نیمه ماه خدا، سفره ماه علی (ع) امام حسن مجتبی (ع) در خوان پرنعمت الهی گسترانده می شود و مهمانان این ضیافت الهی از شهد شیرین کریم آل فاطمه (ع) متنعم می شوند.
این سفر مخصوص کسانی است که در این شب ها دل در محبت خاندان نبوت بسته اند و در شادی میلاد نخستین نوه رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و نخستین فرزند حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) مسرورند.
امروز گلی از گلشن زهرای اطهر (س) شکوفا شده تا کرم و جود را برای انسان ها به ارمغان آورده تا سفره همیشه باز امام مجتبی (ع) بر روی عاشقان طریق هدایت همواره گشوده باشد.
امشب یک بوسه از کام این مولود مبارک افطار حضرت علی (ع) و حضرت زهرای مرضیه (س) می شود تا همه عالم تا ابد محو چهره زیبا و دلربای کریم آل طه شود و قبولی روزه داری ماه مبارک را از ایشان طلب کند.
چشمان حیدر کرار (ع) امروز بر ابن الزهرا(س) روشن می شود و جلوه الهی امام حسن (ع) را به تماشا می نشیند تا بدانند که امام مجتبی (ع) جلوه ای از انوار و رحمت الهی است که برای تمسک به آن باید از دیگران سبقت گرفت.
خواندن دعای مجیر در این شب ها توصیه شده و فضیلت های بسیاری نیز برای نیمه ماه خدا بیان شده است.
امام حسن(ع) در سال سوم هجرت به دنیا آمد، و مشهور آن است که این مولود فرخنده در شب نیمه ماه رمضان بهترین ماه خدا در مدینه متولد شده است.
رسول الله صلّی الله علیه و آله به خانه امیرالمومنین علی (ع) آمد تا ولادت سبط اکبر را به حضرت علی و فاطمه علیهما السلام تبریک گوید.
قبل از ورود پیامبر صلّی الله علیه و آله حضرت زهرا علیها سلام به حضرت علی (ع) گفت که نامی برای فرزندمان انتخاب کن، فرمود: من در نامگذاری از رسول الله (ص) سبقت نمی گیرم. وقتی پیامبر بر آنها وارد شد و تولد آن بزرگوار را تبریک و تهنیت گفت، حضرت امیر (ع) از رسول الله (ص) خواست که نامی برای او انتخاب کند، پیامبر اکرم (ص) نیز فرمودند که من در نامگذاری این مولود از خدا سبقت نمی گیرم.
در این هنگام جبرئیل به محضر رسول خدا (ص) شرفیاب شد و عرض کرد که خداوند تبارک و تعالی ضمن سلام و تبریک، نام این مولود را حسن نهاد. بحارالانوار جلد 43 صفحه 238
1535/6155خبرنگار:نوشین طهماسبی**انتشار دهنده:داریوش غفاری
انتهای پیام این سفر مخصوص کسانی است که در این شب ها دل در محبت خاندان نبوت بسته اند و در شادی میلاد نخستین نوه رسول گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) و نخستین فرزند حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) مسرورند.
امروز گلی از گلشن زهرای اطهر (س) شکوفا شده تا کرم و جود را برای انسان ها به ارمغان آورده تا سفره همیشه باز امام مجتبی (ع) بر روی عاشقان طریق هدایت همواره گشوده باشد.
امشب یک بوسه از کام این مولود مبارک افطار حضرت علی (ع) و حضرت زهرای مرضیه (س) می شود تا همه عالم تا ابد محو چهره زیبا و دلربای کریم آل طه شود و قبولی روزه داری ماه مبارک را از ایشان طلب کند.
چشمان حیدر کرار (ع) امروز بر ابن الزهرا(س) روشن می شود و جلوه الهی امام حسن (ع) را به تماشا می نشیند تا بدانند که امام مجتبی (ع) جلوه ای از انوار و رحمت الهی است که برای تمسک به آن باید از دیگران سبقت گرفت.
خواندن دعای مجیر در این شب ها توصیه شده و فضیلت های بسیاری نیز برای نیمه ماه خدا بیان شده است.
امام حسن(ع) در سال سوم هجرت به دنیا آمد، و مشهور آن است که این مولود فرخنده در شب نیمه ماه رمضان بهترین ماه خدا در مدینه متولد شده است.
رسول الله صلّی الله علیه و آله به خانه امیرالمومنین علی (ع) آمد تا ولادت سبط اکبر را به حضرت علی و فاطمه علیهما السلام تبریک گوید.
قبل از ورود پیامبر صلّی الله علیه و آله حضرت زهرا علیها سلام به حضرت علی (ع) گفت که نامی برای فرزندمان انتخاب کن، فرمود: من در نامگذاری از رسول الله (ص) سبقت نمی گیرم. وقتی پیامبر بر آنها وارد شد و تولد آن بزرگوار را تبریک و تهنیت گفت، حضرت امیر (ع) از رسول الله (ص) خواست که نامی برای او انتخاب کند، پیامبر اکرم (ص) نیز فرمودند که من در نامگذاری این مولود از خدا سبقت نمی گیرم.
در این هنگام جبرئیل به محضر رسول خدا (ص) شرفیاب شد و عرض کرد که خداوند تبارک و تعالی ضمن سلام و تبریک، نام این مولود را حسن نهاد. بحارالانوار جلد 43 صفحه 238
1535/6155خبرنگار:نوشین طهماسبی**انتشار دهنده:داریوش غفاری
کپی شد
