مرتضی دهداری هیچ ادعایی نداشت. کم ادعا و پر کار بود. دروغ نمی نوشت، شرافتش را نفروخت. هیچگاه اهل مدح و صله گیری نبود. قلمش را نمی فروخت و نفروخت. شب و روز عاشقانه در کنار رزمندگان با اسلحه اش، یعنی دوربین حقیقت گوی ِ واقع نما حضور داشت.
شرافت گوهری گرانسنگ است. و دهداری انسانی شریف بود.
مرتضی دهداری خبرنگارِ شجاع و دردمند به ابدیت پیوست.
روزنامه سلام در خوزستان با دهداری شناخته می شد. ساده و بی غل و غش بود.
روزگاری رزمنده بودن ارزشی فروختنی نبود، ارزشی فروتنانه برای هر مسئول و هر فعال سیاسی بود .
امروز جنگ ندیدگان دیروز، لاف زنانِ ایثار و فداکاری امروز شده اند. کسانی که حتی جنگ را ندیده اند، لاف دلاوری می زنند و پر مدعا و در عمل ، همه ارزش ها را به سخره گرفته اند.
مرتضی دهداری هیچ ادعایی نداشت. کم ادعا و پر کار بود. دروغ نمی نوشت، شرافتش را نفروخت. هیچگاه اهل مدح و صله گیری نبود. قلمش را نمی فروخت و نفروخت.
دهداری از آدم های پوشالی و کاغذی، برای تکه کاغذی، کوه و مردفولادین نمی ساخت.
هیچگاه او را دغدغه مند پول ندیدم.
شب و روز عاشقانه در کنار رزمندگان با اسلحه اش، یعنی دوربین حقیقت گوی ِ واقع نما حضور داشت.
بعدها نمایندگی روزنامه سلام را با شجاعت به دست دوستدارانش در خوزستان می رساند.
انسانی پاک و بی ریا بود. پاک بود و پاک رفت.
ای کاش قدرش و یاد و راهش را بیش از همه، خبرنگاران امروز خوزستان بشناسند و راهش را دنبال کنند .
روحش شاد. رضوان الهی گوارای وجود او باد .
محمد کیانوش راد
نماینده مردم اهواز در مجلس ششم شورای اسلامی
۹ بهمن ۱۴۰۳
