مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان از کاهش 70 درصدی ذخیره سد زاینده رود نسبت به متوسط بلند مدت خبر داد.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان گفت: ذخیره کنونی سد زاینده رود نسبت به متوسط بلند مدت ۷۰ درصد کاهش دارد که زنگ خطری برای تامین آب آشامیدنی اصفهان است.
به گزارش جماران، منصور شیشه فروش روز دوشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: اکنون فقط ۳۵۶ میلیون متر مکعب از یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون متر مکعب از گنجایش کلی سد آب دارد و مقدار کاهش چشمگیر نسبت به متوسط بلند مدت (۵۲ساله) نشان می‌دهد که وضعیت آب در سال جاری خوب نیست.
وی ادامه داد: ورودی فعلی به سد ۵۷.۳ و خروجی از آن ۱۸.۳ میلیون متر مکعب است و مقدار آب خروجی برای تامین آب آشامیدنی اختصاص دارد.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان با اشاره به اینکه رودخانه زاینده رود همچون سال‌های گذشته که به صورت دوره‌ای خشکانده می شد از مهر ماه سال قبل تاکنون خشک است، تصریح کرد: ادامه این امر از یک سو به ضرر محیط زیست و معضل خشکیدن درختان خواهد بود و از سوی دیگر سبب مشکلات متعدد برای کشاورزی است.
شیشه فروش اضافه کرد: مشکل در تامین آب آشامیدنی، فرونشست زمین، خشکی سطح اراضی و انتشار گرد و غبار و ریزگردها دیگر معضلاتی است که به دلیل خشکاندن این رودخانه افزایش می یابد.
وی بر لزوم تکمیل هرچه سریع‌تر طرح‌های انتقال آب به حوضه آبریز زاینده رود تاکید و خاطرنشان کرد: جلوگیری از برداشت‌های بی رویه و غیرمجاز در بالادست رودخانه که همچنان شاهد آن هستیم امری ضروری است.
سد زاینده رود به عنوان یکی از اصلی ترین سدهای مرکز کشور و تامین کننده آب آشامیدنی، محیط زیست،، کشاورزی و صنعت در منطقه مرکزی ایران، در سال ۱۳۴۹ با ظرفیت ۱.۴ میلیارد مترمکعب بهره برداری شد، این سد قوسی شکل در ۱۱۰ کیلومتری غرب اصفهان در شهرستان چادگان قرار دارد.
رودخانه زاینده‌رود به طول افزون بر ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که نقشی اصلی و مؤثر در پایداری محیط زیست، تامین آب آشامیدنی، حیات محیط زیست، رونق کشاورزی، اقتصاد و گردشگری منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی دارد، در دهه‌های اخیر به علت برداشت‌های غیرقانونی در بالادست، انتقال آب به حوضه دیگر، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه با جریان دوره‌ای تبدیل و در پایین دست اغلب در فصول گرم و حتی روزهای سرد سال مانند چنین روزهایی که در حال سپری کردن هستیم با خشکی مواجه شده است.
کوهرنگ سه و بهشت آباد طرح‌های انتقال آب به حوضه آبریز زاینده رود است، عملیات اجرایی طرح انتقال آب کوهرنگ سه شامل سد و تونل در سال ۱۳۷۷ با هدف تأمین آب به میزان حدود ۲۵۰ میلیون مترمکعب در سال برای تأمین بخشی از کمبود آب منطقه مرکزی ایران آغاز و قرارداد ساخت سد تونل سوم کوهرنگ در سال ۱۳۸۹ بسته شد و قرار بود سال ۹۳ به بهره برداری برسد که این امر در آن زمان محقق نشد.
سد کوهرنگ سه که تاکنون حدود ۵۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته بر اساس پیش‌بینی انجام شده امسال آبگیری میشود و عملیات ساخت این سد ۲ قوسی به ارتفاع ۱۲۰ متر تا سال آینده به اتمام خواهد رسید.
دیگر طرح انتقال آب به مرکز کشور، طرح انتقال آب از بهشت‌آباد به فلات مرکزی ایران شامل سه بخش، احداث سد ۱.۵ میلیارد متر مکعبی به ارتفاع ۱۷۸ متر، سامانه انتقال آب تا منطقه 'شلمزار' (در ۳۵ کیلومتری جنوب شهرکرد واقع در استان چهارمحال و بختیاری) که سامانه‌ای مشترک و بخش احداث خطوط انتقال از سامانه انتقال آب از شلمزار به اصفهان است.
شرکت آب منطقه‌ای اصفهان حدود ۱۳ سال پیش مطالعات این طرح مشتمل بر یک سد بتنی و تونل ۶۰ کیلومتری را آغاز کرد که وزارت نیرو در دولت یازدهم با بازنگری آن و با حذف تونل، با انجام آن از طریق خط لوله و ایستگاه پمپاژ و همچنین احداث یک سد موافقت کرد.
