زندگینامه آیت الله مجتبی تهرانی

مجتبی تهرانی از شاگردان امام خمینی (س) و از اساتید اخلاق و علمای بزرگ حوزه علمیه تهران بود، ایشان در تنظیم رساله عملیه امام خمینی و انتشار چندین اثر دیگر از ایشان مشارکت داشتند. 

مجتبی شهیدی کلهری مشهور به مجتبی تهرانی در سال 1316 در تهران در خانواده ای متدین و اهل علم متولد شد. پدرش آیت الله میرزا عبدالعلی تهرانی از شاگردان مرحوم شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود. او در دوران رضاشاه همراه با مرحوم آیت الله شاه آبادی در مسجد جامع بازار تهران نماز جماعت اقامه می کرد. 

او از 5 سالگی به مکتب خانه رفت، و تا سن 10 سالگی قسمتی از مقدمات دروس دینی را در مدرسه حاج ابوالفتح تهرانی آموخت. پس از آن به همراه پدرش به مدت سه سال به مشهد هجرت کرد و به فراگیری دروس مقدمات پرداخت. در این دوران به صورت خصوصی در درس محمدتقی ادیب نیشابوری حاضر می شد. در 18 سالگی و در سال 1334 به قم رفت. از جمله اساتید او در قم می توان به امام خمینی (س) و حضرات آیات سیدحسین بروجردی، سیدمحمدرضا گلپایگانی، سیدمحمدحسین طباطبایی و سیدمحمد محقق داماد اشاره کرد. وی در 25 سالگی به درجه اجتهاد رسید. 

حاج آقامجتبی تهرانی تقریرات درس بیع امام خمینی را گردآوری کرده و با اجازه ایشان به صورت اثری مستقل منتشر کرده است، همچنین مکاسب محرمه و دو جلد رسائل اصولی امام خمینی با همت او تنظیم و منتشر شده است. او مدتی را با حاج آقا مصطفی خمینی هم مباحثه بود. (رجوع کنید به مطلب جوانی آیت الله مرتضی تهرانی و آیت الله مصطفی خمینی + عکس که پیش از این در جماران منتشر شده است) 

پس از درگذشت آیت الله بروجردی و طرح مرجعیت امام خمینی با توجه به نسخه های نامطلوب و حاوی غلطی که از رساله های امام  در درست مردم بود، حاج آقا مجتبی از سوی ایشان مامور به جمع آوری فتاوا و تنظیم صحیح ترین نسخه از رساله عملیه و مناسک حج شد، که در سال 1343 منتشر شد. وی همچنین به همراه چند تن دیگر از شاگردان امام خمینی کتابخانه ی ایشان را در قم دایر کرد که سه سال بعد توسط ساواک تعطیل شد. 

حاج آقا مجتبی در سال 1347 به نجف رفت و در مدت حدود سه سال اقامت در آن جا در مدرسه آیت الله بروجردی به تدریس کفایه پرداخت و در کلاس درس امام خمینی شرکت کرد، او همچنین در درس خارج اصول آیت الله خویی و آیت الله محسن حکیم حاضر شد. 

پس از آن به امر امام خمینی در سال 1349 به سبب بیماری فرزندش به ایران بازگشت، و در تهران ساکن شد. او از سال 1351 در مسجد جامع بازار به اقامه نماز جماعت پرداخت و جلسات اخلاق و تفسیر تشکیل می داد. در سال 1357 در منزل خود و با حضور برخی از طلاب تدریس درس خارج را آغاز کرد و در سال 1364 در مدرسه مروی این دروس را ادامه داد. 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی برخلاف انتظارات مسئولیتی را نپذیرفتند، و به برگزاری جلسات درس خارج برای طلاب و نیز جلسات عمومی اخلاق پرداختند.

ایشان سرانجام در 13 دی ماه سال 1391 و در سن 77 سالگی دعوت حق را لبیک گفتند. رهبر معظم انقلاب بر پیکر ایشان نماز خواندند، و پیکر ایشان در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی به خاک سپرده شد. 

فهرست برخی آثار:

• اخلاق الاهی (۲۸ جلد)
• رسائل بندگی (۲ جلد)
• کیش پارسایان
• سلوک عاشورایی
• ادب الهی (۵ جلد)
• نور مبین: تفسیر برخی از سوره‌های قرآن
• خطبه فدک، شرحی کوتاه بر خطبه فدک
• درآمدی بر سیر و سلوک