در این مطلب آمده است: موضوع اقتصاد فرهنگ تا چندی پیش خیلی مورد توجه نبود و آنچنان به آن توجه نمی شد، اما در یکی دو دهه اخیر این موضوع مورد توجه خاص کشورهای در حال توسعه قرار گرفت و بسیاری از این کشورها در راستای پیشبرد اهداف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خویش، از ابزار فرهنگ به خوبی بهره جستند. سینما، موسیقی، تئاتر و هنر نمایش، هنرهای تجسمی و ...
بخشی از شقوق لامتناهی فرهنگ هستند که می توانند اقتصاد یک کشور را تحت تاثیر قرار دهند،
اما از همه آن ها مهمتر، موضوع گردشگری آن هم مبتنی بر داشته های تاریخی و طبیعی است. موضوعی که امروزه در معدود کشورهایی یافت می شود و می تواند پتانسیل بالایی برای گردشگری به حساب بیاید، از این رو اصفهان به عنوان مهد بناهای تاریخی و حتی مراکز طبیعی گردشگری از دیرباز مورد توجه معدودی از گردگشران جهان بوده و به نظر می رسد بیش از این می تواند در این راستا موثر واقع شود. تاثیری ژرف به سیاهی نفت یا به زردی طلا با ارزشی ده ها برابری. اصفهان با سه دوره مشخص تاریخی - سیاسی در عصر سلجوقیان، آل بویه و صفویان به عنوان مهد معماری، اندیشه و حکمت، فلسفه و معماری در این سه دوره توانسته جایگاه بالایی برای خود در عرصه های
مختلف سیاسی و اجتماعی ایجاد نماید، از این رو بی شک حفظ و پس از آن بهره گیری از این داشته ها می تواند باعث شود تا ضمن انتقال داده های فرهنگی اقوام، ملل و مردم به یکدیگر در بعد مکان و زمان، در حوزه درآمد زایی فرهنگی از طریق میراث گرانبهای تاریخی گام های موثری برداشته شود. بی شک هرآنچه داشته های فرهنگی و تاریخی ایرانیان بتواند به عنوان الگوهای معماری، میراثی و تاریخی ثبت جهانی گردد، می شود گفت پل های ارتباطی شهرهای ایران با دنیا تکثیر شده و تعدد این پل ها زمینه های ثروت افزایی و اجتناب از ثروت تک محصولی نفت را فراهم می سازد.
7141/6026/
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.