بی گمان اربعین، عدد کمال است و نشانه بزرگی برای میراث ذی قیمت از خونهای به ناحق ریخته عاشورا، اربعین شکوه مانای اتحاد و همدلی مسلمانان جهان است تا حضور در کنگره بزرگ اربعین و راهپیمایی آن و زیارت حرم امام حسین(ع) به راه و هدف والای آن امام بزرگ لبیک گویند.
از آن زمان که جابر و عطیه برای زیارت مرقد امام حسین(ع) پای پیاده راهی کربلا شدند و اربعین این سرور شهیدان را زنده نگه داشتند تا کنون که میلیونها عاشق و دلداده پای پیاده این مسیر را می پیماند زمان زیادی گذشته و اربعین در طول تاریخ به رغم خفقان و ممنوعیت برخی حکام و سخت گیری بر شیعیان همچنان تداوم داشته به گونه ای که حتی به صورت مخفیانه و پنهانی با استفاده از تاریکی شب مسلمان و عاشقان حشینی (ره) این راه پر مشقت را با جان و دل پیمودند.
در دوران حکومت بنی عباس سخت گیری های شدیدی بصورت سازمان یافته بر اعمال و رفتار شیعیان می شد تا اینکه حکومت آل بویه در سال 355 هـ ق بر بغداد مسلط شدند و آنها مناسبت های مذهبی را مورد توجه قرار داده و عید غدیر را جشن گرفته و در ماه محرم شهرها را تعطیل کرده و لباس سیاه پوشیدند و در سوگ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام عزاداری می کردند.
با حاکمیت سلجوقیان دوباره سیاست سرکوب ضد شیعی حاکم شد و تا روی کار آمدن مغولان امتداد پیدا کرد ولی در عین حال جریان اربعین علیرغم تمام موانع کماکان استمرار یافت.
در دوره عثمانی اگرچه شیعیان در آسایش نبودند اما مخالفت شدیدی با مساله عزاداری نبود چه اینکه دولت ایران هم در شرایط مختلف به نفع شیعیان ورود پیدا می کرد و در مجموع در هجده قرارداد ارضی و مرزی که بین دولت ایران و عثمانی منعقد شده بود، مسأله آزادی و آسایش عزادارن حسینی و زائران عتبات عالیات مورد توجه قرار گرفته بود و ایرانیان نیز مثل سایر شیعیان از اماکن عتبات عالیات بویژه در اربعین استفاده معنوی فراوان می بردند.
در دوران معاصر و حاکمیت حزب بعث عراق و ضدیت با اسلام و تفکر اهل بیت (ع) سیاست سرکوب و آدم کشی حکومت بعثی ها با گرایش تند ناسیونالیسم عربی به همراه تجاوز در سرزمین و گسترش ارضی، عراق را به سمت یک فضای شدیداً امنیتی سوق داد و شرایط را برای دوستداران اهل بیت (ع) سخت تر کرد.
دولت عراق حسب عرف و سنت بر جا مانده سلاطین عثمانی در مناطق مرزی ایران نیز سیاست تجاوزات ارضی را در پیش گرفتند. آغاز جنگ تحمیلی برای مدت 8 سال این ارتباط معنوی را قطع کرد و حتی در بین خود عراقی ها نیز با فشارهای حزب بعث، مراسم اربعین بسیار کمرنگ شد.
تقریباً در طول 30 سال حکومت صدام مراسم اربعین بطور علنی و فراگیر در عراق برگزار نشد. جنایات صدام در منطقه آنقدر زیاد بود که حتی اربابانش هم نتوانستند آنرا تحمل کنند و او را در جنگ خلیج فارس سرنگون کردند و پس از آن حرکت عمومی شیعیان علیرغم حضور آمریکا و القاعده و داعش بسوی اهل بیت (ع) مجددا با یک حرکت افزایشی آغاز شد و اکنون چند سالی است مفهوم اربعین و زیارت آن آرام آرام هویت جدید شیعه را در عراق و خاورمیانه شکل می دهد.
این اجتماع بی نظیر و عظیم 20 میلیونی سالهای اخیر از دنیای دوستدار امام حسین (ع) با سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران که در حقیقت تحقق آرزوی امام راحل در تشکیل بسیج 20 میلیونی است، هویتی جدید از جایگاه رفیع تفکر شیعی را رقم می زند.
زیارت گرچه حضور در مکان مقدس و اشتیاق دل و وادی محبت و عاشقی است و نمودی از احساس متعالی و زبان علاقه و ترجمان پیوند قلبی است که آرامش و قرب الی الله را بر وجود آدمی حکم فرما می کند اما این حضور گسترده در اربعین حاوی پیام بزرگی است برای همه جهان.
هرچند فیض حضور در کنار اولیاء خدا، زائر را از کیمیای نظر برخوردار می سازد و زیارت الهام گرفتن از اسوه ها و تعظیم شعائر و تقدیر از فداکاری ها و تجلیل از پاکی هاست و رسیدن به معشوق است و آتش دل فرو می نشاند و داغ دل از واقعه هولناک کربلا التیام می دهد و قیام زائر است در برابر آئینه فضیلت ها تا عیار خود را در آن بسنجد و خود را در برابر میزان قرار دهد تا کم و کاستی خود را جبران کند.
زائر، مهمان مائده معنوی اولیاء الله است و زیارت تجدید پیمان و میثاق ولایت با رهبری است، حضور پای پیاده با هزاران عاشق در پیاده روی اربعین، سفر با کاروان اشک و بر محمل شوق و سوار شدن بر موج عرفان و عشق است.
زیارت اربعین جزو خصوصیات ویژه شیعیان اعلام شده و امام حسن عسکری (ع) آنرا یکی از علامات مؤمن برشمرده اند.
این جهاد فرهنگی از سوی امامان شیعه که از نیمه اول قرن دوم هجری توسط امام جعفر صادق (ع) احیا شده بود، عامل اصلی در ایجاد این جریان و فرهنگسازی برای استمرار نهضت عاشورا گردید.
از این رو اربعین و زیارت آن جزو سنت های آیینی شیعیان و مسلمانان شد و با حرکت شمار زیادی از مسلمانان شیعه به سمت شهر کربلا، در جنوب بغداد، به منظور جمع شدن همهٔ آنها در چهلمین روز پس از سالگرد کشته شدن حسین بن علی، سومین امام شیعیان در واقعهٔ عاشورا این حرکت تاریخ ساز برگزار می شود تا احیاگر اسلام باشد و میراث ارزنده برای حفظ سنت نبوی.
**اربعین یکی از قدرتمندترین نمادهای همبستگی میان جهان تشیع است
در گردهمایی اربعین از جمله گروه‌های مسلمانان شیعه، مسلمانان سنی، مسیحی، ایزدی و دیگر آیین‌ها هم در آن حضور داشته‌اند. این رویداد بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در جهان است.
چند سالی است که حضور گسترده و میلیونی مسلمانان از سراسر جهان آنچنان عظمت و خروشی در جهان انداخته که گویی قیامت رخ داد و کربلا محشری عظیم برپا کرده است. جوش و خروش و عشق و علاقه برای حضور در میان این جمع آنچنان سرگشتگی در بین همه به راه انداخته که هر کسی با هر میزان درآمدی که دارد از فقیر و غنی ، پیر و جوان، سالم و معیوب تنها با پای دل راهی این مقصد شده و دلش را در کف دست گرفته و تقدیم آقا می کند.
در سالهای 2014 و 2015 شمار زائران و مسلمانان حاضر در کنگره بزرگ اربعین در عراق تا 22 میلیون نفر زائر جمعیت گزارش شده است که بی گمان امسال هم این آمار شاید رقمی بالاتر از این اعداد برسد زیرا همه ساله شور و اشتیاق مسلمانان از راه های دور و نزدیک بسیار قابل توجه و وصف ناشدنی است.
زائران عراقی از شهرهای خود به سمت کربلا حرکت می‌کنند. اما اکثر زائران ایرانی مسیر نجف تا کربلا را برای پیاده‌روی انتخاب می‌کنند. مسافت پیاده‌روی میان دو شهر حدود 80 کیلومتر است. تعداد 1452 ستون در مسیر نجف به کربلا وجود دارد که فاصله بین هر ستون 50 متر است. برای پیاده‌روی کل مسیر زمانی در حدود 20 تا 25 ساعت لازم است. بهترین زمان برای شروع سفر 16 صفر است.
همه ساله در مسیر راهپیمایی مکان‌هایی معمولاً بصورت چادرهایی بزرگ با نام موکب (هیئت عزاداری) به صورت مردمی و خودجوش برپا می‌شود. در این موکب‌ها خدمات و امکانات بهداشتی و رفاهی به صورت رایگان به زائران ارائه می‌شود.
اجتماعات مذهبی عراق، موکب‌های بسیاری جهت استراحت زائرین برپا می‌کنند و رایگان به زائران خدمات می‌هند. مدیریت موکب‌ها به‌شکل مردمی و مستقل از دولت انجام می‌شود.
از آنجایی که بسیاری افراد این مسیر را از شهرهایی مانند نجف (88 کیلومتر فاصله) یا بصره (683 کیلومتر فاصله برابر با دو هفته پیاده‌روی) تا کربلا پیاده می‌پیمایند مشکلات آب و هوایی مانند گرمای شدید در روز و سرمایی شدید در شب پیش روی آنها است.
همچنین مشکلات امنیتی به دلیل حضور داعش خطرهایی مانند حمله‌های تروریستی را محتمل می‌کند از این رو مراقبت‌های امنیتی ویژه در عراق برقرار می‌شود.
بسیاری از اهل تسنن، به ویژه تندروهایی چون داعش، شیعیان را مرتددمی‌دانند و هم به شیعیان و هم به مکان‌های مذهبی‌شان حمله می‌کنند. داعش و سنی‌های متعصب اغلب مراسم اربعین را هدف قرار می‌دهند. در سال 2014 میلادی شبه نظامیان سنی با حمله انتحاری و موشکی به مراسم اربعین، ده‌ها نفر را کشته‌اند.
**ثواب حضور در پیاده روی اربعین
بی گمان از همان لحظه که زائر عازم سفر می شود و به راه می افتد و قصد و نیتش زیارت امام حسین (ع) و زنده نگه داشتن راه و هدف والای این امام بزرگ است برایش حسنه و ثواب نوشته می شود، زیرا که امام صادق (ع) فرمودند:
'هر کس به قصد زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده از خانه اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه ای می نویسد و گناهی از او پاک می کند.'
بدیهی است که زیارت با پای پیاده و خوف و خطر کار دل و عشق است و آن را با عقل معاد باید سنجید و درک کرد، نه با عقل معاش؛ زیرا که افضل الاعمال احمزها ( با فضلیت ترین اعمال، سخت ترین آنهاست).
و این زیارت سند آشکاری است بر محبت و عشق به اهل بیت پیامبر (ص)
گرچه زیارت اربعین امام حسین (ع) را جابربن عبدالله انصاری به همراه عطیه عوفی با حرکت خویش از مدینه تا کربلا آغاز کردند اما بنیانگذار پیاده روی دسته جمعی در اربعین حسینی، مرحوم شیخ مرتضی انصاری متوفی سال 1281 هـ ق است و سپس در ادامه محدث نوری و میرزا جوادآقا ملکی تبریزی و شیخ جعفر نجفی کاشف الغطاء از علماء بزرگوار.
در حال حاضر با رهنمودهای رهبری معظم حضرت آیت الله خامنه ای سال به سال بر عظمت آن افزوده می شود، و بحمد الله سالیانی است که این حرکت پیاده در ایام شهادت حضرت امام رضا (ع) نیز از جای جای ایران اسلامی و حتی برادران اهل تسنن و محبین اهل بیت (ع) در مشهد الرضا (ع) انجام می پذیرد.
باشد که این کنگره عظیم اربعین و حضور گسترده مسلمانان پاسداشت قیام بزرگ کربلا و اتمام غیبت موعود باشد تا جهان همه کربلایی شود و جانها همه عاشق و زایر کوی یار شوند.
مطالب تاریخ این متن از محتواهای آنلاین گرد اوری و آورده شده است.
7177/6034
انتهای پیام از آن زمان که جابر و عطیه برای زیارت مرقد امام حسین(ع) پای پیاده راهی کربلا شدند و اربعین این سرور شهیدان را زنده نگه داشتند تا کنون که میلیونها عاشق و دلداده پای پیاده این مسیر را می پیماند زمان زیادی گذشته و اربعین در طول تاریخ به رغم خفقان و ممنوعیت برخی حکام و سخت گیری بر شیعیان همچنان تداوم داشته به گونه ای که حتی به صورت مخفیانه و پنهانی با استفاده از تاریکی شب مسلمان و عاشقان حشینی (ره) این راه پر مشقت را با جان و دل پیمودند.
در دوران حکومت بنی عباس سخت گیری های شدیدی بصورت سازمان یافته بر اعمال و رفتار شیعیان می شد تا اینکه حکومت آل بویه در سال 355 هـ ق بر بغداد مسلط شدند و آنها مناسبت های مذهبی را مورد توجه قرار داده و عید غدیر را جشن گرفته و در ماه محرم شهرها را تعطیل کرده و لباس سیاه پوشیدند و در سوگ حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام عزاداری می کردند.
با حاکمیت سلجوقیان دوباره سیاست سرکوب ضد شیعی حاکم شد و تا روی کار آمدن مغولان امتداد پیدا کرد ولی در عین حال جریان اربعین علیرغم تمام موانع کماکان استمرار یافت.
در دوره عثمانی اگرچه شیعیان در آسایش نبودند اما مخالفت شدیدی با مساله عزاداری نبود چه اینکه دولت ایران هم در شرایط مختلف به نفع شیعیان ورود پیدا می کرد و در مجموع در هجده قرارداد ارضی و مرزی که بین دولت ایران و عثمانی منعقد شده بود، مسأله آزادی و آسایش عزادارن حسینی و زائران عتبات عالیات مورد توجه قرار گرفته بود و ایرانیان نیز مثل سایر شیعیان از اماکن عتبات عالیات بویژه در اربعین استفاده معنوی فراوان می بردند.
در دوران معاصر و حاکمیت حزب بعث عراق و ضدیت با اسلام و تفکر اهل بیت (ع) سیاست سرکوب و آدم کشی حکومت بعثی ها با گرایش تند ناسیونالیسم عربی به همراه تجاوز در سرزمین و گسترش ارضی، عراق را به سمت یک فضای شدیداً امنیتی سوق داد و شرایط را برای دوستداران اهل بیت (ع) سخت تر کرد.
دولت عراق حسب عرف و سنت بر جا مانده سلاطین عثمانی در مناطق مرزی ایران نیز سیاست تجاوزات ارضی را در پیش گرفتند. آغاز جنگ تحمیلی برای مدت 8 سال این ارتباط معنوی را قطع کرد و حتی در بین خود عراقی ها نیز با فشارهای حزب بعث، مراسم اربعین بسیار کمرنگ شد.
تقریباً در طول 30 سال حکومت صدام مراسم اربعین بطور علنی و فراگیر در عراق برگزار نشد. جنایات صدام در منطقه آنقدر زیاد بود که حتی اربابانش هم نتوانستند آنرا تحمل کنند و او را در جنگ خلیج فارس سرنگون کردند و پس از آن حرکت عمومی شیعیان علیرغم حضور آمریکا و القاعده و داعش بسوی اهل بیت (ع) مجددا با یک حرکت افزایشی آغاز شد و اکنون چند سالی است مفهوم اربعین و زیارت آن آرام آرام هویت جدید شیعه را در عراق و خاورمیانه شکل می دهد.
این اجتماع بی نظیر و عظیم 20 میلیونی سالهای اخیر از دنیای دوستدار امام حسین (ع) با سیاست های نظام جمهوری اسلامی ایران که در حقیقت تحقق آرزوی امام راحل در تشکیل بسیج 20 میلیونی است، هویتی جدید از جایگاه رفیع تفکر شیعی را رقم می زند.
زیارت گرچه حضور در مکان مقدس و اشتیاق دل و وادی محبت و عاشقی است و نمودی از احساس متعالی و زبان علاقه و ترجمان پیوند قلبی است که آرامش و قرب الی الله را بر وجود آدمی حکم فرما می کند اما این حضور گسترده در اربعین حاوی پیام بزرگی است برای همه جهان.
هرچند فیض حضور در کنار اولیاء خدا، زائر را از کیمیای نظر برخوردار می سازد و زیارت الهام گرفتن از اسوه ها و تعظیم شعائر و تقدیر از فداکاری ها و تجلیل از پاکی هاست و رسیدن به معشوق است و آتش دل فرو می نشاند و داغ دل از واقعه هولناک کربلا التیام می دهد و قیام زائر است در برابر آئینه فضیلت ها تا عیار خود را در آن بسنجد و خود را در برابر میزان قرار دهد تا کم و کاستی خود را جبران کند.
زائر، مهمان مائده معنوی اولیاء الله است و زیارت تجدید پیمان و میثاق ولایت با رهبری است، حضور پای پیاده با هزاران عاشق در پیاده روی اربعین، سفر با کاروان اشک و بر محمل شوق و سوار شدن بر موج عرفان و عشق است.
زیارت اربعین جزو خصوصیات ویژه شیعیان اعلام شده و امام حسن عسکری (ع) آنرا یکی از علامات مؤمن برشمرده اند.
این جهاد فرهنگی از سوی امامان شیعه که از نیمه اول قرن دوم هجری توسط امام جعفر صادق (ع) احیا شده بود، عامل اصلی در ایجاد این جریان و فرهنگسازی برای استمرار نهضت عاشورا گردید.
از این رو اربعین و زیارت آن جزو سنت های آیینی شیعیان و مسلمانان شد و با حرکت شمار زیادی از مسلمانان شیعه به سمت شهر کربلا، در جنوب بغداد، به منظور جمع شدن همهٔ آنها در چهلمین روز پس از سالگرد کشته شدن حسین بن علی، سومین امام شیعیان در واقعهٔ عاشورا این حرکت تاریخ ساز برگزار می شود تا احیاگر اسلام باشد و میراث ارزنده برای حفظ سنت نبوی.
**اربعین یکی از قدرتمندترین نمادهای همبستگی میان جهان تشیع است
در گردهمایی اربعین از جمله گروه‌های مسلمانان شیعه، مسلمانان سنی، مسیحی، ایزدی و دیگر آیین‌ها هم در آن حضور داشته‌اند. این رویداد بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در جهان است.
چند سالی است که حضور گسترده و میلیونی مسلمانان از سراسر جهان آنچنان عظمت و خروشی در جهان انداخته که گویی قیامت رخ داد و کربلا محشری عظیم برپا کرده است. جوش و خروش و عشق و علاقه برای حضور در میان این جمع آنچنان سرگشتگی در بین همه به راه انداخته که هر کسی با هر میزان درآمدی که دارد از فقیر و غنی ، پیر و جوان، سالم و معیوب تنها با پای دل راهی این مقصد شده و دلش را در کف دست گرفته و تقدیم آقا می کند.
در سالهای 2014 و 2015 شمار زائران و مسلمانان حاضر در کنگره بزرگ اربعین در عراق تا 22 میلیون نفر زائر جمعیت گزارش شده است که بی گمان امسال هم این آمار شاید رقمی بالاتر از این اعداد برسد زیرا همه ساله شور و اشتیاق مسلمانان از راه های دور و نزدیک بسیار قابل توجه و وصف ناشدنی است.
زائران عراقی از شهرهای خود به سمت کربلا حرکت می‌کنند. اما اکثر زائران ایرانی مسیر نجف تا کربلا را برای پیاده‌روی انتخاب می‌کنند. مسافت پیاده‌روی میان دو شهر حدود 80 کیلومتر است. تعداد 1452 ستون در مسیر نجف به کربلا وجود دارد که فاصله بین هر ستون 50 متر است. برای پیاده‌روی کل مسیر زمانی در حدود 20 تا 25 ساعت لازم است. بهترین زمان برای شروع سفر 16 صفر است.
همه ساله در مسیر راهپیمایی مکان‌هایی معمولاً بصورت چادرهایی بزرگ با نام موکب (هیئت عزاداری) به صورت مردمی و خودجوش برپا می‌شود. در این موکب‌ها خدمات و امکانات بهداشتی و رفاهی به صورت رایگان به زائران ارائه می‌شود.
اجتماعات مذهبی عراق، موکب‌های بسیاری جهت استراحت زائرین برپا می‌کنند و رایگان به زائران خدمات می‌هند. مدیریت موکب‌ها به‌شکل مردمی و مستقل از دولت انجام می‌شود.
از آنجایی که بسیاری افراد این مسیر را از شهرهایی مانند نجف (88 کیلومتر فاصله) یا بصره (683 کیلومتر فاصله برابر با دو هفته پیاده‌روی) تا کربلا پیاده می‌پیمایند مشکلات آب و هوایی مانند گرمای شدید در روز و سرمایی شدید در شب پیش روی آنها است.
همچنین مشکلات امنیتی به دلیل حضور داعش خطرهایی مانند حمله‌های تروریستی را محتمل می‌کند از این رو مراقبت‌های امنیتی ویژه در عراق برقرار می‌شود.
بسیاری از اهل تسنن، به ویژه تندروهایی چون داعش، شیعیان را مرتددمی‌دانند و هم به شیعیان و هم به مکان‌های مذهبی‌شان حمله می‌کنند. داعش و سنی‌های متعصب اغلب مراسم اربعین را هدف قرار می‌دهند. در سال 2014 میلادی شبه نظامیان سنی با حمله انتحاری و موشکی به مراسم اربعین، ده‌ها نفر را کشته‌اند.
**ثواب حضور در پیاده روی اربعین
بی گمان از همان لحظه که زائر عازم سفر می شود و به راه می افتد و قصد و نیتش زیارت امام حسین (ع) و زنده نگه داشتن راه و هدف والای این امام بزرگ است برایش حسنه و ثواب نوشته می شود، زیرا که امام صادق (ع) فرمودند:
'هر کس به قصد زیارت امام حسین (ع) با پای پیاده از خانه اش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، برای او حسنه ای می نویسد و گناهی از او پاک می کند.'
بدیهی است که زیارت با پای پیاده و خوف و خطر کار دل و عشق است و آن را با عقل معاد باید سنجید و درک کرد، نه با عقل معاش؛ زیرا که افضل الاعمال احمزها ( با فضلیت ترین اعمال، سخت ترین آنهاست).
و این زیارت سند آشکاری است بر محبت و عشق به اهل بیت پیامبر (ص)
گرچه زیارت اربعین امام حسین (ع) را جابربن عبدالله انصاری به همراه عطیه عوفی با حرکت خویش از مدینه تا کربلا آغاز کردند اما بنیانگذار پیاده روی دسته جمعی در اربعین حسینی، مرحوم شیخ مرتضی انصاری متوفی سال 1281 هـ ق است و سپس در ادامه محدث نوری و میرزا جوادآقا ملکی تبریزی و شیخ جعفر نجفی کاشف الغطاء از علماء بزرگوار.
در حال حاضر با رهنمودهای رهبری معظم حضرت آیت الله خامنه ای سال به سال بر عظمت آن افزوده می شود، و بحمد الله سالیانی است که این حرکت پیاده در ایام شهادت حضرت امام رضا (ع) نیز از جای جای ایران اسلامی و حتی برادران اهل تسنن و محبین اهل بیت (ع) در مشهد الرضا (ع) انجام می پذیرد.
باشد که این کنگره عظیم اربعین و حضور گسترده مسلمانان پاسداشت قیام بزرگ کربلا و اتمام غیبت موعود باشد تا جهان همه کربلایی شود و جانها همه عاشق و زایر کوی یار شوند.
مطالب تاریخ این متن از محتواهای آنلاین گرد اوری و آورده شده است.
7177/6034
کپی شد
