تکاپوی آیین سیزده به در در استان اصفهان همواره از پس از دید و بازدید نوروزی آغاز می شود و در روز 12 فروردین (یک روز قبل از سیزده به در )به اوج می رسد.
روز 13 فروردین تقریبا در همه نقاط ایران زمین از جمله اصفهان، حضور بهار و نشو و نمای طبیعت به گاه تجلی می رسد و این فرصتی بی نظیر برای کندن پیر و جوان از چهار دیواری خانه ها و آپارتمان های تنگ و تاریک است.
سیزده به در، آخرین مراسم از آیین های نوروزی پس از گذراندن چند روز آداب و رسوم مانند خانه تکانی، چهارشنبه سوری، تحویل سال، سفره هفت سین و دید و بازدید است.
در این روز، از صبح تا شامگاه، آیین های مختلفی برای گذراندن یک روز شاد در طبیعت انجام می شود .
بیشتر مردم ترجیح می دهند که این مراسم را در طبیعت و خارج از شهرها و روستاهای خود برگزار کنند بطوریکه جمعی از مردم از عصر روز 12 فروردین اقدام به رفتن به خارج شهر می کنند.
اعتقاد عمومی اکثر مردم بر این است که سیزده فروردین نباید در خانه بمانند بلکه باید این روز را در دامن طبیعت سبز بگذارنند. به همین دلیل فضای سبز اطراف شهر، بوستان ها، پارک های حاشیه زاینده رود و حتی میدان های کلانشهر اصفهان و سایر مناطق این استان در روز سیزده به در، جای سوزن انداختن نیست و پارک کردن وسائط نقلیه در این مکان ها گاهی غیر ممکن می شود.
بازی و شادی جمعی و سر یک سفره نشستن به صرف نهار از دیگر آداب روز سیزده فروردین در اصفهان است.
در گذشته مردم سیزده به در را همراه با اقوام و خویشان می گذراندند که این رسم، شادی در طبیعت بودن را دو چندان می کرد اما امروز این آیین کمرنگ شده است با این حال همراهی همه اعضای خانواده حال و هوای خاصی به سیزده به در می دهد.
از جمله مواد خوراکی که برای این روز آماده می شود می توان به آش رشته اشاره کرد که مواد مورد نیاز آن از قبل آماده شده و در روز طبیعت در دشت و صحرا روی آتش گذاشته می شود.
باقلی پلو، باقلی، آش ترخنه و خاگینه نیز از دیگر غذاهای سنتی است که در این روز در استان اصفهان پخته می شود.
'کاهو و سکنجبین'، 'آلیشنگ'، چاقاله بادام و 'شبدر و نمک و سرکه' نیز از جمله خوراکی هایی است که در روز طبیعت در استان اصفهان خورده می شود هرچند در دهه های اخیر کمتر این سبزیجات و مواد استفاده می شود.
کباب پختن نیز یکی از تفریحات مردم استان اصفهان در روز طبیعت است بطوریکه بیشتر آنها اقدام به پختن کباب کوبیده و جوجه می کنند.
بازی های دسته جمعی مانند تاب بازی، الک دولک و هفت سنگ و همچنین دوچرخه سواری، توپ بازی و چوب بازی نیز از بازی های محبوب در این روز است.
در این بازی ها همه افراد خانواده اعم از پیر،جوان و نوجوان شرکت می کنند که این امر از نکات وِیژه و قابل توجه بازی های سیزده به در است.
گره زدن سبزه برای آورد شدن آروزها نیز از آداب روز 13 فرودین است و این بدان معنا است که زندگی انسان به طبیعت سبز و محیط زیست گره خورده است.
سپردن سبزه به آب نیز که تلاش برای ایجاد محیطی سرسبز تعبیر می شود از دیگر آداب و رسوم روز سیزدهم فروردین است.
هر خانواده اصفهانی طبق آداب و رسم نوروز به کاشت سبزه اقدام می کند و ضمن استفاده در سفره هفت سین روز سیزدهم آن را با خود به طبیعت برده و به آب روان می سپارد،
آداب و رسم کاشت سبزه همچنان به عنوان یکی از سنت های نوروز در استان اصفهان رواج دارد.
این رسم در واقع نوعی بذر افشانی یا کاشت نشا محسوب می شود، ایرانیان سبزه ها را به آب روان می سپردند تا به سر سبری محیط طبیعی کمک کنند، رسمی که این روز ها با توجه به خشک شدن رودخانه ها و کم آبی جویبار ها دشوار شده است.
گ/3011 / 1339
روز 13 فروردین تقریبا در همه نقاط ایران زمین از جمله اصفهان، حضور بهار و نشو و نمای طبیعت به گاه تجلی می رسد و این فرصتی بی نظیر برای کندن پیر و جوان از چهار دیواری خانه ها و آپارتمان های تنگ و تاریک است.
سیزده به در، آخرین مراسم از آیین های نوروزی پس از گذراندن چند روز آداب و رسوم مانند خانه تکانی، چهارشنبه سوری، تحویل سال، سفره هفت سین و دید و بازدید است.
در این روز، از صبح تا شامگاه، آیین های مختلفی برای گذراندن یک روز شاد در طبیعت انجام می شود .
بیشتر مردم ترجیح می دهند که این مراسم را در طبیعت و خارج از شهرها و روستاهای خود برگزار کنند بطوریکه جمعی از مردم از عصر روز 12 فروردین اقدام به رفتن به خارج شهر می کنند.
اعتقاد عمومی اکثر مردم بر این است که سیزده فروردین نباید در خانه بمانند بلکه باید این روز را در دامن طبیعت سبز بگذارنند. به همین دلیل فضای سبز اطراف شهر، بوستان ها، پارک های حاشیه زاینده رود و حتی میدان های کلانشهر اصفهان و سایر مناطق این استان در روز سیزده به در، جای سوزن انداختن نیست و پارک کردن وسائط نقلیه در این مکان ها گاهی غیر ممکن می شود.
بازی و شادی جمعی و سر یک سفره نشستن به صرف نهار از دیگر آداب روز سیزده فروردین در اصفهان است.
در گذشته مردم سیزده به در را همراه با اقوام و خویشان می گذراندند که این رسم، شادی در طبیعت بودن را دو چندان می کرد اما امروز این آیین کمرنگ شده است با این حال همراهی همه اعضای خانواده حال و هوای خاصی به سیزده به در می دهد.
از جمله مواد خوراکی که برای این روز آماده می شود می توان به آش رشته اشاره کرد که مواد مورد نیاز آن از قبل آماده شده و در روز طبیعت در دشت و صحرا روی آتش گذاشته می شود.
باقلی پلو، باقلی، آش ترخنه و خاگینه نیز از دیگر غذاهای سنتی است که در این روز در استان اصفهان پخته می شود.
'کاهو و سکنجبین'، 'آلیشنگ'، چاقاله بادام و 'شبدر و نمک و سرکه' نیز از جمله خوراکی هایی است که در روز طبیعت در استان اصفهان خورده می شود هرچند در دهه های اخیر کمتر این سبزیجات و مواد استفاده می شود.
کباب پختن نیز یکی از تفریحات مردم استان اصفهان در روز طبیعت است بطوریکه بیشتر آنها اقدام به پختن کباب کوبیده و جوجه می کنند.
بازی های دسته جمعی مانند تاب بازی، الک دولک و هفت سنگ و همچنین دوچرخه سواری، توپ بازی و چوب بازی نیز از بازی های محبوب در این روز است.
در این بازی ها همه افراد خانواده اعم از پیر،جوان و نوجوان شرکت می کنند که این امر از نکات وِیژه و قابل توجه بازی های سیزده به در است.
گره زدن سبزه برای آورد شدن آروزها نیز از آداب روز 13 فرودین است و این بدان معنا است که زندگی انسان به طبیعت سبز و محیط زیست گره خورده است.
سپردن سبزه به آب نیز که تلاش برای ایجاد محیطی سرسبز تعبیر می شود از دیگر آداب و رسوم روز سیزدهم فروردین است.
هر خانواده اصفهانی طبق آداب و رسم نوروز به کاشت سبزه اقدام می کند و ضمن استفاده در سفره هفت سین روز سیزدهم آن را با خود به طبیعت برده و به آب روان می سپارد،
آداب و رسم کاشت سبزه همچنان به عنوان یکی از سنت های نوروز در استان اصفهان رواج دارد.
این رسم در واقع نوعی بذر افشانی یا کاشت نشا محسوب می شود، ایرانیان سبزه ها را به آب روان می سپردند تا به سر سبری محیط طبیعی کمک کنند، رسمی که این روز ها با توجه به خشک شدن رودخانه ها و کم آبی جویبار ها دشوار شده است.
گ/3011 / 1339
کپی شد