یک جامعه شناس با بیان آنکه حداقل سه الی چهار میلیون نفر حاشیه نشین در تهران زندگی می‌کنند گفت: درحال حاضر مناطق فقیرنشین، حاشیه نشین و مناطقی که عمدتا آسیب دیدگان اجتماعی در آنها ساکن هستند، فراموش شده‌اند.
به گزارش جماران، امیرمحمود حریرچی ضمن بیان آنکه هیچ زمان تعریف درستی از شورای شهر نداشته‌ایم با تاکید بر آنکه شورای شهر یک نهاد شهری است و نه سیاسی و ... گفت: شورای شهر آنجایی است که باید در آن مسائل مربوط به شهر به ویژه کلان شهری مانند تهران در تمام ابعاد تصمیم گیری شود و باید آنقدر قدرت و توان نظارتی داشته باشد تا بتواند برای شهری با 12 میلیون نفر جمعیت برنامه ریزی کند و از آنجا که مجری این برنامه ها «شهرداری» خواهد بود باید توان نظارتی و کنترل به‌روی آن را نیز داشته باشد.
وی افزود:این درحالیست که متاسفانه در دوره های پیشین شورای شهر شاهد آن بودیم که اغلب افراد غیر متخصصی وارد شورای شهر می‌شدند و به علت آنکه وظیفه خود را نمی‌شناسند عملکرد مثبتی نیز از آنها نمی‌دیدیم؛ البته در کشور ما به طور کلی به مسائل اجتماعی توجه کافی نمی‌شود و در مقابل بر مسائل اقتصادی تاکید بسیار زیادی داریم که نتیجه آن همان وضعیت آسیبهای اجتماعی امروز می‌شود.
این جامعه شناس در ادامه با بیان آنکه در تهران 2800 برج ساخته شده است گفت: این ساختمان‌های غول پیکر چه دردی را از شهر دوا می‌کنند؟. آیا این برج‌ها که اغلب در مناطق مرفه نشین تهران ساخته شده‌اند می‌توانند در جهت حل مشکل مسکن تهران موثر باشند؟ این در حالیست که در بسیاری از موارد می‌بینیم که در مناطق نامناسب انبوه سازی صورت گرفته و ساختمان‌های بلند مرتبه ساخته می‌شوند و سوال ما این است که چه کسی به این ساختمان‌ها مجوز می‌دهد؟.
حریرچی ادامه داد: شورای شهر تهران به علت آنکه فاقد نقش پارلمان شهری است و نمایندگان آن نیز عمدتا غیر متخصص هستند و تمامی مردم شهر را نمایندگی نمی‌کنند، نمی‌توانند تصمیمات موثری را اتخاذ کنند. این در حالیست که باید به آنها یادآوری کنیم تهران فقط شمال شهر و شرق و غرب نیست.
وی ادامه داد: حداقل سه الی چهار میلیون نفر حاشیه نشین در تهران زندگی می‌کنند ولی می‌بینیم که مناطق فقیرنشین، حاشیه نشین و مناطقی که عمدتا آسیب دیدگان اجتماعی در آنها ساکن هستند، فراموش شده‌اند.
این جامعه شناس مدعی شد: 17 تا 20 هزار کارتن خواب در تهران حضور دارد و سوال من از مجموعه شهرداری آن است که آیا با گرمخانه درست کردن می‌توان مشکلات آنان را حل کرد؟ این در حالیست که بررسی‌ها نشان می‌دهد کارتن خواب‌ها اصلا تمایلی به حضور در گرمخانه‌ها ندارند زیرا این گرمخانه‌ها برای آنان حکم زندان را دارد و به علت بدرفتاری با آنها دائما تحقیر می‌شوند.
حریرچی ادامه داد: به مجموعه مدیریت شهری یادآور می‌شوم که برای آنکه بفهمید تهران کجاست و چه وضعی دارد به مناطق جنوبی تهران همچون هرندی و دروازه غار بروید و به آنها توجه کنید. این در حالیست که هیچ گاه به این مناطق توجه نمی‌شود زیرا اساسا در مجموعه مدیریت شهری و شورای شهر تخصص کافی برای برخورد با این مناطق وجود ندارد.
وی ادامه داد: می‌بینیم که شورای شهر چهارم حتی توان آنکه در ارتباط با حادثه‌ای همچون پلاسکو وارد عمل شود و شهرداری را مورد نظارت قرار دهد و آن را بازخواست کند، هم نداشت.
این جامعه شناس ادامه داد: پس از حادثه پلاسکو مردم به لحاظ اجتماعی دائما احساس ناامنی می‌کنند و معتقدند وقتی ما نتوانسته‌ایم حادثه‌ای همچون آتش سوزی یک ساختمان را به درستی مدیریت کنیم اگر اتفاقی همچون سیل و زلزله در تهران بیاید چه بلایی بر سرشان خواهد آمد؟.
حریرچی ادامه داد: تهران شهری است که اگر یک زلزله 5.5 تا شش ریشتری هم در آن اتفاق بیفتد در کمترین حالت ممکن 800 هزار نفر در آن کشته خواهند شد و باید در مجموعه مدیریت شهری تهران توان مدیریت بحرانی چون زلزله، آتش سوزی و ... وجود داشته باشد که در حال حاضر این ظرفیت در تهران وجود ندارد.
وی در ادامه در خصوص مهاجران نیز گفت: آسیب دیدگان شهر تهران عمدتا مهاجرینی هستند که هم پشت سرشان خراب است و هم روبرویشان و در چنین شرایطی امکان گرایش آنها به آسیبهای متعدد به شدت افزایش می‌یابد.
حریرچی ادامه داد: اگر قرار است شورای شهر متشکل از نمایندگان مردم تهران باشد؛ باید به تمام اقشار توجه کافی داشته باشند نه آنکه فقط برای مناطقی خاص برنامه‌ریزی و بودجه‌ریزی کنند.
وی در ادامه بر لزوم ورود افراد متخصص به شورای شهر تاکید کرد و گفت: افراد متخصصی که سال‌ها در سازمان‌های مردم‌نهاد، بدون توقع کار کرده‌اند باید در شورای شهر حاضر شوند. برای مثال حداقل 20 هزار کودک خیابانی در تهران وجود دارد. این در حالی است که آمار کودکان کار بسیار بیشتر از این رقم است؛با این حال می‌بینیم که شورای شهر کاملا این کودکان را رها کرده مگر آنکه برخی مواقع آقایان و خانم‌ها در راستای فعالیت‌های نمایشی و رسانه‌ای خود نسبت به انتشار آمار این کودکان اقدام کنند.
این جامعه‌شناس ادامه داد: برخی معتقدند که مهم‌ترین فعالیت شورای چهارم شهر تهران در زمینه آسیبهای اجتماعی بوده است اما می‌دانیم که افراد ادعاهای متعددی می‌توانند داشته باشند ولی باید یاد بگیرند که با مصادیق مشخص و معین صحبت کنند نه آنکه ادعاهایی مطرح کنند که هیچ شاهدی برای آنها وجود ندارد.
حریرچی در ادامه ضمن بیان اینکه توسعه اجتماعی دارای شاخص‌های متعددی است گفت: زمانی می توانیم به توسعه اجتماعی دست پیدا کنیم که محرومیت‌ها را بشناسیم و بدانیم در چه وضعیتی قرار داریم و می‌خواهیم به کجا برسیم.
وی تصریح کرد: در حال حاضر اصلا نمی‌دانیم که در چه وضعیتی در حوزه آسیبهای متعدد اجتماعی قرار داریم و اعداد و ارقام اعلام شده نیز اصلا موثق نیستند.
حریرچی تاکید کرد: اعضای شورای شهر باید با سازمان‌های مردم‌نهاد و افرادی که در کف خیابان با مردم ارتباط دارند، در تماس باشند و در اداره امور شهر از آنها مشورت بگیرند.
وی گفت: متاسفانه در شورای شهر این تفکر حاکم است که هر آسیب اجتماعی را با ساماندهی و جمع‌آوری می‌توان رفع کرد اما در عمل می‌بینیم که هیچ یک از این برنامه‌های ساماندهی موفق نبوده است.
این جامعه‌شناس ادامه داد: به عنوان یک جامعه‌شناس از شورای شهر می‌خواهم که اعلام کند در این چهار سال برای معتادان متجاهر، زنان آسیب‌دیده، کودکان کار و محرومان دقیقا چه برنامه‌هایی داشته و هر یک از این برنامه‌ها چه نتیجه‌ای را به دنبال داشته است؟.
حریرچی افزود: معتقدم شورای شهر برای گروه‌های آسیب‌دیده هیچ اقدامی انجام نداده است زیرا افراد حاضر در شورای چهارم شهر تهران تخصص کافی برای حل مسائل اجتماعی را ندارند.
وی در ادامه در خصوص ارائه لیست از سوی جناح‌های مختلف سیاسی در انتخابات گفت: آنقدر مسائل کشور سیاسی شده که حتی برای موفقیت در انتخابات هم لیست‌های سیاسی تهیه می‌کنند و می‌بینیم که در این لیست‌ها به جای افراد متخصص و با تجربه افرادی می‌توانند حضور پیدا کنند که حامی آن جناح یا حزب باشند.
