این پزشک داروساز مثل همه بچه ها از همان کودکی از مصرف دارو گریزان بود و خوردن حتی یک قرص کوچک را برای خود عذاب آور می دانست.
از تزریق آمپول به شدت، متنفر بود و خاطره زدن یک پنی سیلین در 10 سالگی، هیچگاه از ذهنش پاک نمی شود.
غیر از واکسن ها که تزریقشان یک ضرورت است و آن پنی سیلینی که گفته شد، تزریق دیگری در زمان کودکی به یاد ندارد
و جالب اینکه طرح کاد خود را که یک دوره آموزش حرفه ای در دوره تحصیل بود در درمانگاه روستا آنهم در داروخانه طی کرد.
در کنکور سال 67 در رشته داروسازی دانشگاه تهران قبول شد، غیر از سرماخوردگی و دندان درد، مورد دیگری برای مصرف دارو پیش نیامد و تنها یکبار راهی بیمارستان شد که آن هم برای کیستی بود که در پایین چشمش وجود داشت و طی یک عمل ساده در بیمارستان لبافی نژاد تهران برداشته شد.
بعد از فارغ التحصیلی و سربازی و انجام طرح، چند سالی در مناطق محروم، مسئول فنی داروخانه های مختلف بود و در آخر هم خودش داروخانه تاسیس کرد.
تا جایی که به یاد دارد از مصرف خودسرانه دارو پرهیز کرده و به یاد ندارد که مکمل یا داروی گیاهی مصرف کرده باشد، آخرین باری که شربت خورده را به یاد ندارد و دقیقا طی 2 سال اخیر هیچ دارویی مصرف نکرده و جالب اینکه طی تمام این سالها در گیر دارو و داروخانه بوده است!.
این داروساز معتقد است همه ما در مورد همه چیز و از جمله مصرف داروها عجله بی مورد داریم، غیر از بیماری های زمینه ای و مشخص، نیاز نیست که سریعا به دنبال دارو برویم.
وی معتقد است باید مصرف خودسرانه دارو را بطور کامل کنار گذاشت و سطح زندگی خود را با مطالعه، ورزش، سینما، تفریحات سالم و... بالا برد و تحمل خود را افزایش داد تا بتوان مصرف دارو را کنار گذاشته یا به حداقل رساند.
نام این پزشک داروساز در دفتر ایرنا یزد محفوظ است.
6197
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند
نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.