به گزارش عصر سه شنبه پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله مصباح یزدی، رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) در دیدار جمعی از شورای مرکزی جبهه پایداری، با اشاره به لزوم ورود به مسایل سیاسی و اجتماعی به خصوص آن‌چه در مورد انقلاب است، افزود: باید در جهت صلاح کشور و رسیدن به اهداف انقلاب، در حدتوان تلاش کرد؛ این مساله یکی از محکماتی است که همواره ثابت است و نباید به خاطر این‌که چند مرتبه تلاش کردیم و نتیجه دلخواه را نداشته است، دلسرد شویم.
وی با اشاره به شرکت امیرالمؤمنین(ع) در شورای شش نفره افزود: بهترین نمونه از سیره اهل‌بیت(ع) دراین‌گونه مسایل، شرکت امیرالمؤمنین در گروه شش نفره‌ای است که خلیفه دوم را تعیین کرد، می‌دانیم که رفتاری که مسلمانان با آن حضرت داشتند، چگونه بود؛ اما ایشان نه تنها در مشورت دادن به خلفا مضایقه‌ای نمی‌کردند، بلکه حتی در شورای شش نفره هم شرکت کردند؛ در حالی که ایشان علم یقینی به نتیجه داشتند، اما باز هم شرکت کردند و می‌دانیم که نتیجه هیچ یک از جلسات به نفع ایشان تمام نشد.
وی افزود: این مساله شاهدی بر این مدعاست که کنار کشیدن از مسایل اجتماعی و عدم تلاش برای تحقق اهداف اسلام قابل قبول نیست؛ مگر در شرایطی که آن‌قدر تقیه لازم باشد که نتوان حتی یک ادعا را اظهار کرد؛ مانند رفتاری که امام صادق (ع) با منصور دوانیقی و حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع) با هارون الرشید داشتند.
دخالت در امور اجتماعی و سیاسی واجب است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان این که شاید شناختن شرایط کنونی جامعه و مقایسه آن با صدر اسلام برای برخی دشوار باشد، ادامه داد: اما فرمایشات امام راحل و رهبر معظم انقلاب که می‌دانیم شایسته‌ترین افراد برای رهبری مسلمانان هستند، برای ما حجت است؛ ایشان هم مکرراً تصریح کرده‌اند که دخالت در امور اجتماعی و سیاسی از واجب‌ترین واجبات است،لذا تصور کنار کشیدن از انجام وظیفه اجتماعی به خاطر تجربه شکست‌های ظاهری در گذشته دام شیطان است.
وی با اشاره به این که همه افراد نسبت به مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی در یک سطح نیستند، گفت: توقع این که آرمانی داشته باشیم که همه یکسان نسبت به آن معتقد باشند و تا پای جان برای رسیدن به آن صبر و مقاومت کنند، توقع به جایی نیست، مگر نه این‌که برخی از کسانی که به دعوت حضرت سیدالشهدا (ع) و به اطاعت امر ولی امر مسلمین به کربلا آمدند ، ایشان را رها کردند؟! حتی گروهی از یاران امام حسن(ع) ایشان را «مذل المؤمنین» خواندند!
مراجعه به رای اکثریت آخرین راه حل است
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با طرح این سئؤال که آیا با وجود اختلاف سطح شناخت افراد، نباید به صورت تشکیلاتی کار کرد و هر کس باید خودش به تنهایی فعالیت کند، اظهار داشت: مراجعه به رأی اکثریت آخرین راه حلی است که می‌توان از طریق آن مشکلات ناشی از اختلاف نظر و شناخت را کاهش داد، مطرح شدن بحث مراجعه به رأی و نظر اکثریت از سوی حضرت امام(ره) نیز گویای همین مساله است که قرار نیست همیشه افراد هم‌نظر باشند، البته باید سعی کرد با رفتار مناسب و گفتار متین نظرات دیگران را جلب کرد و حتی مخالفت خود با نظر دیگران را با ملاطفت و ملایمت مطرح کرد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم هم‌چنین خاطرنشان کرد: البته برای انجام کار تشکیلاتی باید کوشید کسانی که فکر و نظر نزدیک‌تری به هم دارند، با هم جمع شوند؛ اما نکته قابل توجه این است که توافق مطلق جز در موارد نادر حاصل نخواهد شد.
اعتقاد برخی متدینین سازش با آمریکاست
وی با اشاره به وجود آفاتی در برابر محکمات فکری و اعتقادی که اغلب افراد غیر معصوم به آنها مبتلا می‌شوند، ادامه داد: ریشه همه مفاسد عالم، جهل و غفلت، یا هوای نفس است؛ ممکن است برخی افراد واقعا غرض و سوء نیتی نداشته باشند، اما نتوانند حق را بشناسند و در تشخیص‌شان دچار اشتباه بشوند؛ همین الآن باور قلبی برخی از متدینین این است که چاره ای جز سازش با آمریکا نداریم و فقط به خاطر احترام به امام(ره) شعارهای تندی که ایشان علیه آمریکا داد، را ادامه دادند؛ اما از نظر آنها واقعیت چیز دیگری است و نمی‌توان با آمریکا مقابله کرد!!
استاد اخلاق حوزه علمیه قم در ادامه خاطر نشان کرد: اما عامل دیگری که تأثیر بیشتری در رفتار نادرست افراد دارد، هوای نفس است؛ افرادی به خاطر تنبلی و بی‌حالی دوست ندارند زحمت و دردسر و تهمت‌ها را به جان بخرند، یا منافع خود را در خطر می‌بینند؛ لذا تمایلی ندارند که به حق عمل کنند.
آیت‌الله مصباح یزدی با بیان این که باید از ابتدا مراقب باشیم که هم در تشخیص احکام و وظایف شرعی اشتباه نکنیم و هم خواسته‌های نفسانی پنهان در وجودمان مانع انجام وظایف نشوند، تأکید کرد: گاهی خواسته‌هایی که در دل افراد پنهان است، موجب می‌شود که نخواهند در جایی تصمیم درست را اتخاذ کنند و دائم برای کار خود بهانه و توجیه می‌آورند؛ اما ریشه مخالفت با تصمیم درست هوای نفس است.
وی در ادامه گفت: به عنوان نمونه قصد ما این است که در انتخابات از افراد صالح حمایت کنیم تا دین خدا را یاری کنند؛ اما گاهی نیت قلبی‌مان این است که در کنار یاری دین خدا، ما هم به نوایی برسیم و جایگاهی به دست بیاوریم و با غفلت از این که ممکن است رسیدن به منافع شخصی و گروهی برایمان مهم‌تر از یاری دین شده باشد، دوست داریم مردم حزب ما را عامل بهبود اوضاع و کارها بدانند! این از دام‌های خطرناک و پنهان است و کمتر کسی می‌تواند خود را از چنین دام‌هایی برهاند.
اصلاح کشور منوط به تهذیب نفس است
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خطاب به اعضای شورای مرکزی جبهه پایداری تأکید کرد: اگر بخواهیم اوضاع کشور اصلاح شود و انقلاب در مسیر صحیحی پیش برود، باید ابتدا تشخیص خود را درست کنیم تا به شناخت صحیح برسیم و به تهذیب نفس خود برای مقابله با تمایلات شخصی و گروهی بپردازیم، در مرحله بعد هم به دنبال کسانی باشم که این دو مؤلفه اساسی، یعنی شناخت و تقوا را داشته باشند.
وی هم‌چنین گفت: جمع شدن شما در یک تشکیلات به این معناست که شناخت افراد این گروه نسبت به وظایف شرعیِ اجتماعی را از دیگران صحیح‌تر، و در عمل کردن به وظایف شرعی هم مصمم‌تر می‌دانید؛ چنین مجموعه‌ای اگر در تصمیم‌گیری به اتفاق آراء نرسیدند، می‌توانند بر اساس نظر اکثریت عمل کنند؛ چون بقای این جمع و ایفای نقششان در اموری که روشن‌تر است و اتفاق نظری بیشتری وجود دارد، از مصلحت بیشتری برخوردار است.
وی با تأکید بر این که دو وظیفه مهم جبهه پایداری هم در داخل جبهه و هم بیرون آن تقویت شناخت افراد در زمینه مسایل اجتماعی اسلام و مسایل سیاسی روز، و نیز تهذیب نفس است، گفت: ابتدا باید مسایل اجتماعی برای خود ما حل شود؛ بعد از آن با روشی صحیح برای دیگران نیز روشنگری شود. گاهی انسان تحت تأثیر وساوس شیطانی تصور می‌کند که مطلبی را به عنوان وظیفه شرعی مطرح می‌کند، اما در واقع برای مطرح کردن خود یا منافع دنیوی دیگر است، لذا همه ما باید با هوای نفس مقابله کرده و خودسازی کنیم و این را به یکدیگر هم سفارش کنیم.
این استاد اخلاق حوزه علمیه قم افزود: هر کسی باید از خود سئوال کند که آیا در این دو جهت در حدتوان تلاش کرده است یا خیر. شاید کسی که در میدان سیاست وارد می‌شود، فقط به پیروزی خود می‌اندیشد تا از این طریق قدرت را در دست بگیرد؛ اما آیا وظیفه شرعی ما همین است؟ و آیا از راه‌های مشروع و خداپسند برای رسیدن به این هدف استفاده می‌کنیم، یا ما هم به شیوه‌هایی از قبیل شایعه‌پراکنی و متهم کردن رقیب متوسل می‌شویم؟ آیا از نگاه ما نیز هدف، وسیله را توجیه می‌کند؟
وی با اشاره به وجود نقص در شناخت در اغلب افراد، حتی در بین نیروهای حزب‌اللهی و مؤمن، اظهار داشت: در حالی که رهبری بیشترین اهتمام را نسبت به جوانان مؤمن و انقلابی دارند، بسیاری از این جوانان که مخلصانه می‌خواهند وظیفه خود را انجام دهند و برای انقلاب تلاش می‌کنند، تدریجاً سؤالاتی در باره برخی رفتارها و عملکرد رهبری برایشان پیش می‌آید؛ طبیعتاً بسیاری از جوانان شرایط و موقعیت لازم برای مشاهده افق بالاتر را ندارند؛ لذا ممکن است از این نکته غفلت کنند که مثلاً اگر رهبری از برخی افراد حمایت نکنند، مشکل یا خطری بزرگ نظام را تهدید خواهد کرد؛ در واقع رهبر با این کار خود دفع افسد به فاسد کرده است، اما کسانی که افسد را نمی‌توانند ببینند، به فاسد انتقاد می‌کنند؛ این همان خطایی است که برخی از اصحاب امام حسن(ع) و سایر ائمه طاهرین هم به آن مبتلا شدند.
ما طرفدار ائتلاف هستیم
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: شاید برای انتخابات پیش‌رو از سوی برخی کسانی که برنامه‌ای برای شناسایی افراد مورد نظر خود دارند، پیشنهاد ائتلاف برای ارائه لیست انتخاباتی مطرح شود؛ در برابر این پیشنهاد می‌توان گفت ما هم طرفدار ائتلاف هستیم؛ اما در صورتی که نتیجه این ائتلاف همفکری برای شناختن افراد اصلح باشد. در این صورت اگر احیاناً در موردی اختلاف سلیقه وجود داشت، تابع نظر اکثریت هستیم؛ اما نه این‌که به خاطر در اقلیت بودن یک گروه، از افراد اصلح آنها دست بکشیم و بر اساس سهم‌خواهی عمل کنیم.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم خاطر نشان کرد: سهم‌خواهی یعنی دنیاطلبی؛ اگر من می‌دانم فردی از گروه دیگر اصلح است، چرا او را انتخاب نکنم؟ اگر من در انتخابات به فرد اصلح که در گروه دیگری است، رأی ندادم، نزد خداوند چه حجتی دارم؟ بر این اساس، اگر در بین نامزدهای هر یک از گروه‌ها و تشکل‌ها کسی یافت شد که اصلح باشد، باید به او رأی داد.
وی در خصوص پیوستن به ائتلاف گفت: اگر ائتلاف برای شناخت اصلح باشد، کار درستی است و ما هم از آن استقبال می‌کنیم؛ در این صورت، اگر در موردی اختلاف نظر پیش آمد، اکثریت آراء پذیرفته می‌شود؛ چون راه بهتری برای تشخیص نبوده است. اما اگر قرار باشد هر گروهی کاندیدای خودش را معرفی کند، در این صورت نباید هم‌دیگر را تخریب کنیم؛ چون طبیعتاً سلیقه‌ها و شناخت‌ها با هم متفاوت است.
آیت‌الله مصباح یزدی با طرح این سئوال که آیا ممکن است شرایطی پیش بیاید که با علم به این که نامزدهای ما در ائتلاف رأی نمی‌آروند، باز هم در ائتلاف شرکت کنیم، ادامه داد: البته، ممکن است؛ اما از فرض‌های بسیار نادر است؛ همان‌گونه که حضرت امیر(ع) نیز برای اتمام حجت در شورای شش نفره شرکت کرد. اگر چنین شرایطی پیش آمد، ما هم برای این‌که حرفمان را بزنیم و اتمام حجت کنیم در ائتلاف شرکت می‌کنیم؛ اما اصل بر این است که با رعایت ادب و احترام و بدون تهمت زدن و شایعه سازی به دنبال اصلح باشیم، صرف نظر از این‌که از چه گروهی باشد؛ اگر این مسیر طی شد و کار به جایی رسید که راهی به جز مراجعه به نظر اکثریت نبود، به خاطر مصالح بالاتر نظر اکثریت را می‌پذیریم؛ اما اگر بنا بر ائتلاف شد، ولی کسانی بر خلاف وعده‌های خود به دنبال سهم‌خواهی باشند، این برای ما پذیرفتنی نیست.
وی در مورد حضور در جلسات ائتلاف گفت: حضور در چنین جلساتی ایرادی ندارد، تا از این طریق با رعایت ادب سخن‌مان را بیان کنیم؛ تا دیگران هم اگر این نظرات را درست می‌دانند، آنها را بپذیرند و اگر اشتباه می‌دانند، در باره آن بحث شود؛ ما کسی را متهم به سوء نیت نمی‌کنیم؛ بلکه ممکن است کسانی در تشخیص دچار اشتباه باشند؛ لذا از همه بخواهیم که با یکدیگر همفکری کنیم، تا بیننا و بین الله اصلح را شناسایی کنیم، اگر ائتلاف این است، خود ما هم برای تشکیل ائتلاف پیشقدم هستیم و همه را به ائتلاف فرا می‌خوانیم.
آیت‌الله مصباح در پایان خاطر نشان کرد: نکته‌ای که باید همه به آن توجه داشته باشیم این است که باور کنیم بهترین راه برای موفقیت، توسل به اهل‌بیت‌علیهم‌السلام است؛ توسل هم تنها روضه‌خواندن و گریه کردن نیست؛ برای انجام هر کاری اول امام زمان علیه‌السلام را یاد کنیم و بر ایشان صلواتی بفرستیم و از ایشان بخواهیم تا دستمان را بگیرند. تجربه‌های متعددی نشان می‌دهد افرادی که چنین توسلاتی داشتند در عمل، مورد عنایت آن حضرت قرار گرفته‌اند.
۷۴۰۵/ ۶۱۳۳/
