به گزارش خبرگزاری خبر آنلاین از اردبیل؛ حال پل قدس چون دیگر پروژه های عمران شهری با شتاب چشمگیری حرکت اردبیل را بیش از پیش در سرعت بخشیده است. همه این موارد در حالی است که شهرداری‌ها در اغلب کلان شهرهایی چون اردبیل با مشکل کسری درآمد و رکود مواجه هستند و این هنر یک شهردار کاربلد است که در چنین شرایطی بزرگترینپروژه عمران شهری را بی‌آنکه آب در
دل کسی تکان بخورد پیش می برد.
روزی که شهردار اردبیل طلسم هفت ساله پل قدس شکست،گره‌گشایی از کلاف پروسه خسته‌کننده و مایوس‌کننده احداث پل قدس، چندان با استقبال خوبی همراه نشد. شورای اسلامی شهر چهارم در روزهای داغ کاری، نابهنگام و ناگهانی شهردار را استیضاح کرد تا پروژه‌ای نورسته سکته تمام عیاری را در آغازین روزهای کاری‌اش تجربه کند. تابستان 95 روزهای داغ استیضاح و رکود در پروژه‌های عمران شهری اردبیل شد و پل قدس هم از این خوان بی‌نصیب نماند.
اردبیل به خاطر شرایط خاص اب و هوایی که دارد از فصل کاری نسبتا کوتاهی برخوردار است و یک خلل در پروژه‌ای به عظمت پل قدس، همه محاسبات را درهم می‌ریزد. استیضاح 95 شهردار لطف‌اللهیان، همان خلل ناخواسته بود که تقویم عملیاتی پل قدس را حسابی بهم ریخت. شاید اگر شهردار دیگری جز لطف‌اللهیان سکان‌دار شهری چون اردبیل بود، پل قدس را در یکی از پرترافیک‌ترین نقاط شهر زمین‌گیر می‌کرد، اما هوش عمرانی و ریسک‌پذیری لطف‌اللهیان در پیشبرد چنین پروژه‌هایی او را «شهرداری برجسته» در تاریخ شهرداران اردبیل کرده است.
تابستان 96 لطف‌اللهیان فاز اول پل قدس را قالب میدان بیضی شکل به بهره‌برداری رساند که بار ترافیکی را در چهارسوی میدان قدس سابق به حداقل رساند. امسال هم با آغاز فصل کاری شتاب ساخت و ساز و پیشرفت کار در عرشه پل قدس که دو سوی بزرگراه شهدا،در امتداد چهارراه حافظ و میدان ججین را به هم متصل می‌کند حکایت از تحقق وعده‌های «آقای شهردار» در همخوانی با تقویم کاری این پروژه بزرگ شهری دارد.
اما همین پل قدس به این آسانی هم در مسیر احداث قرار نگرفته است. چه از زمانی که شهرداران پیشین اردبیل در اواسط دهه هشتاد به فکر احداث آن افتادند و چه بعدها که پلن آن بارها در شورای شهر چهارم دستخوش تغییرات شد و داستان جالبی دارد. در نقشه‌های اولیه قرار بر این بود، پل به شکل کابلی و در امتداد بزرگراه شهدا به سمت خیابان شهید یسری و با گذر از چهارراه باهنر احداث شود. رقم پیش بینی شده هم بالغ بر 120 میلیارد تومان برآورد شده بود. پل با همین نقشه در آستانه عقد قرارداد با قرارگاه خاتم‌الانبیا و راه‌اندازی کارگاه توسط آنها بود که بازنگری در نقشه و شیوه اجرا، پل کابلی را معلق کرد. در زمستان 94 نقشه پیشنهادی شهردار لطف‌اللهیان با یک صرفه‌جویی قابل ملاحظه و قریب به 50 میلیارد تومان، با یک بازنگری در مسیرها کلنگ‌زنی شد. کلنگ‌زنی همه طلسم‌ها سرراه شکست و گره هفت ساله در بالا و پایین کردن نقشه و شیوه اجرای پل در آرشیو تاریخچه جلسات پل بایگانی شد.خبر اطمینان بخش اجرایی شدن این پل در کنار همه محاسن‌هایی که برای اردبیل به ارمغان داشت، دستاوردی مهم در بازتعریفی از اعتماد بود. آنچه که مردم را به تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری‌های مدیران شهری امیدوارتر کرد.
دهه هشتاد، دهه توسعه اردبیل بود. البته توسعه نه به مفهومی که در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مد نظر داریم، بلکه یک توسعه حجمی و فیزیکی و به مفهوم بزرگ و فربه شدن این شهر. محدوده جغرافیایی شهر به واسطه مهاجرت و افزایش جمعیت به یک آن گسترش یافت و ترافیک یکی از ارمغان‌‌های ناخواسته این بعد از توسعه، برای اردبیل بود.
در اواسط دهه هشتاد، احداث پل‌های روگذر در شش نقطه شهر در دستور کار قرار گرفت. توجیه احداث پل‌های روگذر در تقاطع‌های مبارزان، بعثت، سعدی، کارشناسان، باغمیشه و پیرعبدالملک گره‌گشایی از مشکل ترافیک و راه‌بندان شهری بود. کارشناسان احداث چهار پل را ضروری می‌دانستند اما محل احداث پل‌های باغمیشه و پیرعبدالملک محل مناقشه بود. از دستور شروع بکار شبانه شهردار وقت برای احداث پل گرفته تا کشف آثار تاریخی در محل ستون‌های پل و عدم در نظر گرفتن برخی از نظرات کارشناسی که این پل گرهی از بار ترافیکی پیرعبدالملک نخواهد گشود، این پل را به پروژه پرحاشیه‌ای تبدیل کرد. گروهی از کارشناسان شهری بر این باور بودند که احداث پل در چهارراه باهنر در آن مقطع ضرورت بیشتری داشت. اما پلی که بتواند گره از حجم ترافیک چهارراه باه باهنر بکاهد، تا روی کار آمدن لطف‌اللهیان فقط روی نقشه‌ها خودنمایی می‌کرد و پل قدس بیشتر رنگ و بوی وعده های نشدنی را داشت.
شجاعت لطف اللهیان در عملیاتی کردن این پروژه ریسک بزرگی بود. شهردار اردبیل بسته راهگشای ویژه ای برای حل «معمای پیچیده» اجرای پل قدس داشت. او در روز کلنگ‌زنی پروژه از مذاکرات منتج به نتیجه با بانک شهر و شرکت سرمایه‌گذاری آتیه شهر برای اجرای این پروژه خبرداد و گفت که با هزینه ای ۴۹ میلیارد تومانی پل را می‌سازد. موضع‌گیری توام با اطمینان لطف‌اللهیان امیدی را در شهر نسبت به مجموعه شهرداری ایجاد کرده است که در صورت اجرایی شدن بر اساس تقویم کاری، می‌تواند فصل نوینی در اعتماد جامعه شهری به شهرداری را در ساختاری متفاوت از قبل تعریف کند.
اما شتاب گرفتن عملیات اجرایی پل قدس، در کنار مزیت های پیشرفت فیزیکی کار و روزشماری معکوس برای افتتاح عرشه پل، پیام دیگری نیز با خود به همراه دارد. شهردار لطف‌اللهیان در روزهای آغازین کار خود در شهرداری، آنرا در قالب نهادی اجتماعی معرفی کرده بود که توسعه اجتماعی و عمرانی را در عرض هم بسط می‌دهد؛ هر چند که در مقاطعی از این تز قرائت‌های متفاوت و تفسیرهای به مطلوبی صورت گرفت، اما اجرای پروژه‌ای که آنرا را «بزرگترین پروژه عمران شهری» معرفی می‌شود حکایت از آن دارد که در شهرداری اردبیل توسعه اجتماعی در عرض توسعه عمرانی تعریف شده، چنانچه لطف‌اللهیان خود بارها عمران را مسیری توصیف کرده مسیر از خیابان فرهنگ دارد. حال پل قدس چون دیگر پروژه های عمران شهری با شتاب چشمگیری حرکت اردبیل را بیش از پیش در سرعت بخشیده است. همه این موارد در حالی است که شهرداری‌ها در اغلب کلان شهرهایی چون اردبیل با مشکل کسری درآمد و رکود مواجه هستند و این هنر یک شهردار کاربلد است که در چنین شرایطی بزرگترین پروژه عمران شهری را بی‌آنکه آب در دل کسی تکان بخورد پیش می‌برد.
46
