معرفی نان های محلی مناطق ایران

جی پلاس - می‌توانید در همان میدان قدم بزنید و چشم روی هنرهای دستی مردمان این دیار ببندید و بی‌اعتنا بگذرید؟کما اینکه ‌ عبور چند دختر کوچولوی شیرازی با دامن‌های رنگارنگ‌‌شان حتما شما را به سمت خرید پارچه از بازار شیراز تشویق خواهد کرد.اگرچه بهای فرش تبریز بیش از آن است که بتوان آن را سوغات آورد، ‌اما به جای آن ‌می‌توان شیرینی و آجیل تبریز را برای عزیزان تحفه آورد. ‌ زعفران ناب و سرخ خراسان، شیرینی‌های بی‌نظیر یزد،‌ پسته کرمان و... فهرست بلندبالایی از انواع خوردنی‌ها و دست‌سازها،‌ تولیدات کشاورزی و... هستند که دست‌تان را باز می‌گذارند تا به هر شهری که سفر می‌کنید،‌ تکه‌ای از آن را به عنوان سوغات برای عزیزان‌تان هدیه بیاورید.اما به این فکر کرده‌اید که نان هم ‌می‌تواند سوغاتی خاص و خوبی باشد؟‌ اصلا می‌دانید چه تعداد از شهرهای کشور ما نان معروفی دارند که می‌توان آنها را تحفه آورد؟‌ دوست دارید این نان‌ها و شهرها را بشناسید و این بار با هدیه‌ای خاص‌تر عزیزان‌تان را خوشحال کنید؟‌

فطیر اما خوشمزه

در اصطلاح به نانی که تازه نیست،‌ فطیر (‌فتیر) می‌گویند. اما این اصطلاح از کجا و چرا آمده است؟‌ ماجرا از این قرار است که برای تولید نان فطیر از «خمیر مایه»‌ استفاده نمی‌کنند. به همین دلیل هم این نان بافت خاصی داشته و حالت بیات شده دارد. در واقع خمیر این نان مانند نان‌های دیگر نرسیده است! به بعضی از شیرینی‌هایی که در بعضی شهرهای کشور پخته می‌شود هم ‌فطیر می‌گویند. ماده اولیه نان فطیر،‌ آرد،‌ تخم‌مرغ و شکر است. این نان را هم در تنور می‌پزند. فطیر انواع مختلفی شامل کسمه و شیرمال دارد. معروف‌ترین فطیر،‌ فطیر استان اراک است.

استان مرکزی و فطیر:‌ فطیر شهر اراک ازهمه انواع آن معروف‌تر است. توتک شکل دیگری از فطیر است که در شهر مامونیه و ساوه تهیه می‌‌شود. این نان شیرین بوده و به راحتی می‌توان آن را برای وعده صبحانه میل کرد. نکته مهم درباره فطیر اراک وجود زردچوبه در خمیر نان است. علاوه بر اینکه اگر فطیر را برای نوروز بپزند به آن شیره انگور یا خرده قند و روغن هم اضافه می‌کنند.

آستارا و فطیر:‌ این نان حاوی خرماست و این تفاوت آن با فطیر اراک است.

دیگر فطیرها:‌ در شهر گناباد هم فطیر پخته می‌شود. فطیر مهربان،‌ اسم فطیر پخته شده در شهر مهربان از توابع شهر سراب در استان اردبیل است. شهر ملایر هم فطیر دارد.

کماج در همدان

باز هم این اصطلاح با نان گره خورده است! قدیم‌ها به جایی که نان را در آن نگهداری مــی‌کــردند‌«‌کماجدان»‌ می‌گفتند. شاید اسم نان «کماج» هم از همین جا آمده است. معروف‌ترین نان‌های کماج متعلق به دو شهر همدان و استهبان از توابع استان فارس است. این نان بسیار خوش طعم است به این دلیل که حاوی خرما و زرده تخم‌مرغ است.

بیشمه بیشمه در ترکمن صحرا

مردم این خطه به هر خوراکی پختنی، ‌بیشمه بیشمه می‌گویند اما به طور خاص آن را برای نان روغنی که شبیه به بامیه است، استفاده می‌کنند. این نان با ماست شیرین، تخم‌مرغ و شکر تهیه می‌شود. یکی دیگر از نان‌های معروف این منطقه،‌ «‌بوروک» است که به لحاظ ساختار و طعم شبیه به پیراشکی است. این نان به عنوان یک وعده غذا مصرف می‌‌شود. به این دلیل که بعضی از انواع آن حاوی گوشت هم هستند. علاوه بر اینکه معمولا برای ماه مبارک رمضان هم نان بوروک را می‌پزند. قاتلاما، چافاتی و چوروک هم از دیگر نان‌های سنتی مردم ترکمن صحرا هستند.

لاکو در گیلان

خیلی جای تعجب ندارد اگر بگوییم دو نان معروف منطقه گیلان،‌ نان‌هایی هستند که از آرد برنج تهیه می‌شوند. در واقع همان‌طور که مردم گیلان عاشق عطر برنج هستند و غذای بدون برنج را به رسمیت نمی‌شناسند، ‌نان‌شان را هم از شالیزارهای سرسبز گیلان تهیه می‌کنند.

لاکو:‌این نان با آرد برنج،‌ کمی آرد گندم، مقداری آب و کمی زعفران یا زردچوبه برای زرد شدن رنگ نان تهیه می‌شود. این نان تقریبا خشک است.

کوکه در آذربایجان

به زبان آذری ‌به نان،‌ «‌چورک»‌ گفته می‌شود. کوکه به نان‌هایی می‌گویند که اغلب طعم‌دار یا مغزدار هستند. یکی از انواع معروف آن کوکه مغزدار است که داخل آن شامل زنجبیل، روغن حیوانی یا کره،‌ زعفران دم‌کرده و مغزها است. این نان را در وعده صبحانه یا عصرانه با چای میل می‌کنند.

قاق در قزوین

شهر قزوین چند نوع نان معروف دارد که باز هم از بین همه این معروف‌ها،‌ نان لواش و «‌قاق»‌ آن معروف‌تر است. نان لواش قزوین،‌ نان تردی که ضخامت آن حداکثر به سه میلی‌متر می‌رسد. این نان را با خمیر نان فطیر یا اصطلاحا کم‌ور آمده می‌پزند. نان قاق،‌ خشک و شیرین است. قاق را با چای می‌خورند. شیرمال و زنجبیلی قزوین هم معروف است.

 

 

منبع: ‌وب سایت همشهری شش و هفت