سروش محلاتی در مراسم سومین روز درگذشت مرحومه دکتر زهیدا کاظمی گفت: این مسوولیت حکومت است؛ وقتی یک سال است وعده‌های مسئولان را درباره‌ی واکسن می‌شنویم، اما واکسینه کردن مردم در بدترین شرایط است، به عنوان مسلمان احساس شرمندگی می‌کنیم. هیچ موضوعی حتی نماز و روزه و حج، در اسلام بالاتر از حفظ جان انسانها نیست، اما متاسفانه این وظیفه‌ی اصلی و مهمترین وظیفه‌ی حکومت، عملی نشده است.
به گزارش جماران؛ انصاف نیوز نوشت: مراسم سومین روز درگذشت مرحومه دکتر زهیدا کاظمی (همسر عبدالحمید نقره کار و خواهر زهرا رهنورد) توسط انجمن اندیشه و قلم در فضای مجازی برگزار شد.
در این مراسم که با حضور مجازی شخصیت‌های علمی و فرهنگی و ملی برگزار شد، آیت الله محمد سروش محلاتی سخنانی کرد. وی در این مراسم اظهار داشت: واکسیناسیون کرونا اولویت اول حکمرانی باشد. مسئولیت حکمرانی در صیانت از حق سلامت شهروندان مورد مطالبه قرار گیرد. این مادر رنج کشیده و فرهیخته بر اثر بیماری کرونا از دنیا رفتند و اگر واکسیناسیون مانند بسیاری کشورها بموقع انجام شده بود، شاید بسیاری از هموطنان امروز در میان ما بودند.
وی همچنین گفت: این مسوولیت حکومت است؛ وقتی یک سال است وعده‌های مسئولان را درباره‌ی واکسن می‌شنویم، اما واکسینه کردن مردم در بدترین شرایط است، به عنوان مسلمان احساس شرمندگی می‌کنیم. هیچ موضوعی حتی نماز و روزه و حج، در اسلام بالاتر از حفظ جان انسانها نیست، اما متاسفانه این وظیفه‌ی اصلی و مهمترین وظیفه‌ی حکومت، عملی نشده است.
سروش محلاتی با طرح این پرسش که مسئولیت جان هزاران ایرانی بی گناه که طی یک سال گذشته قربانی عدم واکسیناسیون شدند، برعهده کیست؟ افزود: وعده‌های دروغی که به مردم داده شد و هیچ کدام عملی نشد، ارزش و اعتبار حکومت را مخدوش می‌کند و هیچ وجه شرعی ندارد، اما سوال این است که کدام مساله و سیاست بر جان مردم تقدم دارد؟ به گفته‌ی امام رضا(ع) ساده زیستی خوبست، اما معیار حکومت شایسته این است که وقتی وعده می‌کند وفا کند. کاش تابلوی دروغ ممنوع در برابر هر مسئولی قرار می‌گرفت؛ اما کیست که بتواند مواخذه و پرسشگری کند؟ ارزشمندترین رنج بشر، رنجی است که به‌خاطر انسانیت و آرمان‌های انسانی تحمل می‌کند؛ چون این رنج را خود انسان انتخاب می‌کند و هیچ نفعی در آن ندارد.
سروش محلاتی ادامه داد: ابوذر نماد و سمبل این نوع رنج مقدس بود؛ او مشکل شخصی نداشت؛ با وضع ناعادلانه‌ی حاکمیت که موجب تبعیض و فساد شده بود، نمی‌توانست سکوت کند در حالیکه اکثر صحابه با قدرت حاکم کنار آمدند. گفتند می‌خواهیم او را محصور کنیم تا صدایش به مردم نرسد. حکومت عثمان برای اینکه صدای اعتراض ابوذر به جامعه نرسد، او را به منطقه‌ی دورافتاده‌ی ربذه تبعید کرد تا ارتباطش با مردم قطع شود. وقتی قرار بود حکم تبعید ابوذر اجرا شود با وجود ممنوعیت همراهی و سخن گفتن با ابوذر توسط خلیفه، امیر مومنان به همراه برادر و فرزندان و عمار، ابوذر را بدرقه و سخنانی بیان کرد که در خطبه‌ی ۱۳۰ نهج البلاغه آمده است. امیرمومنان فرمود: اباذر درد و رنج و خشمت برای خداست و باارزش است؛ این حاکمان از تو می‌ترسیدند که دنیای آنان را خراب کنی و تو می‌ترسیدی که با سکوت، دینت خراب شود. وقتی نمی‌توانی این دنیای ظالمانه را برهم بزنی ایمان خودت را حفظ کن و از اینها فاصله بگیر. فرمود: ابوذر! مبادا در تبعید در ربذه احساس تنهایی کنی، انس تو با حق است، اگر دنیای آنها را می‌پذیرفتی با تو کنار می‌آمدند.
در خاتمه این مراسم فرزند زهیدا کاظمی، محمدصالح نقره کار، ضمن بیان خصال اخلاقی و اجتماعی مادر خود که سابقه‌ی ۵۰ سال خدمت به نظام تعلیم و تربیت کشور داشته، خواستار تسریع تدابیر حکمرانی در واکسیانسیون فراگیر سریع کرونا شد.
سیدحسن خمینی، سیدمحمد خاتمی، محقق داماد، دری نجف آبادی، صادق خرازی، محسن هاشمی رفسنجانی، معصومه ابتکار، شهیندخت مولاوردی، حسام الدین آشنا و علی ربیعی از جمله‌ی شخصیت‌هایی هستند که در پیام‌هایی درگذشت وی را تسلیت گفتند.
