قائم مقام دبیرکل حزب اعتماد ملی تصریح کرد که دین مبین اسلام هیچ‌گونه فسادی را تحمل نمی‌کند.
به گزارش جماران، حجت الاسلام و المسلمین رسول منتجب‌نیا در نشست «گفتمان نوفل لوشاتو، بازگشت به قرارها» در پردیس فارابی دانشگاه تهران (استان قم) فساد را به معنای تباهی و نبود شایستگی در جامعه دانست و افزود: شخص فاسد کسی است که شایستگی‌های لازم را نداشته باشد و جامعه فاسد جامعه‌ای است که شایسته‌سالار نباشد. فساد تنها به معنای فساد مالی نیست بلکه فساد، گستره عظیمی را در بر می‌گیرد که به همه امورات زندگی شخصی، خانوادگی و اجتماعی افراد مرتبط می‌شود. از انواع فساد می‌توان به فساد مالی، فساد اخلاقی، فساد اندیشه و فساد عملی اشاره کرد. افراط و تفریط، باندبازی به جای شایسته‌سالاری، تفسیر قانون به رأی، بستن زبان‌ها و شکستن قلم‌ها، افزایش فاصله طبقاتی و حاکمیت جهل را از مصادیق بارز فساد هستند. در کشور ما شعار درباره مبارزه با فساد بسیار است اما در عمل آنچه باید رخ دهد، صورت نمی‌پذیرد.
وی همچنین با اشاره به فصول و اصل‌های مختلف قانون اساسی در موضوع مبارزه با فساد تصریح کرد: در قانون اساسی دقت شده تا جلوی هرگونه فساد گرفته شود؛ البته خود قانون قائل بر مطلق بودنش نیست و روند روشنی برای بازنگیری خود در نظر گرفته است. نظامی هم که توسط امام خمینی (ره) شکل گرفت شعار و مشی آن مبارزه با فساد بود و نمی‌توان فساد را بر اصل آن منطبق دانست. اگر هم نگاهی گذرا به آیات، روایات و سیره پیشوایان دینی بیاندازیم متوجه می‌شویم که دین مبین اسلام هیچ‌گونه فسادی را تحمل نمی‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان چه برنامه ای برای انتخابات پیش رو دارد و وظیفه دانشجویان چیست؟ گفت: شورای هماهنگی اصلاح طلبان بنا بر وحدت و انسجام دارد. ما با شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان نیز که متشکل از احزاب اصلاح طلب و برخی شخصیت‌هاست تعامل داریم اما احزاب جداگانه کار خود را هم برای انتخابات انجام می‌دهند. دانشجویان هم که همیشه در صحنه بودند و در انتخابات حساس ۱۳۹۶ هم باید همچون گذشته در صحنه باشند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه فضای مجلس خبرگان رهبری را بدون آقای هاشمی رفسنجانی (ره) چگونه ارزیابی می‌کنید؟ گفت: فقدان آیت الله هاشمی رفسنجانی به هیچ وجه قابل جبران نیست و آثار آن در سراسر کشور مشهود است. آقای هاشمی از آنجایی که خودشان شخصیت بزرگی داشتند، هر جایی هم که می‌رفتند به آنجا بزرگی می دادند. مجلس خبرگان نیز باید به وجود آیت الله هاشمی رفسنجانی افتخار می کرد.
