دارویش علیزاده روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا با اشاره به اینکه جشنواره های قبلی در سال های 1392 و 1395 برگزار شده است، افزود: پیشکسوتان موسیقی عاشیقی برگزاری این فستیوال فولکلور در آذربایجان غربی را پیگیری می کنند اما متاسفانه واحد موسیقی حوزه هنری استان به علت بودجه ناکافی به تنهایی از اجرای این رویداد برنمی آید.
وی اضافه کرد: نهادهای مرتبط با فرهنگ با مشارکتی نسبی می توانند امکان برگزاری این جشنواره بانشاط را برای این استان به ارمغان بیاورند.
وی ادامه داد: در صورت برگزاری این جشنواره می توان از اساتید موسیقی عاشیقی کشورهای هسایه برای حضور در این برنامه دعوت کرد.
علیزاده با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از 110 هنرمند با کانون عاشیق های حوزه هنری همکاری تنگاتنگی دارند، بیان کرد: چنانچه سومین جشنواره استانی موسیقی عاشیقی در سال جاری اجرا شود، این هنرمندان به ادامه فعالیت هنری تشویق می شوند و جریان هنری پرباری در منطقه به راه می افتد.
وی با بیان اینکه عاشیق ها همچنین در این رویداد با ضعف و قوت های هنر خود آشنا می شوند، افزود: پیشرفت هنرمندان جوان موسیقی عاشیقی با ارائه منظم آثار و بحث و بررسی آنها در موقعیت های جدی و در پیشگاه اساتید فن به دست می آید.
به گفته مسوول کانون عاشیق های حوزه هنری آذربایجان غربی، مکتب عاشیق نوازی ارومیه /اورمو عاشیق مکتبی/ در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور با شماره 165 به ثبت رسیده اما مدت هاست از کانون توجه مسوولان فرهنگی استان مغفول مانده است.
علیزاده افزود: مکتب عاشیقی ارومیه در آداب و رسوم و فرهنگ غنی این استان ریشه دوانده و با وجود شباهت های اندک با موسیقی عاشیقی سایر مناطق کشور، منحصر بفرد بوده و اصالت و ارزش های موسیقی عاشیقی را تا به امروز حفظ کرده است.
وی بیان کرد: همایش ملی موسیقی سنتی و محلی با حضور 150 نفر از عاشیقهای کشوری و بینالمللی هفته اول مرداد ماه سال جاری در اردبیل برگزار می شود در حالی که مسوولان فرهنگی آذربایجان غربی نسبت به برگزاری آن در سطح استان نیز کم توجه هستند.
به گزارش ایرنا ' عاشیق' یا ' آشیق' هنرمندی است که به اجرای موسیقی عاشیقی می پردازد و در سال های بسیار دور به عاشیق، اوزان و در خراسان شمالی بخشی می گفتند؛ اوزان عالم به علم های روز و نوازنده ساز بود و تجربه های سفر خود را در قالب شعر ارائه می کرد.
ساز عاشیق ها، قوپوز نام دارد و دارای هفت سیم، 14 پرده و 72 مقام به شمار می رود و مصری، دوبیتی، حلبی، سیاستاپل، تجنیس، دیوان، تاجری، غربتی و امراهی از جمله مقام های عرفانی و اجتماعی این نوع موسیقی است.
بالوولو مسکین، قول هارطون، دوللو مصطفی، عباس طوفارقانلی، خسته قاسیم از جمله شاعرانی هستند که عاشیق ها اغلب از شعرهای آنان استفاده می کنند.
فرهاد سلیمی، دوللو اباذر، درویش وهاب زاده، محمد حسین دهقان، اصلان طالبی، عزیز مراد خان، یوسف اوهانس، اسمعلی لطفی، نباتعلی علیزاده و علی کریمی قره آغاجی از جمله عاشیق های بنام آذربایجان غربی هستند.
استاد عاشیق نواز به منظور رسیدن به حقیقت خداوندی، مرحله های طریقت، شریعت و معرفت را پشت سر می گذارد؛ طریقت یعنی شناسایی راه انسانیت، شریعت یعنی آشنایی با آموزه های اسلامی و سرانجام معرفت به معنای تبلیع انسانیت و آموزه های دینی به واسطه شناخت خدا و رسیدن به اوست.
در این نوع موسیقی پیام انسانیت و انسان بودن که در قالب هنر موسیقی به مخاطب منتقل می شود، حائز اهمیت بوده و هدف اصلی رسیدن به خداست.
تبلیغ دین و به شور آوردن جنگجویان با ساز، شعر و داستان در میدان های جنگ از وظایف اصلی این نوع موسیقی در طول تاریخ بوده است.
7129/3072
وی اضافه کرد: نهادهای مرتبط با فرهنگ با مشارکتی نسبی می توانند امکان برگزاری این جشنواره بانشاط را برای این استان به ارمغان بیاورند.
وی ادامه داد: در صورت برگزاری این جشنواره می توان از اساتید موسیقی عاشیقی کشورهای هسایه برای حضور در این برنامه دعوت کرد.
علیزاده با اشاره به اینکه در حال حاضر بیش از 110 هنرمند با کانون عاشیق های حوزه هنری همکاری تنگاتنگی دارند، بیان کرد: چنانچه سومین جشنواره استانی موسیقی عاشیقی در سال جاری اجرا شود، این هنرمندان به ادامه فعالیت هنری تشویق می شوند و جریان هنری پرباری در منطقه به راه می افتد.
وی با بیان اینکه عاشیق ها همچنین در این رویداد با ضعف و قوت های هنر خود آشنا می شوند، افزود: پیشرفت هنرمندان جوان موسیقی عاشیقی با ارائه منظم آثار و بحث و بررسی آنها در موقعیت های جدی و در پیشگاه اساتید فن به دست می آید.
به گفته مسوول کانون عاشیق های حوزه هنری آذربایجان غربی، مکتب عاشیق نوازی ارومیه /اورمو عاشیق مکتبی/ در فهرست میراث فرهنگی ناملموس کشور با شماره 165 به ثبت رسیده اما مدت هاست از کانون توجه مسوولان فرهنگی استان مغفول مانده است.
علیزاده افزود: مکتب عاشیقی ارومیه در آداب و رسوم و فرهنگ غنی این استان ریشه دوانده و با وجود شباهت های اندک با موسیقی عاشیقی سایر مناطق کشور، منحصر بفرد بوده و اصالت و ارزش های موسیقی عاشیقی را تا به امروز حفظ کرده است.
وی بیان کرد: همایش ملی موسیقی سنتی و محلی با حضور 150 نفر از عاشیقهای کشوری و بینالمللی هفته اول مرداد ماه سال جاری در اردبیل برگزار می شود در حالی که مسوولان فرهنگی آذربایجان غربی نسبت به برگزاری آن در سطح استان نیز کم توجه هستند.
به گزارش ایرنا ' عاشیق' یا ' آشیق' هنرمندی است که به اجرای موسیقی عاشیقی می پردازد و در سال های بسیار دور به عاشیق، اوزان و در خراسان شمالی بخشی می گفتند؛ اوزان عالم به علم های روز و نوازنده ساز بود و تجربه های سفر خود را در قالب شعر ارائه می کرد.
ساز عاشیق ها، قوپوز نام دارد و دارای هفت سیم، 14 پرده و 72 مقام به شمار می رود و مصری، دوبیتی، حلبی، سیاستاپل، تجنیس، دیوان، تاجری، غربتی و امراهی از جمله مقام های عرفانی و اجتماعی این نوع موسیقی است.
بالوولو مسکین، قول هارطون، دوللو مصطفی، عباس طوفارقانلی، خسته قاسیم از جمله شاعرانی هستند که عاشیق ها اغلب از شعرهای آنان استفاده می کنند.
فرهاد سلیمی، دوللو اباذر، درویش وهاب زاده، محمد حسین دهقان، اصلان طالبی، عزیز مراد خان، یوسف اوهانس، اسمعلی لطفی، نباتعلی علیزاده و علی کریمی قره آغاجی از جمله عاشیق های بنام آذربایجان غربی هستند.
استاد عاشیق نواز به منظور رسیدن به حقیقت خداوندی، مرحله های طریقت، شریعت و معرفت را پشت سر می گذارد؛ طریقت یعنی شناسایی راه انسانیت، شریعت یعنی آشنایی با آموزه های اسلامی و سرانجام معرفت به معنای تبلیع انسانیت و آموزه های دینی به واسطه شناخت خدا و رسیدن به اوست.
در این نوع موسیقی پیام انسانیت و انسان بودن که در قالب هنر موسیقی به مخاطب منتقل می شود، حائز اهمیت بوده و هدف اصلی رسیدن به خداست.
تبلیغ دین و به شور آوردن جنگجویان با ساز، شعر و داستان در میدان های جنگ از وظایف اصلی این نوع موسیقی در طول تاریخ بوده است.
7129/3072
کپی شد