دگزامتازون یک داروی ارزان و قابل دسترسی است که می تواند جان برخی از مبتلایان به کرونا را نجات دهد. پژوهشگران انگلیسی می گویند اگر این دارو به موقع استفاده می شد، می توانست جان هزاران نفر را نجات دهد.
به گزارش جماران، پژوهشگران انگلیسی در یک تحقیق مقدماتی به این نتیجه رسیده اند که داروی دگزامتازون که در مداوای بیماری های عفونی و التهابی به کار گرفته می شود می تواند جان برخی از مبتلایان به کووید19 را که در بیمارستان به دستگاه های تنفسی وصل هستند، نجات دهد.
این دارو یکی از داروهای موجود است که در تلاش برای یافتن درمان کرونا، در کارآزمایی وسیع در سراسر دنیا امتحان می شوند تا روشن شود آیا می توانند بر کرونا موثر باشند یا نه.
برای شرکت در این پژوهش که تحت سرپرستی دانشگاه آکسفورد انجام شده، بیش از 11 هزار نفر در 175 کلینیک ثبت نام کرده بودند.
2104 بیمار مبتلا به کووید19 روزانه و به مدت 10 روز شش میلی گرم دگزامتازون مصرف کردند و 4321 بیمار با وخامت مشابه از این دارو استفاده نکردند.
پژوهشگران پس از 28 روز در رابطه افرادی که دارو مصرف کرده بودند به این نتیجه رسیدند که خطر مرگ در میان بیمارانی که به علت آسیب زیاد ریه ها توان نفس کشیدن نداشتند و به دستگاه تنفسی وصل بودند از 40 درصد به 28 درصد رسیده و برای بیمارانی که اکسیژن کمکی می گرفتند از 25 درصد به 20 درصد کاهش یافته است.
اوضاع بیمارانی که حالشان وخیم نبود، تغییری نکرد.
به عبارتی دیگر، این دارو بیش از همه به درد بیمارانی که حالشان وخیم است می خورد و می تواند از هر 8 بیمار، یکی را از مرگ برهاند.
پژوهشگران همچنین به این نتیجه رسیده اند که تخریب سیستم ایمنی بدن در اثر گسترش شدید ویروس و آسیب اعضای داخلی بدن، در مرحله نهایی بیماری کووید19 نقش تعیین کننده ای ایفا می کند.
از هر 20 نفری که به کرونا مبتلا می شوند 19 نفر خوب می‌شوند و یک نفر کارش به بیمارستان می‌کشد. از آنها که بستری می شوند بیشترشان بهبود می یابند اما برخی به اکسیژن کمکی یا دستگاه تنفس مصنوعی نیاز پیدا می کنند.
ارزان و قابل دسترس
«پیتر هوربی» یکی از این پژوهشگران می گوید: «این نخستین دارویی است که نشان داده، می تواند شانس نجات بیماران مبتلا به کووید19 را افزایش دهد».
«مارتین لندری» پروفسور دانشگاه آکسفورد و مسئول این پژوهش گفت: «نتایج این تحقیقات نشان می دهد که تجویز دگزامتازون در مورد مبتلایان به کووید19 که به دستگاه تنفس مصنوعی وصل هستند و یا از اکسیژن کمکی استفاده می کنند جان بسیاری از بیماران را نجات می دهد و هزینه آن هم بسیار کم است». او در یک نشست خبری ویدئویی افزود: «بعید می دانم که هیچ داروی دیگری بتواند جای این را بگیرد چون با کمتر از 50 پوند می توان 8 بیمار را درمان کرد و جان بسیاری را نجات داد.»
دگزامتازون یک داروی ارزان است که در حالت عادی برای کاهش التهاب و جلوگیری از عفونت به کار می رود. به این ترتیب، در صورتی که در آزمایش های بعدی هم اثرات دگزامتازون تایید شود، کشورهای فقیر هم می توانند به صورت گسترده از آن استفاده کنند .
«نیک کامک» کارشناس بنیاد ولکام که یکی از حامیان پژوهش دانشگاه آکسفورد بوده است، از یک موفقیت شگرف سخن گفته و وزارت بهداشت انگلیس هم فوری دگزامتازون را به فهرست داروهای استاندارد برای مقابله با کووید19 ثبت کرده است.
وزیر بهداشت انگلیس اعلام کرد که از امروز تجویز این دارو به معالجه استاندارد بیماری کووید19 افزوده خواهد شد و این کشور داروی کافی برای 200 هزار مورد درمان توسط دگزامتازون را در اختیار دارد.
درمان تا 10 روز ممکن است طول بکشد و برای هر بیمار حدود 5 پوند خرج برمی‌دارد. به عبارت دیگر می توان با حدود 35 پوند جان بیماری را نجات داد و این دارو در تمام دنیا در دسترس است.
دگزامتازون به صورت معمول برای کاهش التهاب در بسیاری از بیماری ها و شرایط طبی استفاده می شود. این دارو در متوقف کردن برخی آسیب های مربوط به واکنش بیش از حد سیستم ایمنی به کرونا مفید است. به واکنش بیش از حد سیستم ایمنی «طوفان سایتوکاین» می گویند که می تواند کشنده باشد.
در بخش مراقبت های ویژه از این دارو به صورت وریدی استفاده می شود اما برای بیمارانی که خیلی بدحال نیستند می توان قرص آن را تجویز کرد. تنها داروی دیگری که در درمان کرونا سودمندی نشان داده داروی ضدویروسی است به نام «رمدیسیویر» که برای درمان ابولا ساخته شد و به نظر می‌رسد طول بیماری کرونا را از حدود 15 به 11 روز کوتاه می کند. شواهد اینکه این دارو از خطر مرگ کم می کند محکم نبوده اند. به علاوه، این دارو گران و خیلی کم در دسترس است.
آزمایش در مورد هیدروکسی کلروکین هم که ترامپ این همه آن را تجویز می کرد، اخیرا متوقف شد چون به گفته مسئولان پژوهش، در درمان بیماران مبتلا به کووید19 «بیهوده» بود.
برای درمان بیماری کووید19 که تاکنون بیش از 430 هزار نفر در سراسر جهان بر اثر ابتلا به آن جان خود را از دست داده اند هنوز یک درمان قطعی پیدا نشده است.
