آیا پاکستان در آستانه یک کودتای نظامی دیگر با حمایت آمریکا قرار دارد و چرا؟
به گزارش جماران، روزنامه رای الیوم در تحلیلی نوشت: شاید عمران خان نخست وزیر پاکستان از توطئه آمریکایی که می خواست با تحریک احزاب مخالف برای سلب اعتماد از دولتش در پارلمان او را سرنگون کند با انجام یک حمله پیشگیرانه و اتحاد با رئیس جمهور عارف علوی و قانه کردنش برای انحلال پارلمان و فراخوان برای برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی طی سه ماه، فرار کرد. اما توطئه آمریکا متوقف نمی شود و ممکن است به ترتیب دادن یک کودتای نظامی گسترش یابد، زیرا ارتش پاکستان حاکم واقعی است. ارتش از زمان تأسیس پاکستان چهار کودتا انجام داده است که اکثر آنها، اگر نگوییم همه، با پشتیبانی آمریکایی بوده است. در حال حاضر نیز چند ژنرال وفادار به آمریکا در صفوف ارتش هستند.
اشتباهات بزرگی که عمران خان از نظر ایالات متحده و دولت عمیق آن مرتکب شد و آنها را به توطئه برای سرنگونی وی واداشت، در چندین موضع و سیاستی است که وی در پیش گرفته خلاصه می شود:
اول: امتناع مطلق او از توقف حمایت از جنبش طالبان افغانستان و ایستادن در پشت موفقیت آن در تسریع شکست ایالات متحده و خروج تحقیر آمیز آمریکایی ها از افغانستان در سال گذشته.
دوم: جانبداری از چین، پیوستن به ابتکار «کمربند و جاده» آن و امضای معاهده همکاری اقتصادی با آن به ارزش اولیه حدود 62 میلیارد دلار، که شامل همکاریهای اقتصادی عظیمی است که او را از دست ایالات متحده نجات میدهد و او را بى نیاز مى کند.
سوم: حمایت او از حمله روسیه به اوکراین، رفتن او به مسکو در آغاز بحران، و با مهمان نوازی برجسته ای که از سوى ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مواجه شد.
چهارم: برقراری روابط راهبردی بسیار قوی با ایران، شکستن محاصره آمریکا علیه ایران و متهم کردن این کشور به کمک به توسعه برنامههای هستهایاش.
پنجم: حمایت مطلق او از آرمان فلسطین، امتناع او از مشارکت در روند عادی سازی، صلح ابراهیم با دولت اشغالگر اسرائیل و مقاومت او در برابر همه فشارهای آمریکا و اعراب در این زمینه.
ششم: چندین درخواست آمریکا برای ایجاد پایگاه های نظامی در خاک کشورش که دارای مرز مشترک با چین است و وارد کردن ارتش و سازمان اطلاعات پاکستان تحت رهبری آمریکا در افغانستان برای مبارزه با طالبان را رد کرد. و طالبان را وادار به همسویی با چین و جلوگیری از هرگونه اقدام تروریستی علیه این کشور کرد.
دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده، کمک های سالانه سه میلیارد دلاری به افغانستان را به عنوان کارت فشار برای توقف به اصطلاح حمایت از تروریسم در افغانستان و عدم پایبندی به توافقات ایالات متحده برای مبارزه با طالبان، متوقف کرد. همچنین عمران خان از اعزام نیرو برای جنگ در یمن در کنار ائتلاف سعودی-اماراتی و قطع روابط با ایران امتناع کرد. زمانی که رئیس جمهور جو بایدن به قدرت رسید همین وضعیت را حفظ کرد و هیچ تماسی با رئیسجمهور عمران خان برقرار نشد، و زمانی که عمران خان به طرز قابل توجهی سقوط اشغال آمریکا و خروج آشفته از افغانستان را جشن گرفت، شکاف بیشتر شد.
آقای عمران خان در پیامی که به مردم پاکستان فرستاد و در آن گفت که ایالات متحده می خواهد حکومت او را سرنگون کند، رازی را فاش نکرد، زیرا او اجازه ایجاد پایگاه های نظامی در خاک کشورش را نداد. از آنجا که تصمیم به سرنگونی او توسط دولت عمیق آمریکا گرفته شد، زیرا بلوک او در انتخابات پارلمانی گذشته پیروز شد و موفق شد دولت فاسد پیش از خود را کنار بزند و پس از سفر خان به مسکو، پیوستن وی به اتحاد چین، روسیه، ایران و کره شمالی علیه ایالات متحده و جنگ آن در اوکراین اجرای این تصمیم فوریت پیدا کرد.
شاید بزرگترین «اشتباهی» که آقای عمران از نظر آمریکا مرتکب شد، حمایت مطلق او از آرمان فلسطین و انتقاد علنی او از جهان اسلام بود که نتوانست با پروژه نژادپرستانه صهیونیستی مقابله کند و قتل عام فلسطینیان را متوقف کند. این موضع گیری ای است که او از دوران دانشجویی در دانشگاه آکسفورد در بریتانیا و رئیس اتحادیه دانشجویان اتخاذ کرده بود و همین موضع گیری توسط همسر اولش و مادر فرزندانش خانم جمیما خان اتخاذ شد کسى که به اسلام گروید و مقالات زیادی در روزنامه های انگلیسی علیه تجاوز اسرائیل به نوار غزه نوشت.
عمران خان با وجود وسوسه های کشورهای حاشیه خلیج فارس برای مقابله با ایران فرقه گرا نبود. او در زندگی شخصی زاهد و متواضع بود، زیرا از اقامت در کاخ ریاست جمهوری که بیش از 500 خدمتکار زن و مرد را در بر می گرفت خودداری می کرد و در خانه ساده خود زندگی می کرد و از پول خود خرج می کرد. او حتی یک سکه از بودجه دولتی هزینه نمی کند، صاحب کارخانه و هزاران هکتار نیست و اقوام خود را در پست های مهم دولت به کار می گیرد، مانند کاری که نواز شریف نخست وزیر سابق پاکستان کرد.
ما معتقد نیستیم که توطئه علیه او حتی پس از پیروزی در دور اول با ضربه نیمه ناک اوت به متحدان آمریکا و خنثی کردن تلاش برای برکناری او از قدرت و دعوت به برگزاری انتخابات سراسری در اجرای قانون اساسی متوقف شود. ترس، همه این است که آمریکا به ارتش پاکستان متوسل شود و تحریکش کند تا برای کنترل دولت کودتا انجام دهد و وضعیت اضطراری اعلام کند، در این صورت ممکن است پاکستان در وضعیت هرج و مرج فرو رود.