در ادامه این مطلب آمده است:تابستان سختی در پیش بود. چنان سخت که همه در جستجوی تانکرهای آبرسانی و خرید پمپ های قوی تر و گاها زدن چاه های غیرمجاز که نباید پنهان بماند.
شرکت آبفا در این تابستان مشکلات زیادی داشت و شاید گفت تدبیری که اندیشیده شد از بی تدبیری مسئولین گرفته تا وعده هایی که گاها سرانجامی نداشت. در بسیاری از موارد نیز روزه سکوت اختیار شد و جوابی به وضعیت بحرانی که گریبان گیر مردم شده بود، داده نشد.
در برخی موارد نیز برای ترمیم لوله های فرسوده که بیشتر از ضعف مدیریتی بود، خواستند از مردم با افزایش آب بها اعتباری دریافت کنند و اعتبارات ملی را نادیده بگیرند که تیر آن در شورای شهر به سنگ خورد. حتی در اوج سهمیه بندی ها مدیر وقت آبفا راهی سفر زیارتی شد که گویی از مشکلات مردم استان واجب تر بود.
تابستان به سختی تمام و با بی خوابی و ناراحتی و دعوا و درگیری ها بر سر آب گذشت تا به پاییز رسیدیم. التهابات سهمیه بندی آب مقداری فروکش کرد، اما آیا این آرامش قبل از یک طوفان دیگر است یا همیشگی می باشد؟
منابع تامین آب بسیار محدود و روندی محدودتر نیز به خود گرفته است. از خشک شدن چاه های آب مناطق و برخی چشمه ها گرفته تا کم شدن میزان آب پشت سدها علی الخصوص سد رییسعلی دلواری.
با توجه به تحریم های پیش رو و روند افزایش نرخ ارزهای خارجی و به دنبال آن عدم دسترسی لازم به تجهیزات، روند توسعه آبشیرنکن ها را مختل کرده است. خرید این تجهیزات نیازمند مبادلات تجاری با کشورهای اروپایی است که امروز آنها نیز با آمریکا در تحریم علیه ایران شریک شده و دست ما را خالی گذاشته اند و از این رو پیمانکاران نیز با توجه به بی ثباتی ارز میل و رغبتی برای توسعه این آبشیرین کن ها ندارند.
استان بوشهر در وضعیت وخیمی برای تهیه آب شرب ساکنین خود قرار گرفته و هیچگونه برنامه ریزی منسجمی برای سال کم آبی دیده نمی شود.
در شرایط فعلی تمام هزینه و انرژی ها برای تبلیغات جهت هوشیار شدن مردم از کم آبی می شود، اما به موضوع تامین آب توجه کافی صورت نمی گیرد. نباید دست روی دست گذاشت و به دلیل آرامش ایجاد شده از بستر همین تبلیغات، بی خیال موضوع کم آبی شد بلکه باید از نخبگان و صاحب نظران در این زمینه دعوت به عمل آید و کمک گرفته شود نه اینکه بخواهیم منتظر معجزه باشیم. معجزه هم اکنون در مغزهاست.
7212/6045
انتهای پیام شرکت آبفا در این تابستان مشکلات زیادی داشت و شاید گفت تدبیری که اندیشیده شد از بی تدبیری مسئولین گرفته تا وعده هایی که گاها سرانجامی نداشت. در بسیاری از موارد نیز روزه سکوت اختیار شد و جوابی به وضعیت بحرانی که گریبان گیر مردم شده بود، داده نشد.
در برخی موارد نیز برای ترمیم لوله های فرسوده که بیشتر از ضعف مدیریتی بود، خواستند از مردم با افزایش آب بها اعتباری دریافت کنند و اعتبارات ملی را نادیده بگیرند که تیر آن در شورای شهر به سنگ خورد. حتی در اوج سهمیه بندی ها مدیر وقت آبفا راهی سفر زیارتی شد که گویی از مشکلات مردم استان واجب تر بود.
تابستان به سختی تمام و با بی خوابی و ناراحتی و دعوا و درگیری ها بر سر آب گذشت تا به پاییز رسیدیم. التهابات سهمیه بندی آب مقداری فروکش کرد، اما آیا این آرامش قبل از یک طوفان دیگر است یا همیشگی می باشد؟
منابع تامین آب بسیار محدود و روندی محدودتر نیز به خود گرفته است. از خشک شدن چاه های آب مناطق و برخی چشمه ها گرفته تا کم شدن میزان آب پشت سدها علی الخصوص سد رییسعلی دلواری.
با توجه به تحریم های پیش رو و روند افزایش نرخ ارزهای خارجی و به دنبال آن عدم دسترسی لازم به تجهیزات، روند توسعه آبشیرنکن ها را مختل کرده است. خرید این تجهیزات نیازمند مبادلات تجاری با کشورهای اروپایی است که امروز آنها نیز با آمریکا در تحریم علیه ایران شریک شده و دست ما را خالی گذاشته اند و از این رو پیمانکاران نیز با توجه به بی ثباتی ارز میل و رغبتی برای توسعه این آبشیرین کن ها ندارند.
استان بوشهر در وضعیت وخیمی برای تهیه آب شرب ساکنین خود قرار گرفته و هیچگونه برنامه ریزی منسجمی برای سال کم آبی دیده نمی شود.
در شرایط فعلی تمام هزینه و انرژی ها برای تبلیغات جهت هوشیار شدن مردم از کم آبی می شود، اما به موضوع تامین آب توجه کافی صورت نمی گیرد. نباید دست روی دست گذاشت و به دلیل آرامش ایجاد شده از بستر همین تبلیغات، بی خیال موضوع کم آبی شد بلکه باید از نخبگان و صاحب نظران در این زمینه دعوت به عمل آید و کمک گرفته شود نه اینکه بخواهیم منتظر معجزه باشیم. معجزه هم اکنون در مغزهاست.
7212/6045
کپی شد
