته نیاز به مراجعه به مراکز درمانی دولتی و خصوصی که انبوهشان در مرکز شهر واقع شده ، دارند و مجوز طرح ترافیک سالانه، یکی از صدها مشکل آنها را در تردد های شهری حل می کند.
با این حال، مسئولان شهری با نگاه درآمدزایی به ترددهای شهری، حق مسلم این گروه از شهروندان تهرانی را نادیده می گیرند و مجوز سالانه طرح ترافیک را «رانت» این افراد میدانند.
بیماران ام.اس، هموفیلی، تالاسمی، بیماری نارسایی کلیه و ... افرادی بودند که سهمیهای ناچیز از مجوز سالانه طرح ترافیک به آنها داده می شد تا بتوانند مشکلات ترددی کمتری در شهر داشته باشند که گویا این حق از ابتدای سال آینده از آنها گرفته می شود.
رسانه ها هم قربانی می شوند!
بعد از بیماران خاص که دامنه بی مهری های مسئولان مختلف به شرایط زندگی شان، به مدیران شهرداری با حذف سهمیه طرح ترافیک رسیده است، خانواده های معظم شهدا و جانبازان دیگر افرادی هستند که «رانت» مجوز طرح ترافیکشان قطع می شود!
به خصوص آنها که به دلایل مختلف از جمله درمان جانبازان شیمیایی نیاز به مجوز طرح ترافیک دارند، از سال آینده باید متحمل مشکلات عدیده نداشتن مجوز ورود به محدوده مرکزی شهر و هزینه های سنگین آن شوند.
از سویی، خبرنگاران و نمایندگان رسانه های گروهی نیز که وظیفه پوشش خبری رویدادهای مختلف در شهر را دارند و باید برای انجام وظیفه، در شهر تردد کنند، دیگر گروهی هستند که در نگاه درآمدزای مدیران به موضوع ترافیک، حق شان تضییع میشود.
از مجموع 98هزار مجوز طرح ترافیک سالانه شهرداری، حدود هزار سهمیه به خبرنگاران می رسید که برای ترددهای روزانه جهت پوشش برنامه های خبری، نیازمند طرح ترافیک بودند و حال باید پای پیاده را برای تردد شهری به هزینه های زیاد تردد با تاکسی و آژانس و حتی مترو ترجیح دهند!
چرا که به لطف حمایت های رسانه ها از خبرنگاران و پرداخت حقوق های نیم و یک میلیونی ماهانه به آنها که بعضا هر سه ماه و شش ماه نیز پرداخت می شود، دیگر ریالی برای هزینه تردد نیست و طرح ترافیکی هم وجود ندارد که خودروهای فکسنی خبرنگاران، به کمکشان آید.
معیشت سخت وانتی ها!
صنف وانت بار و آژانس های شهر تهران از دیگر گروههایی هستند که با حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، مشکلات زیادی برای تردد در شهر و پرداخت هزینه های روزانه ورود به محدوده دارند.
این گروه از شهروندان که البته شمار آنها به اندازه تمامی دارندگان خودروها نیست، سالها با تهیه مجوز سالانه طرح ترافیک، معاش و معیشتشان را با باربری و انسان بری!
در محدوده مرکزی شهر تامین می کردند و از ابتدای سال آینده، غصه ای بزرگ به قصه های زندگی شان در امرار معاش اضافه خواهد شد.
پرداخت روزانه حداقل 40 هزار تومان برای ورود به محدوده شهر برای راننده وانتی که شاید در روز 50 هزار تومان نیز درآمد نداشته باشد، غصهای بزرگ است که او را از «رانت» بزرگ زندگی اش محروم کرده است.
پولدارهای خوشبخت!
نگاه عجیب مدیریت شهری به حذف مجوزهای طرح ترافیک سالانه، که قطعا حذف سهمیه های نمایندگان مجلس، سازمان های دولتی، مدیران شهری، وزارت خانه ها و ... به کسی برنمی خورد و آنها به راحتی از محل بودجه های بیت المال، مشکلشان را در خرید مجوز روزانه حل می کنند، این روزها دغدغه زیادی را برای گروههای خاص ایجاد کرده است.
نگاه مدیریت شهری در حذف مجوز سالانه طرح ترافیک، امکان دسترسی برابر همه شهروندان به مجوز ورود به مرکز شهر است که در این شیوه، آن کسی که سود اصلی را می برد، سرمایه دارانی هستند که با خودروهای چند صد میلیونی، همه روزه طرح می خرند و به مرکز شهر می آیند تا هوا آلوده تر از قبل شود.
سود دیگر را نیز مدیریت شهر می برد که چند صد میلیارد تومان به درآمدهای نقدی اش از محل فروش روزانه طرح ترافیک افزوده می شود بی آنکه دغدغه ای از افزایش ترافیک و آلودگی هوای شهر با حذف مجوز سالانه طرح ترافیک باشد.
سابقه صدور مجوزهای سالانه طرح ترافیک
اما تصمیم اخیر مدیریت شهری برای حذف مجوز سالانه ورود به محدوده مرکزی شهر در حالی در آستانه اجرایی شدن است که ایران از معدود کشورهایی است که صدور مجوز سالانه طرح ترافیک در آن، سابقه چندین ساله دارد.
نخستین بار و با تصویب شورای انقلاب در 17 خرداد سال 59، محدوده ای در مرکز شهر تهران تعیین شد تا از ورود تمامی وسایل نقلیه به استثنای وسایل نقلیه مجاز از قبیل وسایل نقلیه عمومی، اتومبیلهای اورژانس و کادر پزشکی و سرویس های دولتی از ساعت 6:30 تا 10 صبح در تمام ایام هفته جز در دو روز آخر هفته و ایام تعطیل جلوگیری بهعمل آید.
سپس زمان محدودیت تردد در مرکز شهر از ابتدای سال 1361، تا ساعت 12 افزایش یافت و در مقابل تصمیم گرفته شد که افراد و موسسات خاصی که ناگزیر از ورود به داخل محدوده هستند با تعیین اولویت بتوانند مجوز تردد دریافت کنند.
این گروه ها عبارت بودند از: پزشکان، معلولین و برخی از بیماران، موسسات اتومبیل کرایه و برخی از شرکتهای خصوصی.
سال بعد اما محدودیت تردد در مرکز شهر از فروردین 1362 با سه ساعت افزایش تا ساعت 15 تعیین شد.
از پاییز 1364 همزمان با انجام اقداماتی چون بهینه سازی سیستم شبکه معابر یک طرفه در خیابان های داخل محدوده ، افزایش ناوگان تاکسیرانی، احداث پارکینگ وسایل نقلیه و... ساعت محدودیت تردد با 5/1 ساعت کاهش از ساعت 6:30 تا 13:30 تعیین و در این مرحله برای نخستین بار از آرم های یکساله وانت بار ، کارت شناور و آرم یکساله جهت اتومبیل های شخصی استفاده شد.
اما در پاییز سال 67؛ محدودیت تردد برای اولین بار شامل وانت بار نیز شد، به گونه ای که تنها وانتبارهای دارای مجوز سالیانه تردد مجاز به ورود به محدوده طرح ترافیک شهر تهران شدند.
سهمیه قانونی، رانت نیست
پس از اردیبهشت 1369 و طبق مصوبات شورایعالی ترافیک تردد تمامی وسایل نقلیه سنگین در ساعات 6 صبح تا 21 در محدوده مشخص شده ممنوع و در این مرحله علاوه بر مجوزهای سال قبل ، کارت ویژه جانبازان و بیماران دائمی و مجوز تردد وسایل نقلیه سنگین نیز صادرشد .
مجوز های روزانه ورود به محدوده طرح ترافیک نیز از ابتدای آذر 1373 انجام شد و از تابستان 1375 صدور مجوز طرح ترافیک با نظارت شورایعالی هماهنگی ترافیک شهرهای کشور با حوزه ستادی و عملکردی سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران صورت گرفت.
از اواخر سال 1379 نیز براساس مصوبه شورای عالی هماهنگی ترافیک محدوده طرح ترافیک گسترش یافت و به منظور پاسخ به نیاز جانبازان، بیماران خاص، پزشکان و معلولان، آژانس های تاکسی تلفنی، تاکسی بارها و ارگان ها و نهادهای دولتی با افزایش سقف مصوب، موافقت شد .
از سویی، به منظور پاسخ به نیاز دستگاه های مختلف متقاضی دریافت مجوز ورود به محدوده ممنوعه طرح ترافیک شهر تهران با افزایش تعداد پنج هزار فقره برچسب، با اولویت واگذاری به دفتر رهبری و ریاست جمهوری ، قوه قضاییه ، وزارت اطلاعات ، جانبازان و معلولان و بیماران خاص ، سازمان نظام پزشکی ، مطبوعات ، اتحادیه آژانسهای تاکسی و وانت بار و سایر نهادهای دولتی و عمومی موافقت شد و حال همه این تصمیم ها، در حال وتو شدن است!
به طور قطع مروری بر آنچه در این نوشتار آمد و اینکه گروههای خاص، نیاز جدی و مبرم به مجوز تردد در محدوده مرکز شهر با حداقل هزینه را دارند، امری مبرهن است که هرگز نمی توان آن را رانت خواند.
اگر هم رانتی باشد، نتیجه مدیریت های سلیقهای و غلط سال های گذشته اغلب مدیران اجرایی، دولتی و شهری است که آنچنان مرکز تهران را به اوج ترافیک و آلودگی رساندند که اینک قرار است در طرحی با انتقاد بسیاری از کارشناسان، هم مشکلات شهروندان در مرکز شهر بیشتر شود و هم ترافیک و آلودگی های صوتی و غیر صوتی!
روزنامه قانون
تهرام/1735
کپی شد