یک روزنامه سعودی در خصوص تدارک مقدمات آشتی میان ایران و شورای همکاری خلیج فارس گمانه زنی کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه عرب نیوز در گزارشی نوشت: سفر هفته گذشته «حسن روحانی» به شهر «مسقط» برای دیدار با «سلطان قابوس» پادشاه عمان با وجود اینکه نخستین سفر رئیس جمهور ایران به یکی از کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس (GCC) از زمان آغاز ریاست جمهوری در سال 2013 محسوب می شود، می تواند امری عادی به نظر برسد؛ چرا که سلطان قابوس رابطه نزدیکی با تهران دارد.
در سال های اخیر، این سلطان نشین مذاکرات محرمانه بین آمریکایی ها و ایرانی ها را برای دستیابی به توافق هسته ای و همچنین چندین دور از مذاکرات با حوثی های یمن را میانجی گری کرد. همچنین خط لوله صادرات گاز از ایران به عمان ساخته شده که آبهای سرزمینی امارات را دور زده است که پیشرفت قابل توجهی در بخش انرژی منطقه ای محسوب می شود.
با این حال توقف بعدی روحانی در کویت برای دیدار با «امیر شیخ صباح الاحمد الصباح» نشان داد که این سفرهای ریاست جمهوری می تواند چیزی بیش از توسعه روابط دو جانبه باشد.
این دیدار کوتاه به دنبال ارسال یک دعوتنامه از سوی کویت و سفر وزیر خارجه کویت به تهران در اواخر ماه گذشته صورت گرفت. این پیام از سوی کویت و به نمایندگی از سوی شورای همکاری خلیج فارس ظاهرا پیش شرط ضروری برای انجام مذاکرات میان ایران و این شورا از جمله در مورد درگیری های منطقه ای و مسائل ارضی محسوب می شود.
از زمان دستیابی به توافق تاریخی برای کاهش تولید نفت در سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در نوامبر 2016 که کشورهای کلیدی غیر عضو مانند روسیه را نیز در بر می گیرد، امکان گسترش مذاکرات میان ایران و عربستان در دیگر حوزه های حساس افزایش یافته است.
چنین حدس و گمانه زنی در دسامبر گذشته و در اجلاس سران شورای همکاری خلیج فارس در بحرین ملموس تر به نظر رسید زمانی که دولت کویت نقش برقراری ارتباط با ایران به نمایندگی از همه اعضای شورا همکاری را بر عهده گرفت.
برخی از مفسران در مورد نتیجه بخش بودن دیدار میان رهبران ایران و کویت ابراز تردید کرده اند. با این حال با توجه به سطح تنش میان اعضای شورای همکاری خلیج فارس و تهران چنین شک و تردیدی طبیعی است. یک سال پیش و به دنبال اعتراضات پس از اعدام «شیخ نمر باقر النمر» روحانی برجسته، عربستان سعودی و بحرین روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کردند؛ در حالی که تمام اعضای شورای همکاری خلیج فارس به استثنای عمان سفرای خود را فراخواندند.
تمایل رئیس جمهور جدید آمریکا به اتخاذ یک رویکرد سختگیرانه تر از «باراک اوباما» سلف خود در قبال تهران به ویژه آنچه که تهدید علیه همسایگان عرب نامیده می شود و همچنین نظارت شدیدتر بر اجرای برجام، برخی معادلات را تغییر داده است. این رویکرد فشارها بر تهران را افزایش داده؛ اما در عین حال لزوم مذاکره ایران با کشورهای حوزه خلیج فارس را تقویت کرده است.
با این حال دولت آمریکا شرایط غیر قابل پیش بینی را ایجاد کرده است که لزوم در اختیار داشتن یک ساختار جدید امنیت منطقه ایِ پسا 2003 را تقویت می کند.
اگر چه نگرانی های اعضای شورای همکاری خلیج فارس در مورد ایران در درجه و در نوع خود متفاوت است، اما موضع شورا روشن است: ما می توانیم مذاکره کنیم و به توافق های مهمی دست یابیم، اما آیا ایران می تواند به سمت انجام مذاکرات در مورد داشتن روابط بهتر با همسایگان عرب خود حرکت کند؟ و این چنین است که توپ در زمین ایران می افتد.
این تحولات در حالی رخ می دهد که فعالیت های مسکو در خاورمیانه در حال گسترش است و در عین حال خبرهایی در مورد تلاش های دولت ترامپ برای نزدیکی بیشتر به روسیه منتشر شده است.
این در حالی است که ایران و روسیه در مورد حمایت از سوریه با یکدیگر هماهنگ هستند.
از سوریه و لیبی گرفته تا مدیریت قیمت نفت و مبارزه با داعش، مسکو در منطقه فعال است. این امر می تواند مستقیم یا غیر مستقیم به گفت وگو میان ایران و شورای همکاری خلیج فارس منتهی می شود که می تواند خبر خوبی برای منطقه باشد.
