یک تحلیلگر حوزه بین الملل معتقد است حتی متحدان ترامپ و جمهوری خواهان تندرو نیز تاکید دارند که پرستیژ و اعتبار آمریکا در شورای امنیت زیر سوال رفته است.
رحمن قهرمانپور در گفت و گو با خبرنگار جماران، درباره رویارویی اخیر آمریکا و ایران در سازمان ملل متحد بر سر تمدید یا لغو تحریم های تسلیحاتی علیه ایران گفت: پیش بینی های صورت گرفته نشان می دهد که لغو تحریم های تسلیحاتی ایران، آمریکا را به شدت عصبانی خواهد کرد. به نظر می رسد اروپا نیز با شرایط سختی مواجه باشد است. زیرا از طرفی با فشار دولت ترامپ و از سوی دیگر با تهدیدهای ایران روبه رو است. بنابراین تصمیم گرفته همان سیاست قبلی خود مبنی بر حفظ برجام را ادامه دهد.
وی افزود: یکی از مواردی که در این تصمیم موثر بود، نظرسنجی های رقابت های انتخاباتی آمریکا است که نشان می دهد موقعیت ترامپ تضعیف شده و ممکن است در انتخابات آتی آمریکا شکست بخورد. لذا اروپا این مسأله را در محاسبات خود لحاظ کرده است. از طرفی چین و روسیه در جلسه آژانس بین المللی انرژی اتمی نشان دادند که به شدت مخالف اقدامات آمریکا هستند. مجموع مخالفت های چین و روسیه و تلاش های اروپا برای جلوگیری از وقوع بحران باعث شد تا تلاش آمریکا برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران موفق نباشد.
قهرمان پور ادامه داد: از اینکه ترکیب آرای شورای امنیت در خصوص قطعنامه های گذشته چگونه بوده، خبر ندارم. ولی آنچه مشخص است و حتی متحدان ترامپ و جمهوری خواهان تندرو نیز روی آن تاکید دارند، پرستیژ و اعتبار آمریکا در شورای امنیت زیر سوال رفته است. اما باید در نظر داشته باشیم که این یک مسأله جدید نیست. بدترین دوران آمریکا در شورای امنیت زمانی بود که این کشور بدون توجه به قطعنامه های شورای امنیت به عراق حمله کرد.
این تحلیلگر مسائل بین المللی گفت: برخی اظهارنظرهای احساسی مبنی بر اینکه تصویب نشدن قطعنامه اخیر آمریکا در شورای امنیت به معنای پایان اعتبار و نفوذ آن کشور در این شورا است، بیش از اینکه مبتنی بر واقعیت باشد احساسی است. باید در نظر بگیریم شورای امنیت پیش از این نیز شاهد وضعیت های بحرانی تری بوده و اتفاق خاصی نیفتاده است.
وی افزود: همانطور که اشاره کردم، در سال 2003 نیز اعتبار آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل خدشه دار شد. اصولا نئوکان ها و دولت ترامپ چندان چندجانبه نگر نیستند و خیلی به اعتبار در سازمان های بین المللی و سیاست بین الملل فکر نمی کنند. شاید از نظر نظم بین المللی لیبرال هم، این اتفاق برای آمریکا به معنای کاهش اعتبار بود. اما از نظر نئوکان ها و به طور مشخص دولت ترامپ این مساله چندان جدی گرفته نمی شود. زیرا اگر جدی گرفته می شد، آمریکا به دنبال فعال سازی مکانیسم ماشه نمی رفت.
قهرمانپور بیان کرد: این مبنای تحلیلی که گفته شود دولت ترامپ از این موضوع به شدت ناراحت شده یا حتی پشیمان است، درست نیست. باید اوضاع را از زاویه بازیگری که این اقدام را انجام می دهد، تحلیل کنیم. شاید از نگاه دموکرات ها و حتی برخی جمهوری خواهان، انزوای آمریکا پیام بدی داشته باشد، اما از منظر دولت ترامپ، این اتفاق چندان اهمیتی نداشت. به همین دلیل هم بود که فورا به سمت فعال سازی مکانیسم ماشه رفت.
وی اظهار داشت: وقتی کنفرانس مطبوعاتی آقای پمپئو در سازمان ملل را نگاه کنید، می بینید او بسیار آرام و آسوده تفسیری عجیب از برجام و قطعنامه 2231 ارائه می دهد. تفسیری که شاید برای یک دانشجوی سال اول روابط بین الملل یا حقوق بین الملل هم عجیب به نظر برسد. به هرحال سیاست دولت ترامپ، بی توجهی به نهادهای بین المللی است.
این تحلیلگر مسائل بین المللی درباره اطمینان خاطری که آمریکا درخصوص «مکانیسم ماشه» دارد، گفت: در چند روز اخیر تحلیل های مفصلی درباره چگونگی فعال سازی این مکانیسم صورت گرفته است. به نظرم آمریکا تا جایی که می تواند نظر شورای امنیت را در این باره جلب می کند. اما اگر این اتفاق نیفتاد یکجانبه این کار را انجام می دهد. این اطمینان خاطر از اینجاست که آمریکا می خواهد اگر شورای امنیت با او همکاری نکرد، به صورت یکجانبه عمل کند. پس به این دلیل بود که مایک پمپئو در آن کنفرانس خبری با اطمینان گفت «مکانیسم ماشه از 30 روز دیگر فعال می شود.»
