ضرر دور ماندن از بازار ایران قطعاً به خود آمریکاییها بازخواهد گشت و ضرر دوم آنهم به شرکای آمریکا خواهد رسید و در آمریکا در این مسیر تنها نخواهد بود
به گزارش جماران؛ علیرضا رحیمی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ، در مورد حضور شرکتهای اروپایی بهویژه قراردادی که شرکت توتال با شرکت ملی نفت ایران در فاز ۱۱ پارس جنوبی منعقد کرده است، گفت:«قرارداد مهمی بود که بعد از توافقنامه برجام حاصلشده و موجب گشایشهایی در حوزه نفت و انرژی شده است. پس از برجام شاهد افزایش ظرفیت تولید و هم افزایش صادرات بودهایم. اما حضور شرکتهای درجهیک اروپایی مانند توتال، در نوع خود پیام روشنی هم برای آمریکاییها داشت. ضمن اینکه این وضعیت نه تنها فضا را برای تولیدکنندگان داخلی تنگ نمیکند بلکه فضای کسبوکار وسیعتری را در اختیار بازار انرژی داخل قرار میدهد و ما امیدوار هستیم چنین وضعیتهایی برای حوزههایی مانند کشاورزی و حملونقل هم اتفاق بیافتد.»
وی ادامه داد: «آمریکاییها نیز حتماً پیام این قرارداد نفتی را دریافت خواهند کرد. ضرر دور ماندن از بازار ایران قطعاً به خود آمریکاییها بازخواهد گشت و ضرر دوم آنهم به شرکای آمریکا خواهد رسید و در آمریکا در این مسیر تنها نخواهد بود.»
رحیمی در مورد نظرات منتقدان قراردادهای نفتی، گفت: «مقامات نفتی ما، هم وزیر نفت و هم کسانی که قرارداد را امضا میکنند از بعد حاکمیتی به قرارداد نگاه میکنند و به همین دلیل ملاحظات منافع ملی و امنیتی را در قراردادها در نظر میگیرند. نگاه منتقدان قراردادها این است که مدتهای ۲۰ و ۲۵ ساله برای قراردادها امتیاز درازمدت دادن است، درصورتیکه هرگونه امتیاز بر اساس قرارداد و توافقات دو طرف است. جایی که ملاحظات امنیت ملی بهصورت کامل در نظر گرفتهشده است، متهم کردن مقامات نفتی و امضاکنندگان قرارداد به خیانت به منافع ملی، اتهامی بیاساس است و بهنوعی ایجاد شائبه برای یک فضای شفاف قراردادی و تجاری است.»
وی افزود: «بههرحال امیدوار هستیم همانطور که برجام در حوزههای مختلف اتفاق افتاد از قراردادهای اینچنینی هم گشایشهایی در زندگی مردم و رفاه عمومی مردم اتفاق بیافتد. ما دلسوز کشور هستیم و وقتی قراردادی بزرگ با منافع زیاد برای کشور اتفاق میافتد بهجای ایجاد نگرانی و شائبه باید کمک کنیم که این قراردادها محقق شود. فضای فعلی کشور وحدت و انسجشام را میطلبد. انتخابات ریاست جمهوری هم به اتمام رسید، نتایج آن رسماً اعلامشده و آقای روحانی رئیسجمهور کشور هستند و هرکسی با هر سلیقهای در انتخابات حضور پیداکرده، محترم است اما اکنون زمانی است که بهجای اتهام زنی و ایجاد شائبه و نگرانی مردم همه باید دستبهدست هم بدهند. هم احزاب و جریانهای سیاسی و هم مردم و مدیران باید به سمت انسجامی بروند که موجب پیشرفت کشور شود. چوب لای چرخ دولت جدید گذاشتن و ایجاد سؤال های بیاساس کمکی به کشور نمیکند. نمونه آن را در مجلس میبینیم. سؤال حق نمایندگان است اما مکرر میبینیم که حتی در روزهای پایانی دولت سؤال هایی از وزرا در صحن مطرح میشود که با کمترین اقبال نمایندگان روبهرو میشود. یعنی با شفافسازی وزرا مشخص میشود، سؤال کماهمیت یا بیاهمیت بوده است. مخصوصاً در فضایی که سؤال مطرح میشود، ایجاد شائبه و ابهام، سؤال را با سیاسیکاری مواجه میکند و خود سؤال زیر سؤال میرود که سیاسیکاری است یا اینکه واقعاً میخواهند مسئله را روشن کنند.»
سوالات مکرر از وزرا، شائبه سیاسی کاری دارد
این عضو کمیسیون امنیت ملی با اشاره به سوالی که اخیرا از وزیر نفت درباره خرید لوله از خارج پرسیده شده است، کفت:«سوالی که در مجلس اخیرا از آقای زنگنه پرسیده شده، یکی از سوالات مکرری است که از وزرای تولیدی کشور پرسیده می شود از جمله از وزیر صنعت، نفت و اقتصاد. وزارتخانه های تولیدی غالبا در معرض این اتهام هستند که در شرایطی که تولید کنندگان ایرانی محصولات را ارائه می کنند محصولات از خارج خریداری می شود. این در صورتی است که در شرایطی محصول از کشورهای خارجی خریداری می شود که مشابه ایرانی آن تکافوی بازار را نداشته باشد. نمونه آن را در شرکت های فولاد، واگن سازی و تامین واگن های راه آهن هم داشته ایم که یکی از سوالات این بود که چرا از روسیه وارد می کنیم که وزیر راه و شهر سازی پاسخ رسمی و علنی دادند که با همه شرکت های داخلی و تمامی ظرفیت آنها قرارداد بسته ایم و نیاز مازاد بر ظرفیت داخل را از خارج وارد می کنیم و چاره دیگری وجود ندارد. به هر حال هر قدر فضا شفاف تر شود این ابهامات کمتر خواهد بود اما نکته تلخ و تاسف بار این است که سوال های مطرح شده شائبه سیاسی داشته باشد.