به گزارش جماران، عبدالجبار کاکایی در روزنامه اعتماد نوشت:
در مواجهه با جلال آل‌احمد و طرفداران و دشمنانش با دو گروه روبه‌رو هستیم. گروه طرفداران که جلال، آثار و اندیشه‌هایش را ستایش می‌کنند و معتقدند که می‌شود از اندیشه‌های او برای این روزها کپی‌برداری کرد. البته گروه دومی هم است. گروه مخالفان جلال که حتی گاهی او را متحجر می‌خوانند و اندیشه‌هایش را مورد تمسخر قرار می‌دهند و نفی می‌کنند. اما واقعیت این است که هر دو گروه در اشتباه هستند. نه طرفداری محض از جلال در این روزگار درست است و نه دشمنی با او. در واقع در مواجهه با جلال و نگاه به او و آثارش، باید یک دسته سوم را هم اضافه کنیم. گروه سومی که جلال را در دوره زمانی خودش بررسی و تحسین می‌کنند. طرفداران واقعی جلال کسانی هستند که این نویسنده و روشنفکر را با توجه به روح زمانه‌اش می‌شناسند و مواضع سیاسی او، اعتقاداتش و تعهد اجتماعی او را در روزگار خودش می‌سنجند. جلال آل‌احمد به روح زمانه خود پاسخ مثبت داد و در روزگاری که سایه و سنگینی جریان چپ به عالم روشنفکری ما ورود پیدا کرده بود، توانست گرایش معنوی خود را حفظ کند و به نیاز زمانه خود پاسخ دهد. جلال در زمره روشنفکران هایدگری بود و جذب مدرنیته نشد و برای نجات از خرافه‌پرستی و گرفتاری جامعه خویش تلاش کرد. از این منظر اگر بخواهیم جلال را با چهره‌ای مقایسه کنیم، می‌توانیم بگوییم همان مسیری را ادامه داد که نیما آغاز کرده بود. آثار جلال نشانه‌ای واضح از تعهد اجتماعی، نگاه معنوی، نفرت از خرافه‌پرستی است و در عین‌حال تلاش می‌کرد تا با نوعی از تجددگرایی لعابی و سطحی مبارزه کند. راهکارها و الگوهای فکری جلال با توجه به زمانه‌اش پاسخی مثبت از جامعه زمانه‌اش گرفت و همین کافی است تا او را یک شخصیت بزرگ فرهنگی بدانیم که در زمانه خودش موثر بود. همین برای شناخت جلال آل‌احمد کافی است.
