این خود ایالات متحده آمریکاست که این بار در دام افتاده است و بهای سنگین و توهین آمیزی به دلیل آن در سوریه و عراق خواهد پرداخت همان جایی که بیش از هشت هزار نظامی در کنار مشتی از پیمانکاران نظامی دارد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران،عبدالباری عطوان در تحلیلی در روزنامه رأی الیوم به آخرین تحولات سوریه پرداخت و نوشت: خط لوله گاز قطر یکی از دلایلی است که منجر به شعله ور شدن جنگ سوریه در هفت سال پیش شد و بعید نیست که این جنگ تبدیل به جنگ جهانی سوم به دلیل میدان های گازی و نفتی شرق فرات و شهر دیرالزور به طور مشخص شود.
سه هواپیما در آسمان سوریه در یک هفته سرنگون شدند اولی اسرائیلی بود که با موشک ساخت روسیه سرنگون شد، دومی روسی بود که با موشک دوش پرتاب «من پاد» ساخت آمریکا سرنگون شد و سومی بالگرد ترکیه اس بود که بر فراز « ریف عفرین» در شمال غرب سوریه سرنگون شد و هویت موشکی که آن را سرنگون کرد همچنان مورد بحث و بررسی است.
آسمان سوریه پر از هواپیما از حداقل شش کشور است که دو کشور از آنها قدرت های بزرگ هستند یعنی آمریکا و روسیه این در حالی است که روی زمین چندین جنگ نیابتی در جریان است که طرف های آن عربی و بین المللی هستند؛ امری که اشاره به وجود جنگ سرد دارد که داغی آن روز به روز بیشتر می شود و همه احتمال ها وجود دارد.
روز پنجشنبه وزارت خارجه روسیه از زبان «ماریا زاخاروا»ی زیباروی سخنگویش به کشته شدن پنج شهروند روس در نتیجه بمباران و حمله موشکی آمریکایی ها به مبارزان هوادار دولت سوریه در شرق شهر دیرالزور اعتراف کرد.برخی منابع منطقه ای احتمال می دهند که این شهروندان روس از پیمکانکارانی هستند که در کنار نیروهای همپیمان و هوادار دولت سوریه می جنگند.
این نخستین بار از زمان آغاز جنگ در سوریه است که در آن در نتیجه حملات آمریکایی مستقیم و نه حملات گروه های مسلح سوری مورد حمایت واشنگتن، روس ها کشته می شوند؛ امری که دارای پیامدها و عواقبی نامشخص است که شامل «انتقام خاصی» می شود؛ روس ها خویشتندار هستند و به شکل سریع و مستقیم پاسخ نمی دهند.
خانم زاخاروا با درخواست رهبرانش مجبور شد کنفرانسی مطبوعاتی برگزار کند تا به برخی از اطلاعات درز کرده به بیرون توسط رسانه های آمریکایی که تعداد کشته های روسیه را بزرگ کردند پاسخ دهد و این در سخنانش واضح بود زمانی که گفت تعداد کشته شده های روسیه نه 400 و نه 200 و نه 100 نفر است و نه حتی ده نفر است بلکه فقط پنج نفر است.
در اینجا خطر در تعداد نیست بلکه در خود حادثه و نشانه های آن در آینده و بازتاب های آن بر جنگ نیابتی میان دو قدرت بزرگ در اراضی سوریه نفهته است؛ جنگی که دارد وسیع تر می شود و در روزهای آینده در نتیجه وقوع اشتباهی عمدی یا سهوی در جای خاصی تبدیل به رویارویی ها و برخوردهای مستقیم می شود و باید این را یادآوری کنیم که جنگ اول جهانی در نتیجه ترور ولیعهد اتریش رخ داد.
در این جا نشانه هایی است که باید آنها رصد کرد و این نشانه ها تأکید می کند که آمریکا نمی خواهد نیروهایش را از سوریه(2هزار نیرو) حتی بعد از پایان بهانه ای که به دلیل آن به سوریه آمدند یعنی جنگ با داعش، خارج کند.چند مسئول آمریکایی نیز گفتند که این نیروها تا اطلاع ثانوی برای مواجهه با نفوذ ایران در سوریه می مانند.
از جمله نظریه های متداول در این روزها در میان غربی ها این است که می گوید «دونالد ترامپ» و فرماندهان نظامی اش می خواهند سناریوی افغانستان را روی اراضی سوریه تکرار کنند به طوری که کردها و به طور مشخص نیروهای دموکراتیک سوریه مورد حمایت آمریکا در کنار برخی از گروه های تندرو به «مجاهدان» جدید تبدیل شوند که می خواهند با نیروهای روسیه بجنگند همانطور که همتاهای افغانی شان علیه نیروهای شوروی در اوایل دهه هشتاد قرن پیش جنگیدند.
این تصادفی نیست که «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهور ترکیه درباره«سیلی عثمانی ها» که آمریکایی ها تجربه اش نکردند سخن بگوید و این سخن اش را در واکنش به سخنان ژنرال آمریکایی« پل فوانک» زد که هفته پیش تهدید کرد که در صورت تعرض نیروهایش در سوریه توسط نیروهای ترکیه پاسخ سختی می دهد.این در حالی است که آقای«دولت بهشتلی» رهبر حزب تندروی «جنبش ملی» ترکیه و همپیمان نزدیک به حزب حاکم در ترکیه پا را فراتر گذاشت زمانی که در یک سخنرانی در شهر«آنتالیا» تهدید کرد که ترکیه بلایی سر ایالات متحده می آورد که پنج بار دردناک تر از بلایی است که ویتنام سر آمریکا آورد و این اشاره ای بسیار مهم است که حکایت از اتفاقاتی در آینده دارد.
آقای «مولود چاووش اوغلو» وزیر خارجه ترکیه سفر «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا به ترکیه که چند ساعت طول کشید را این گونه توصیف کرد که یا منجر به بهبود روابط میان دو کشور یا منجر به فروپاشی آن می شود و فروپاشی احتمالش بیشتر است.
ما بر این باور نیستیم که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه اجازه دهد سناریوی افغانستان در سوریه تکرار شود و بزرگترین دستاوری که در سوریه از زمان دخالت نظامی در سال 2015 به دست آورد و بهای آن را با خون و میلیاردها دلار به دست آورد، قربانی شود. علاوه بر آن که وی یک ائتلاف قوی را هدایت می کند که شامل کشورهای بزرگ منطقه ای نظیر ایران و ترکیه و «حزب الله» در لبنان در کنار سوریه و بخش عمده ای از عراق می شود و حضور نیروهایش در سوریه قانونی است زیرا بنابر درخواست دولت سوریه به این کشور رفته اند ولی ورود نیروهای آمریکایی به سوریه دزدانه صورت گرفت و از هیچ گونه پوشش قانونی برخوردار نیست همانطور که ادبیات سوریه و روسیه همیشه این را تأکید می کند.
بگذارید به سناریوی افغانستان بپردازیم که این روزها حرف و حدیث درباره آن زیاد شده است و بگوییم که این خود ایالات متحده آمریکاست که این بار در دام افتاده است و بهای سنگین و توهین آمیزی به دلیل آن در سوریه و عراق خواهد پرداخت همان جایی که بیش از هشت هزار نظامی در کنار مشتی از پیمانکاران نظامی دارد.
آمریکا که طرحش برای سرنگونی نظام در سوریه به مانند لیبی و عراق شکست خورد تبدیل به کشوری منفور در بیشتر کشورهای منطقه به استثنای کردها و همپیمانان جدیدش و اسرائیلی ها همپیمانانش قدیمی اش شده است و اگر سفر تیلرسون به آنکارا شکست بخورد و ائتلاف ترکیه و آمریکا که به مدت بیش از هفتاد سال ادامه یافت از هم بپاشد، آن وقت نشست سه جانبه سران در استانبول (پوتین، روحانی و اردوغان) آغاز جدیدی برای مقاومت علیه نیروهای آمریکا و چه بسا علیه همپیمانانش در منطقه را کلید بزند.
صدای طبل های جنگ در منطقه روز به روز بالاتر می رود بالاتر از دیگر مسائل و ما در اینجا درباره صلح و طرح هایش که آمریکا آنها را دفن کرد سخن نمی گوییم. روزها و هفته های آینده پر از غافلگیری هاست که غافلگیری سرنگونی هواپیمای اسرائیلی «اف 16» در برابر آنها بسیار ناچیز است و چیزی نداریم تا در این زمینه بیفزاییم و چاره ای جز انتظار بر بستر امیدواری به نتایج نداریم.
