' وقتی که می گوییم نفیس ترین حق مردم دانستن است باید به این نکته توجه داشته باشیم که در صورت تحقق این هدف والا هم مردم و هم مسئولان می توانند تصمیم درستی بگیرند، این هدف والا در پرتو حریت واستقلال قلم قابل دسترسی می باشد و رسانه هایی می توانند این نقش را به درستی ایفا نمایند که با آزادگی تمام از منافع ملت دفاع نمایند.
نقد منصفانه و تحلیل اخبار در دورانی که خبرها در کمترین زمان از طریق فضای مجازی دست به دست شده و در اختیار مخاطبان قرار می گیرد، لازمه پویایی و حفظ مخاطب نشریات مکتوب محسوب می شود.
نقد باید بر پایه مستندات منطقی ومیدانی انجام شود، نقد مسئولان ومدیران در باب عملکرد، برنامه ها وقولهایشان یکی از اساسی ترین مطالبات شهروندان به حساب می آید، هر گونه امید افزایی کاذب در جامعه از طرف هر شخصی قابل قبول نبوده و ابتدایی ترین رسالت اهل قلم انعکاس نظرات مردم در باب عملکرد مدیران است.
متاسفانه طی سال های اخیر و با افزایش نشریات و ورود نیروهای بدون تخصص و ضعیف در این عرصه، به مقدار زیادی ازجایگاه خبرنگاران تنزل یافته است، این فقدان تعهد وتخصص سبب شده که خیل عظیمی از نشریات و دست اندرکاران آن بدون توجه به قداست و ارزش کار خود در قبال جامعه، مطالبات مردمی را قربانی منافع فردی خود نمایند و با تاسف باید اذعان داشت این رویه سبب شده برخی از طیف های صاحب قدرت در استان، با یارگیری از نشریات و مدیران آنها این فضاحت اجتماعی را بیش از این در بن بست تاریکی محدود نمایند.
صورت مسئله زمانی به مرحله حادی می رسد که در گفتگوهای چند نفره هر تریبونی منتسب به فرد و جریانی شناخته می شود و از این رو رسالت آگاه سازی و زبان گویای مردم بودن، قربانی برخی از بازی های سیاسی و فردی می شود.
این مسائل سبب می شود که معدود نشریات مستقل در صورت انتقاد سازنده و تحلیل اخبار وگفته های مسئولان، بلافاصله متهم به خط گرفتن از رقبای آن اشخاص، دریافت امتیاز و... بشوند که این آفت در شرایط فعلی به قدری در بدنه این شغل مقدس رخنه کرده که ادعای صداقت در عمل به رسالت، به هیچوجه قابل هضم و باور همکاران ومدیران نمی باشد.
بعضی مواقع کار بجایی می رسد که به عنوان مثال پس از نقد نماینده مجلس بلافاصله برخی از مقربان آن بزرگوار می گویند که حتما آن یکی نماینده به شما خط داده است که این مطلب را نوشته اید؟ بعد از نقد مدیران بلافاصله شنیده می شود فلان شخصی از داخل سازمان به شما خط داده است؟ بعد از نقد شهردار بلافاصله شنیده می شود مثلا یکی از اعضای شورا شما را مجاب به نوشتن این مطالب کرده است؟ و دهها مثال دیگر از این دست نشان می دهد که علاوه بر ضعف های بنیادین در نشریات و رسانه های استان، بسیاری از مدیران نیز علاوه بر اینکه سعه صدر لازم را ندارند بلکه هدفشان خدمت صادقانه نبوده و چون از جنس مردم نبوده و دغدغه مردم را نداشته و بیشتر به حفظ مقام و منافع بدست آمده از آن متمرکز هستند، بیشتر وقت وانرژی خود را صرف جلب و رضایت رسانه های همسو و خنثی کردن نقدهای رسانه های غیر همسو کرده و اینگونه است که خیل عظیمی از سازمان های این مدلی، هیچ نقش مثبت و سازنده ای در توسعه ورشد استان نداشته و نخواهند داشت.
7110/6016
انتهای پیام نقد منصفانه و تحلیل اخبار در دورانی که خبرها در کمترین زمان از طریق فضای مجازی دست به دست شده و در اختیار مخاطبان قرار می گیرد، لازمه پویایی و حفظ مخاطب نشریات مکتوب محسوب می شود.
نقد باید بر پایه مستندات منطقی ومیدانی انجام شود، نقد مسئولان ومدیران در باب عملکرد، برنامه ها وقولهایشان یکی از اساسی ترین مطالبات شهروندان به حساب می آید، هر گونه امید افزایی کاذب در جامعه از طرف هر شخصی قابل قبول نبوده و ابتدایی ترین رسالت اهل قلم انعکاس نظرات مردم در باب عملکرد مدیران است.
متاسفانه طی سال های اخیر و با افزایش نشریات و ورود نیروهای بدون تخصص و ضعیف در این عرصه، به مقدار زیادی ازجایگاه خبرنگاران تنزل یافته است، این فقدان تعهد وتخصص سبب شده که خیل عظیمی از نشریات و دست اندرکاران آن بدون توجه به قداست و ارزش کار خود در قبال جامعه، مطالبات مردمی را قربانی منافع فردی خود نمایند و با تاسف باید اذعان داشت این رویه سبب شده برخی از طیف های صاحب قدرت در استان، با یارگیری از نشریات و مدیران آنها این فضاحت اجتماعی را بیش از این در بن بست تاریکی محدود نمایند.
صورت مسئله زمانی به مرحله حادی می رسد که در گفتگوهای چند نفره هر تریبونی منتسب به فرد و جریانی شناخته می شود و از این رو رسالت آگاه سازی و زبان گویای مردم بودن، قربانی برخی از بازی های سیاسی و فردی می شود.
این مسائل سبب می شود که معدود نشریات مستقل در صورت انتقاد سازنده و تحلیل اخبار وگفته های مسئولان، بلافاصله متهم به خط گرفتن از رقبای آن اشخاص، دریافت امتیاز و... بشوند که این آفت در شرایط فعلی به قدری در بدنه این شغل مقدس رخنه کرده که ادعای صداقت در عمل به رسالت، به هیچوجه قابل هضم و باور همکاران ومدیران نمی باشد.
بعضی مواقع کار بجایی می رسد که به عنوان مثال پس از نقد نماینده مجلس بلافاصله برخی از مقربان آن بزرگوار می گویند که حتما آن یکی نماینده به شما خط داده است که این مطلب را نوشته اید؟ بعد از نقد مدیران بلافاصله شنیده می شود فلان شخصی از داخل سازمان به شما خط داده است؟ بعد از نقد شهردار بلافاصله شنیده می شود مثلا یکی از اعضای شورا شما را مجاب به نوشتن این مطالب کرده است؟ و دهها مثال دیگر از این دست نشان می دهد که علاوه بر ضعف های بنیادین در نشریات و رسانه های استان، بسیاری از مدیران نیز علاوه بر اینکه سعه صدر لازم را ندارند بلکه هدفشان خدمت صادقانه نبوده و چون از جنس مردم نبوده و دغدغه مردم را نداشته و بیشتر به حفظ مقام و منافع بدست آمده از آن متمرکز هستند، بیشتر وقت وانرژی خود را صرف جلب و رضایت رسانه های همسو و خنثی کردن نقدهای رسانه های غیر همسو کرده و اینگونه است که خیل عظیمی از سازمان های این مدلی، هیچ نقش مثبت و سازنده ای در توسعه ورشد استان نداشته و نخواهند داشت.
7110/6016
کپی شد
