مردی که سالها پیش رییس جمهور شدن ترامپ را دید!

به گزارش جماران؛ علی ‌اکبر قاضی ‌زاده در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «لری کینگ یکی از مفاخر جهان روزنامه‌نگاری است؛ او استاد مصاحبه ابن‌الوقتی بود، یعنی مصاحبه بدون مقدمه و آمادگی. در مصاحبه رودررو بسیار مهم است با دست پر روبه‌روی یک وزیر، هنرپیشه معروف، سناتور، نویسنده بزرگ قرار بگیرید اما لری کینگ با تکنیک خاص خود سراغ این افراد می‌رفت.

برنامه‌های او را هم در امریکا و هم در ایران دنبال می‌کردم و از دیدن مصاحبه‌هایش لذت می‌بردم. زمانی که از مصاحبه بدون مقدمه و آمادگی صحبت می‌کنم منظور مصاحبه‌هایی نیست که گاه می‌بینیم خبرنگار سراغ شخصیتی مانند رییس دانشگاه تهران می‌رود و از او می‌پرسد خود را معرفی کنید و بگویید از چه زمانی به فعالیت ادبی پرداختید؟ 

لری کینگ جمله جالبی داشت که در معرفی برنامه‌اش در سی‌.ان.ان پخش می‌شد. او می‌گفت من تا امروز حدود 30 هزار مصاحبه کرده‌ام و تازه دارم گرم می‌شوم. لری کینگ عینک گرد داشت و بند هیکلی که شاخصه او بود و پیراهن بدون کت. مصاحبه‌های بسیار جالبی از او سراغ دارم.

یکی از کارهایش به ماجرای واترگیت برمی‌گردد. کتابی به نام «همه مردان رییس‌جمهوری» توسط باب وودوارد و کارل برنشتاین نوشته شده است. در این کتاب شخصیتی به نام «توگلویی» مطرح می‌شود. این شخصیت هیچ‌گاه خود را به باب وودوارد معرفی نکرده بود و همیشه هم او را در جاهای پرتی ملاقات می‌کرد از این‌رو در کتاب تنها به اسم «توگلویی» معروف است. بعدها «مارک فلت» آشکار کرد مردتوگلویی که در سال 1972 به وودوارد اطلاعات می‌داد اوست و هفت، هشت ماه بعد از اظهار این مطلب هم فوت کرد. لری کینگ مصاحبه جالبی با مارک فلت داشت که دیدنی است.

او سال‌ها پیش در مصاحبه‌ای که با ترامپ داشت هم از او پرسید آیا می‌خواهد رییس‌جمهور شود که ترامپ جواب منفی داد. جالب اینکه لری کینگ این انگیزه را در ترامپ دیده بود. 

توصیه‌ام به همه روزنامه‌نگاران این است داستان لری کینگ و کارهایی که کرده را ببینند و بخوانند. او پدیده جالبی بود. در قرن بیستم ما در روزنامه‌نگاری تصویری دو سه شخصیت مهم داریم. یکی گوینده خبری در امریکا بود که در سی.ان.ان کار می‌کرد به نام والتر کران کایت که چند سال پیش فوت کرد و دیگری لری کینگ. خوشبختانه لری‌ کینگ برخلاف همه روزنامه‌نگاران به ویژه روزنامه‌نگاران وطنی ما عمر خوبی داشت و به نظر من خیلی جا دارد به او پرداخته شود. اگر من کتابی درباره او گیر بیاورم حتما ترجمه خواهم کرد. با مرگ لری کینگ دنیای روزنامه‌نگاری یکی از مفاخر خود را از دست داد. 

باز هم تاکید کنم صحبتم گرایش سیاسی او نیست، از این روست که لری کینگ مصاحبه‌گری بسیاربسیار توانا و آماده بود.»