در این مطلب آمده است : چندی پیش خبرگزاری شهرداری اصفهان در گزارشی به این موضوع اشاره کرد که «دیوارهای شهر با آب آشامیدنی بالا می رود » با این مضمون که ساختمان سازی در شهرها با آب آشامیدنی صورت می پذیرد . موضوعی که به خوبی مورد مداقه نویسنده گزارش قرار گرفته بود . آن هم در شرایطی که فضای سبز اصفهان در شرایط سخت خشکی رو به نابودی می رود و در بسیاری از کشورهای پیشرو در عرصه معماری و ساخت و ساز ، آب مورد نیاز بـرای ساختمان سازی از آب های خاکستری تامین می شود . اما آن چه تعجب برانگیـز بود این که یکی از معاونین شهردار اصفهان در گفت و گو با این خبرگزاری مدعی شده شهرداری مرجع قانونگذاری نیست و در این زمینه هم قانونی وجود ندارد و هرچند در ظاهر حرف درستی است ، اما وقتی شهرداری ها در شهرها متولی ساخت و ساز معرفی می شوند، از صفر تا صد این مقوله را در دست می گیرند و باید مدیریت کنند .
این که در برخی مدیریت های شهری صرفا به موضوع اخذ عوارض و در سایه نشستن به امید تخلف سازندگان برای دریافت جریمه های ماده 100 پرداخته می شود ، نمی تـوان برای جلوگیری از هدر رفت مایع حیات بخش امیدوار بــود . تامین آب برای ساخت و سازها شاید یکی از آسان ترین اقداماتی باشد که نیازی به قانون جامع و مصرحی ندارد ، بلکه با اندکی احساس مسئولیت می توان آن را مدیریت کرد به این شکل که شهرداری ها مخازنی را برای ذخیره آب های خاکستری پیش بینـی کننـد، سـپس بـا استفاده از مدیریت تشویق و تنبیه با استفاده از ابزارهای نظارتی متداول صاحبان ساختمان های در حال ساخت را به سمت این مخازن سوق دهند تا میزان استفاده از آب شرب به طور چشمگیری در این زمینه کاهش یابد . البته این موضـوع مستلزم خواست و اراده مسئولینی است که متاسفانه ظاهرا هنوز در پیچ و خم بروکراسی های اداری ، مسئولیت خود را به تصویب یا عدم تصویب قانون احاله می کنند.
7141/6026/
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.