جواد امام: تندروها می خواهند دولت روحانی را برای همیشه بزنند/ پخش گاندو 2 ادامه همان پروژه‌ است

به گزارش جماران؛ جواد امام در یادداشتی در روزنامه آرمان ملی نوشت نوشت: تندروها هنوز هم تلاش می‌کنند تا حتی در آینده هم جریان مخالف توان قد علم کردن نداشته باشد. حتی در این روزهای آخر برنامه‌های دولت که صرفا مربوط به دولت نیست و در جهت پاسخگویی به حقوق مردم است را مانع می‌شوند. طرح‌هایی که در آن سرمایه‌گذاری شده و حالا باید مورد بهره‌برداری قرار گیرند، افزایش حقوقی که طبق قانون باید انجام شود، اصلاح آیین‌نامه‌ها، وضعیت تبدیل استخدامی افراد یا شفاف‌سازی روش‌های سنتی واگذاری معادن که در اختیار برخی افراد یا شرکت و سازمان خاصی بوده و دولت آن‌ها را قانونمند و شفاف کرده و شرایط واگذاری آن‌ها را به صورت مزایده در آورده… آن‌ها حتی این مسائل را هم متوقف کرده‌اند و هر چیزی را که رگه‌هایی از توفیق و موفقیت این دولت یا به نوعی منتسب به جریان حامی دولت که اصلاح‌طلبان باشند را مانع می‌شوند.

توقف پخش سریال «گاندو» در نوروز ۱۴۰۰ و آغاز پخش آن از مرداد امسال هم ادامه همان پروژه‌ای است که دولت روحانی را در اذهان برای همیشه بزنند. آن‌ها می‌خواهند برای این دولت سند ماندگاری را ترتیب دهند و به ثبت برسانند که نشان دهد این دولت در راستای منافع ملی حرکت نکرده و به نوعی خیانت کرده است. نمی‌توان گفت که «آن‌ها» همان اصولگرایان هستند؛ چرا‌که آقای لاریجانی هم اصولگرا بود، اما او را هم تحمل نکردند. آن‌ها لاریجانی را هم که تا دو سال قبل رئیس مجلس بوده، عضو تشخیص مصلحت نظام، نماینده مقام معظم رهبری و رئیس توافقنامه مشترک کشور با چین است را نیز رد صلاحیت کردند.

اصولگرایان تندرو سعی می‌کنند برای دیگران تصمیم بگیرند

منظور از «آن‌ها» اصولگرایان نزدیک به جریان پایداری است که می‌توان اصولگرایان تندرو نامید که سعی می‌کنند برای دیگران تصمیم بگیرند. تمام موانعی که در پیش روی دولت برای جلوگیری از موفقیت بوده در دولت آینده شاهد رفع آن‌ها خواهیم بود که البته باید مورد استقبال ما و مایه خوشحالی هم باشد. هر گشایشی که پیش روی دولت آینده فراهم شود، گشایشی پیش روی کشور و مردم است و حداقل این است که ما شاهد خسارت و هزینه بیشتر نخواهیم بود. در فضای رسانه‌ای هم همین منوال خواهد بود ولی اگر قرار باشد به نحوی عدم موفقیت آن‌ها به تصویر کشیده شود یا مانعی ایجاد شود، آن را هم تحمل نخواهند کرد. آن‌ها از هر کوششی فروگذار نخواهند بود. آن‌ها با وجود رسیدن به قدرت یکدست هم تحمل دیگر جریانات را نخواهند داشت.

اگر قرار بود آن‌ها از تمام ظرفیت‌های کشور استفاده کنند، دلیلی نداشت این هزینه‌ها را متقبل شوند تا تمام احزاب و گروه‌های رقیب را کنار بزنند تا حدی که مجبور به تزریق ناامیدی به مردم شوند. برخی به قیمت عدم مشارکت مردم پیروزی خود را تضمین کردند. این یک نگاه غالب است که نمونه آن را در مجلس هم دیدیم. این افراد می‌دانند که پنجاه و دو درصد مردم در انتخابات شرکت نکرده‌اند و باید به اثبات برسانند که این دولت خائن بوده پس این مسیر باید ادامه پیدا کند تا در آینده هم خیال‌شان راحت باشد.

اما اگر نتوانند تجدیدنظر کنند و تمام سرمایه‌های کشور را به کار گیرند و همچنان فکر کنند که با یک جریان و با یک نگاه بسته می‌توانند کشور را اداره کنند، بدون پشتوانه مردم حتما محکوم به شکست هستند.