«محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان به زنان این کشور حق رانندگی خواهد داد. اما اگر آنها حق دیگری را مطالبه کنند مستقیما به زندان می روند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، گاردین در گزارشی نوشت: درست است که عربستان سعودی در آستانه لغو ممنوعیت رانندگی زنان قرار دارد، اما در عوض بازداشت مدافعان حقوق زنان را آغاز کرده است. بن سلمان این بار می خواهد نقش یک اصلاح طلب را بازی کند؛ فردی که به دنبال پایان دادن به ممنوعیت رانندگی زنان در تنها کشور دنیا است که رانندگی زنان را ممنوع کرده؛ اما این حق تنها به زنانی اعطا خواهد شد که سکوت کنند.
در کشوری که زنان دغدغه های دیگری فراتر از رانندگی دارند، ولیعهد عربستان نمی خواهد فعالان زنی که برای سال ها کارزارهایی علیه تبعیض راه انداخته اند، به الگویی برای انقلاب تبدیل شوند. بن سلمان به جای گفت و گو، خواهان سکوت آنها است. این فعالان که جنگ را برده اند، اکنون می بینند که هیچ یک از خواسته هایشان تامین نشده است. آنها در قبال نخستین امتیازی که به دست آوردند آزادی خود را از دست داده اند و توسط روزنامه های دولتی «خائن» نامیده شده اند. این در حالی است که به آنها باید به دلیل موضع گیری شان تبریک گفت.
مقامات عربستان با نیمی از جمعیت خود که برای سفر، کار یا حتی معالجه در بیمارستان به موافقت سرپرست شان نیاز دارند، به عنوان شهروندان درجه دو رفتار می کنند. بسیار ناعادلانه است که سرپرستی و تصمیم گیری های زنان از بدو تولد تا مرگ از مردی به مرد دیگر منتقل می شود: ابتدا پدر، بعد شوهر و در نهایت پسران. فعالان حقوق بشر حق دارند که به منظور برکناری نظام مردسالاری به دادگاه سلطنتی دادخواهی کنند و در قبال آنچه در جامع رخ می‌دهد با شجاعت تمام، شهادت دهند. آنها به جای اینکه محبوس شوند، باید مورد تکریم قرار بگیرند. آزادی بیان تنها به این دلیل مطرح نمی شود که به تشخیص مهمترین امور کمک می کند، بلکه به این دلیل است که به تشخص افراد مهم هم کمک می کند.
عربستان مدعی است که در برنامه اصلاحات جدی است. اما به نظر می رسد این اصلاحات تنها ویترینی برای سرپوش گذاردن بر سرکوبگری باشد. اینکه بن سلمان به دنبال دستیابی به حمایت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکاست، نشانه ای بد است. زیرا ترامپ خودش ساده ترین قوانین دموکراسی این کشور را زیر پا گذاشته و از طریق بدنام کردن گروه های در حاشیه و زنان به دنبال تحکیم قدرت است. کشورهای عربی باید با دنیای مدرن آشتی کنند: اکثر این کشورها قوانینی ندارند که به طور مستقیم مانع از تبعیض جنسیتی شود. این کشورها باید توجیه شوند که دختران هم مانند پسران قادر به کمک به جامعه هستند. مردان و زنان باید بتوانند به پتانسیل های کامل اقتصادی خود برای استفاده از تمامی منابع شان دست پیدا کنند. این بدان معناست که زنان باید اجازه داشته باشند انتخاب هایی برابر با مردان داشته باشند. این تبعیض در عربستان چشمگیرتر است اما دیگر کشورهای عربی نیز آن را شاهد هستند. برای آنکه پس از بهار عربی دموکراتیک باشی، باید در یک دنیای پر از دیوانه، عاقل باشی.
در مصر، «عبدالفتاح السیسی» با کسب 97 درصد آرا دوباره به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد. این رویداد «دموکراسی» در کشوری محسوب می شود که حقوق مدنی در آن وجود ندارد: برای مثال در ماه مارس زنی توسط مقامات مصری بازداشت شد. جرمش چه بود؟ مصاحبه با بی بی سی در مورد ظاهر اجباری دخترش. با کشور تونس را در نظر بگیرید که مثلا نمادی از گذار از دیکتاتوری به دموکراسی است. زمانی که اسلام گراهای میانه رو در انتخابات محلی پیروز شدند و زنی غیربرقع پوش به عنوان نخستین شهردار زن پایتخت پیشنهاد دادند، این حزب سکولار بود که مانع از رسیدن او به این پست شد. کاهش تبعیض به معنای افزایش حقوق زنان است. بنابراین به رغم تمامی گفت و گوها در مورد پیشرفت در جهان عرب - آن گونه که عربستان تظاهر می کند - باید گفت جایگاه زنان بدتر شده است.
