معمولا به یاد‌ماندنی ترین یادگار نشست های جی7، عکس هایی است که از رهبران گرفته می شود نه تصمیمات بزرگشان.
به گزارش جماران، ایندیپندنت در گزارشی نوشت: نشست سه روزه رهبران گروه هفت روز جمعه با استقبال «بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس از رهبران دیگر کشورهای عضو این گروه آغاز شد.
سران گروه هفت به همراه «شارل میشل» رئیس شورا و «اورزولا فن درلاین» رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در کنار ساحل کورنوال در جنوب غربی انگلیس با یکدیگر عکس یادگاری گرفتند. نشست سران گروه هفت تحت تدابیر شدید امنیتی برگزار می شود. گروهی از هواداران محیط زیست روز جمعه در اعتراض به سیاست های هفت کشور صنعتی در قبال تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین تظاهرات کردند.
مقابله با همه گیری کرونا، راهکارهای خروج از بحران اقتصادی ناشی از این همه گیری و تغییرات آب و هوایی از جمله موضوعات مورد بحث در نشست سران گروه هفت است.
اما آیا باز هم این عکس یادگاری تنها نتیجه این نشست خواهد شد؟ «بیاریتز، کبک، سیسیل، شیما و باواریا». احتمالا تنها معتادان به اخبار سیاسی با نام این مکان ها آشنایند. اینها محل برگزاری اجلاس سالانه جی7 [گروه کشورهای توسعه یافته] در سال های گذشته بوده اند. معمولا به یاد‌ماندنی ترین یادگار این نشست ها، عکس هایی است که از رهبران جی7 گرفته می شود نه تصمیمات بزرگشان.
با وجود این، یک تصمیم مهم می تواند خلیج کاربیس در کورنوال را از دچار شدن به سرنوشت دیگر مکان های برگزاری از یادرفته نشست های جی 7 نجات دهد. این هفته، رهبران فرصتی تاریخی در اختیار دارند تا کرونا را ریشه کن کنند؛ به این شرط که بتوانند قول واکسیناسیون سراسری جهان را به یک برنامه مشخص تبدیل کنند.
این چالش بزرگی است. در حالی که تاکنون 60 درصد بزرگسالان در انگلیس و 50 درصد آمریکایی ها واکسینه شده اند، تنها دو درصد از جمعیت جنوب صحرای آفریقا اولین دوز واکسن را دریافت کرده اند و بر اساس آخرین آمار، فقط 0.2 درصد کاملا در مقابل ویروس ایمنی دارند. جای تعجب نیست که اسقف کیپ تاون از «آپارتاید واکسن» شکایت کرده است؛ ثروتمندانی که واکسینه می شوند و فقرایی که از آن محروم می مانند. ناکامی در واکسیناسیون گسترده در سراسر جهان، در حالی که شش ماه است واکسن را در اختیار داریم، یکی از دلایلی است که از ماه دسامبر تاکنون دو میلیون و 250 هزار نفر در سراسر جهان جان خود را از دست داده اند. این رقم از شمار مرگ و میر سال 2020 بسیار بیشتر است.
و هنگامی که بوریس جانسون همین آخر هفته گذشته گفت که جی 7 ریشه کنی کرونا را به «بزرگ ترین شاهکار تاریخ پزشکی» بدل می کند و متعهد شد که «تا پایان سال 2022 دنیا را واکسینه کند»، بزرگ ترین سوال را بی پاسخ گذاشت: پولش را چه کسی می دهد؟
واکسیناسیون عمومی با یک چرخه مطلوب با بودجه تضمین شده و خریدهای مشترک جهانی آغاز می شود و این گونه به ایجاد ظرفیت های جدید تولید و ایجاد خط تولید واکسن در هر قاره جهان منجر می شود؛ اما متاسفانه اگر جلسات اخیر جی 7 به نتیجه برسد، نتیجه نهایی ممکن است یک چرخه معیوب باشد که ناکامی در تامین هزینه ها تولید را کُند کند و میلیون ها نفر را همچنان در تقلا برای دستیابی به واکسن باقی بگذارد.
خوشبختانه، یک نهاد جهانی حاضر و آماده و در انتظار سازماندهی گسترده واکسیناسیون هم اینک وجود دارد: ای سی تی -ای (ACT-A) که یک همکاری بین المللی است که کواکس، بازوی واکسیناسیون آن است و بهترین وسیله را برای پیش خرید جهانی و توزیع عادلانه واکسن و ابزارهای تشخیص و درمان فراهم می کند. این سازمان نه تنها سازوکار اجرایی برای در اختیار گذاشتن واکسن به 92 کشور فقیر جهان را در اختیار دارد، بلکه می تواند در مدت زمانی که آنها در انتظار دریافت سهمیه واکسن اند، ابزارهای آزمایش و تجهیزات محافظتی را به سرعت به کشورهای محتاج برساند.
اما از واقعیت گریزی نیست: شکاف بزرگ مالی موجود پس از ماه ها جمع آوری کمک، هنوز باید پر شود. اگر بخواهیم کسانی را که اکنون بیشتر در معرض خطرند واکسینه کنیم، برای امسال 16 میلیارد دلار و در سال آینده بیش از 30 میلیارد دلار نیاز داریم.
مطمئنا تعلیق موقت گواهی نامه های ثبت اختراع برای واکسن های نجات بخش، هزینه تولید آنها را کاهش می دهد و به علاوه «اشتراک واکسن» که اقدام کشورهای ثروتمند برای اهدا کردن واکسن های مازاد به کواکس و بعد توزیع آنها بر اساس نیاز کشورها به دست این سازمان است، می تواند در حل مشکل نقش داشته باشد. حتی اگر جی 7 داوطلبانه یک میلیارد دوز هدیه کند - که در حد توانایی آنها است - هنوز از 11 میلیارد دوز مورد نیاز برای تامین برنامه واکسیناسیون سراسری بوریس جانسون بسیار فاصله خواهیم داشت.
خوشبختانه برای روز جمعه طرحی روی میز است که رهبران نروژ و آفریقای جنوبی آن را با زحمت تهیه کرده اند. آنها می خواهند جی 7 موافقت کند که تمام هزینه واکسن ها بین اعضای جی 7 و سایر کشورهای ثروتمند تقسیم شود. فرمول پیشنهادی آنها درآمد، ثروت و میزان منفعت اقتصادی هر کشور از بازگشایی اقتصاد جهانی را در نظر می گیرد. بر اساس توانایی پرداخت، اعضا جی 7 معادل 67 درصد هزینه ها را تامین می کنند. آمریکا 27 درصد هزینه ها را پرداخت خواهد کرد، اروپا 22 درصد، انگلیس 5 درصد، ژاپن 6 درصد و کانادا، کره جنوبی و استرالیا هر کدام 2 درصد. از سایر کشورهای جی 20 از جمله چین و روسیه و کشورهای نفت خیز هم خواسته می شود بقیه هزینه را تقبل کنند.
تقسیم بار مالی و نه فقط تقسیم واکسن، بهترین راه برای حرکت رو به جلو است زیرا سلامت جهانی به چیزی بیش از یک واکنش بحرانی یکه و تنها در وضعیت اضطراری ما نیاز دارد. ما نه تنها نیازمند تامین بودجه برای مقابله با همه گیری هستیم، بلکه تقریبا مطمئنیم که تا چند سال پیش رو، به تولید واکسن ضد کرونا احتیاج داریم.
به جی 7 باید گفت که واکسیناسیون جهان فقط اقدامی از سر دلسوزی نیست، بلکه به سود خود این کشورها است. تامین مالی برنامه واکسیناسیون مانند تامین بهترین بیمه نامه در جهان است. صندوق بین المللی پول بازده برنامه واکسیناسیون و بازگشت جهان به وضعیت عادی تا سال 2025 در قالب افزایش فعالیت اقتصادی و تجاری را 9 تریلیون دلار تخمین می زند. سازمان خیریه «نجات کودکان» برآورد کرده است هر کشور جی 7 حداقل 30 برابر صورت حسابی که برای برنامه واکسیناسیون جهانی می پردازد، عایدی خواهد داشت.
اما آن گونه که «مارتین لوتر کینگ» گفت: «چیزی هست به نام خیلی دیر رسیدن.» اگر بخواهیم نرخ فعلی 10 هزار مرگ در روز در سراسر جهان را متوقف کنیم، در جی 7 باید تصمیم گرفته شود.
البته، منتقدان چنین برنامه جسورانه ای می گویند که کارهای خیریه باید در خانه آغاز شود و پایان یابد اما این هفته یک نظرسنجی نشان داد که بیش از 70 درصد مردم در سراسر جی 7، از جمله 75 درصد شهروندان آمریکا و 79 درصد مردم انگلیس از اقدام رهبران خود در پرداخت سهم این کشورها در تامین هزینه واکسیناسیون جهانی حمایت می کنند.
رهبران جی 7 باید واقعیت بزرگ تری را به خود یادآوری کنند: جهش های متعدد ژنتیکی ویروس کرونا رقابت بین واکسن و ویروس را هر روز سخت تر می کند و هیچ یک از ما تا زمانی که همه در هر جای دنیا ایمنی نشوند، در امان نیستیم.
رهبران جی 7 نیاز دارند تا از اتفاقاتی که پس از شیوع ویروس کرونا رخ داد، درس بگیرند و اشتباهاتی که بدون شک مرتکب شده اند را تکرار نکنند.
