صنایع دستی نوعی محصول است که در آن لوازم تزئینی و کاربردی تنها با استفاده از دست یا ابزار ساده ساخته شود، معمولا این کلمه به روش های سنتی تولید کالا اطلاق می شود.
لوازمی که به صورت تولید انبوه و یا با ماشین آلات مختلف ساخته شوند جزو صنایع دستی نیستند.
بدون شک این آثار با معرفی فرهنگ و آداب و رسوم هر منطقه ، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و تولید پایدار و توسعه دارد و باید بیش از گذشته برای احیای آن تلاش شود.
به رغم اهمیت صنایع دستی که با فرهنگ و تاریخ گذشتگان ما عجین است ولی به مرو زمان و به علل مختلف از جمله تولید انبوه کالا با ماشین آلات روز به روز از رونق افتاده و در وضعیت کنونی جایگاه اصلی خود را ازدست داده است .
مهریز از جمله شهرستان های استان یزد است که در گذشته نه چندان در تولید صنایع دستی حرف هایی برای گفتن داشت و هنرمندان چیره دستی با عشق و علاقه بسیاری به تولید آثار می پرداختند.
با وجود اهمیت موضوع به علل مختلف این روند و جایگاه در سال های اخیر دچار ضعف شد و هم اکنون تعداد معدودی در این بخش فعال و حرف های زیادی هم برای گفتن دارند.
یاسر نوری هنزایی 39 ساله که 10 سال در رشته گیوه بافی فعالیت دارد، می گوید: با تولید کفش های جدید و تبلیغ ناچیز استفاده از گیوه به تدریج در حال فراموشی است ، دیگر کسی نسبت به خرید آن اقدام نمی کند.
وی ادامه داد: برای رونق صنعت گیوه بافی باید در گام اول فعالیت های فرهنگی و تبلیغی افزایش یابد و سالانه نمایشگاه و فروشگاه های مختلفی دایر شود.
این هنرمند مهریزی تصریح کرد: ارایه تسهیلات مناسب ، برگزاری دوره های آموزشی و برپایی مراکز معرفی و فروش با حضور هنرمندان گیوه نقش مهمی در ارتقای جایگاه این رشته دارد که باید توسط متولیان امر اقدام شود.
نوری هنزایی می گوید : جوانان به دلیل اینکه فعالیت در این رشته توجیه اقتصادی ندارد و نمی توانند تنها از طریق آن امرار معاش و هزینه های زندگی خود را تامین کنند به ادامه کار گذشتگان، روی خوش نشان نمی دهد.
همچنین محمد ابویی مهریزی که 80 بهار را سپری کرد با 30سال فعالیت در تولید چاقو ، اظهار کرد: جوانان رغبتی برای ادامه کار در این رشته مخصوص شهرستان مهریز از خود نشان نمی دهند.
وی ادامه داد: باید وضعیت حوزه اقتصادی به گونه ای رقم بخورد که فعالیت در چاقو سازی مقرون به صرفه باشد و جوانان بتوانند با تولید و فروش چاقو بدون هیچ دغدغه ای گذران زندگی کنند.
این هنرمند پیشکسوت مهریزی به اهمیت فرهنگ سازی ، تبلیغات ، برگزاری دوره های آموزشی ، جذب جوانان ،برپایی نمایشگاه ها و بازارچه های فروش و ارایه کمک به فعالان این عرصه را برای ماندگاری صنعت چاقو سازی ضروری دانست.
همچنین کارشناس صنایع دستی مهریز گفت: برای احیای دوباره صنایع بومی و محلی کارهای زیادی باید انجام شود، معرفی و فرهنگ سازی با انجام امور تبلیغی با همکاری رسانه ها خیلی موثر و لازم است.
الهام جلوداری افزود: در سال های اخیر دوره های آموزشی برای علاقه مندان و جوانان انجام شد ولی به خاطر اهمیت موضوع کافی نیست و همت و همراهی سایر دستگاه های فرهنگی و آموزشی را طلب می کند.
وی تصریح کرد: برپایی نمایشگاه و فروشگاه های ثابت و سیار ، معرفی و تشویق هنرمندان صنایع دستی و توجه به بازاریابی می تواند در احیا و جذب جوانان برای ادامه راه گذشتگان موثر باشد.
همچنین رئیس اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری مهریز گفته است: صنایع دستی در این شهرستان سابقه زیادی دارد که مهمترین آنها می توان به چاقو سازی ، ترکه بافی ، سید بافی ، سنگ تراشی ، گیوه دوزی ، تخت کشی ، قالی بافی ، معرق کاری ، منبت کاری ، سرمه دوزی و کار روی چوب و شیشه اشاره کرد.
علی اصغر صمدیانی افزود: هم اکنون 100 نفر که اکثر آنها را مردان تشکیل می دهند به صورت فعال در تولید کارهای دستی به خصوص رشته های سنگ تراشی ، گیوه بافی و سبد بافی فعالیت دارند .
وی تصریح کرد: با پیگیری های انجام شده در سال های اخیر سه رشته شامل سنگ تراشی ، چاقو سازی و ترکه بافی با 15 فعال در آثار ملی به به ثبت رسید.
صمدیانی تصریح کرد: برای احیای صنایع دستی و حمایت از فعالان این بخش نسبت به برگزاری دوره های آموزشی، برپایی نمایشگاه ها و همچنین پیگیری برای راه اندازی بازارچه دایمی با همکاری شهرداری اقدام شده است.
وی با اشاره به اینکه از ماموریت های این اداره با همکاری بخش های اجرایی شهر ، رونق صنایع دستی است، ابراز امیدواری کرد که در این ارتباط اقدام لازم به عمل آید .
مهریزکه بنای اولیه آن را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی به قبل از اسلام نسبت می دهند 600 اثر تاریخی و فرهنگی دارد که تاکنون 95 مورد آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مرکز شهرستان 50 هزار نفری مهریز در 30 کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.
7541/ 2047/
انتهای پیام لوازمی که به صورت تولید انبوه و یا با ماشین آلات مختلف ساخته شوند جزو صنایع دستی نیستند.
بدون شک این آثار با معرفی فرهنگ و آداب و رسوم هر منطقه ، نقش مهمی در ایجاد اشتغال و تولید پایدار و توسعه دارد و باید بیش از گذشته برای احیای آن تلاش شود.
به رغم اهمیت صنایع دستی که با فرهنگ و تاریخ گذشتگان ما عجین است ولی به مرو زمان و به علل مختلف از جمله تولید انبوه کالا با ماشین آلات روز به روز از رونق افتاده و در وضعیت کنونی جایگاه اصلی خود را ازدست داده است .
مهریز از جمله شهرستان های استان یزد است که در گذشته نه چندان در تولید صنایع دستی حرف هایی برای گفتن داشت و هنرمندان چیره دستی با عشق و علاقه بسیاری به تولید آثار می پرداختند.
با وجود اهمیت موضوع به علل مختلف این روند و جایگاه در سال های اخیر دچار ضعف شد و هم اکنون تعداد معدودی در این بخش فعال و حرف های زیادی هم برای گفتن دارند.
یاسر نوری هنزایی 39 ساله که 10 سال در رشته گیوه بافی فعالیت دارد، می گوید: با تولید کفش های جدید و تبلیغ ناچیز استفاده از گیوه به تدریج در حال فراموشی است ، دیگر کسی نسبت به خرید آن اقدام نمی کند.
وی ادامه داد: برای رونق صنعت گیوه بافی باید در گام اول فعالیت های فرهنگی و تبلیغی افزایش یابد و سالانه نمایشگاه و فروشگاه های مختلفی دایر شود.
این هنرمند مهریزی تصریح کرد: ارایه تسهیلات مناسب ، برگزاری دوره های آموزشی و برپایی مراکز معرفی و فروش با حضور هنرمندان گیوه نقش مهمی در ارتقای جایگاه این رشته دارد که باید توسط متولیان امر اقدام شود.
نوری هنزایی می گوید : جوانان به دلیل اینکه فعالیت در این رشته توجیه اقتصادی ندارد و نمی توانند تنها از طریق آن امرار معاش و هزینه های زندگی خود را تامین کنند به ادامه کار گذشتگان، روی خوش نشان نمی دهد.
همچنین محمد ابویی مهریزی که 80 بهار را سپری کرد با 30سال فعالیت در تولید چاقو ، اظهار کرد: جوانان رغبتی برای ادامه کار در این رشته مخصوص شهرستان مهریز از خود نشان نمی دهند.
وی ادامه داد: باید وضعیت حوزه اقتصادی به گونه ای رقم بخورد که فعالیت در چاقو سازی مقرون به صرفه باشد و جوانان بتوانند با تولید و فروش چاقو بدون هیچ دغدغه ای گذران زندگی کنند.
این هنرمند پیشکسوت مهریزی به اهمیت فرهنگ سازی ، تبلیغات ، برگزاری دوره های آموزشی ، جذب جوانان ،برپایی نمایشگاه ها و بازارچه های فروش و ارایه کمک به فعالان این عرصه را برای ماندگاری صنعت چاقو سازی ضروری دانست.
همچنین کارشناس صنایع دستی مهریز گفت: برای احیای دوباره صنایع بومی و محلی کارهای زیادی باید انجام شود، معرفی و فرهنگ سازی با انجام امور تبلیغی با همکاری رسانه ها خیلی موثر و لازم است.
الهام جلوداری افزود: در سال های اخیر دوره های آموزشی برای علاقه مندان و جوانان انجام شد ولی به خاطر اهمیت موضوع کافی نیست و همت و همراهی سایر دستگاه های فرهنگی و آموزشی را طلب می کند.
وی تصریح کرد: برپایی نمایشگاه و فروشگاه های ثابت و سیار ، معرفی و تشویق هنرمندان صنایع دستی و توجه به بازاریابی می تواند در احیا و جذب جوانان برای ادامه راه گذشتگان موثر باشد.
همچنین رئیس اداره میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری مهریز گفته است: صنایع دستی در این شهرستان سابقه زیادی دارد که مهمترین آنها می توان به چاقو سازی ، ترکه بافی ، سید بافی ، سنگ تراشی ، گیوه دوزی ، تخت کشی ، قالی بافی ، معرق کاری ، منبت کاری ، سرمه دوزی و کار روی چوب و شیشه اشاره کرد.
علی اصغر صمدیانی افزود: هم اکنون 100 نفر که اکثر آنها را مردان تشکیل می دهند به صورت فعال در تولید کارهای دستی به خصوص رشته های سنگ تراشی ، گیوه بافی و سبد بافی فعالیت دارند .
وی تصریح کرد: با پیگیری های انجام شده در سال های اخیر سه رشته شامل سنگ تراشی ، چاقو سازی و ترکه بافی با 15 فعال در آثار ملی به به ثبت رسید.
صمدیانی تصریح کرد: برای احیای صنایع دستی و حمایت از فعالان این بخش نسبت به برگزاری دوره های آموزشی، برپایی نمایشگاه ها و همچنین پیگیری برای راه اندازی بازارچه دایمی با همکاری شهرداری اقدام شده است.
وی با اشاره به اینکه از ماموریت های این اداره با همکاری بخش های اجرایی شهر ، رونق صنایع دستی است، ابراز امیدواری کرد که در این ارتباط اقدام لازم به عمل آید .
مهریزکه بنای اولیه آن را به مهرنگار دختر انوشیروان ساسانی به قبل از اسلام نسبت می دهند 600 اثر تاریخی و فرهنگی دارد که تاکنون 95 مورد آن در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
مرکز شهرستان 50 هزار نفری مهریز در 30 کیلومتری جنوب شهر یزد قرار دارد.
7541/ 2047/
کپی شد
