به گزارش عصر روز پنجشنبه پایگاه خبری پلیس ، شکی نیست که اینترنت جریان دسترسی به اطلاعات را متحول ساخته است؛ گرچه اطلاعات لازمه رشد و توسعه و پیشرفت هر فرد و هر اجتماعی است، اما صرف دسترسی به اطلاعات هدف نیست بلکه یافتن اطلاعات، وسیله ای است که باید در اختیار هدفی مشخص و ارزشمند قرارگیرد.
اینترنت را می توان به دریایی تشبیه کرد که هر غواص و جست و جو گری باید بداند در آن به دنبال چیست؛ وگرنه سرگردان از این سوی به آن سوی رفته و با تمام شدن هوای تنفسی اش دچار خفگی و مرگ می شود.
ضمن آنکه در این دریا انواع جانوران خطرناک در کنار زیبایی های خیره کننده آن وجود دارند که ناگاه به انسان حمله ور شده و باعث خاتمه حیات فکری او می شوند. غواصی در این دریای بی انتها نیازمند آموزش و به همراه داشتن تجهیزات است.
نکته اساسی این است، اگرچه اطلاعات یک حق و یک ضرورت است، اما باید این حق را به درستی تعریف کرد، حدود آن را شناخت و برای رسیدن به حقوق واقعی سرمایه و دارایی ها و توانایی خود را سنجید.
بخش آسیب رسان اینترنت از همین جا شروع می شود که حدود این حق شناخته شده و روشن نیست و ما فرزندان و نوجوانان خود را درحالی که ناآزموده و کار نابلد هستند به درون این اقیانوس مواج و پرخطر می افکنیم.
البته همه تقصیر متوجه ما نیست؛ زیرا نوجوانان و جوانان خارج از کنترل خانواده نیز امکان دسترسی به این اقیانوس را داشته و در کافی نت ها، مدارس، دانشگاه ها و یا از طریق تلفن های همراه می توانند به اینترنت وصل شوند.
**برخی از مهمترین خطرها
شاید بتوان مهمترین خطرات ورود ناشیانه به دریای اینترنت را موارد ذیل عنوان کرد که البته موارد دیگری هم هستند:
- اعتیاد به اینترنت و از دست دادن وقت در آن بدون دستاوردی روشن.
- اعتماد به سخنان و اطلاعات نادرست و ضعیف و از بین رفتن تدریجی قدرت استدلال و منطق.
- افتادن در دام هرزه نگاران و عادی شدن تدریجی انس با زشتی ها و زمینه های گناهان گونا گون.
- کاهش روابط سازنده درون خانوادگی و انزوا گزینی مضر و مشکل ساز.
- تحریک شدن توسط سایت های اجتماعی با اهداف سوء سیاسی و از دست دادن تحلیل منطقی نسبت به اوضاع جامعه و ساختارهای حکومتی و نهادهای قانونی.
- افتادن در دام های اقتصادی نظیر شرکت های هرمی و شبکه های کلاهبرداری خرد و کلان.
- قرار گرفتن در شبکه های فساد آفرین و نادرست اعتقادی مانند شبکه های شیطان پرستی و امثال آن.
- بازماندن از فعالیت های سازنده علمی، شغلی، شخصیت پروری و ورزشی.
- فراهم شدن مقدمات برقراری روابط نامشروع با جنس مخالف تحت عنوان دوستی.
- افتادن در دام های مخرب سیاسی تا حد جاسوسی و مشارکت در اقدامات عملیاتی مخرب و تهدید جان و مال شهروندان(نظیر آنچه که در ترور دانشمندان هسته ای کشورمان رخ د اد)
**راهکار چیست ؟
اینترنت چاقوی دولبه ای است که می تواند مفید یا بسیارمخرب باشد و برای پیشگیری از بسیاری از جرایم ضروری است خانواده ها از سنین نوجوانی، فرزندان خویش را نسبت به این خطر بالقوه آگاه کنند؛ پس همتی بزرگ و همگانی لازم است و همه دستگاه های دست اندرکار آموزشی، اطلاع رسانی و تبلیغاتی باید به کمک خانواده ها بشتابند، اما بخش زیادی از مراقبت بر عهده خانواده هاست.
اولین باری که فرزندمان می خواهد به اینترنت متصل شود را بسیار با اهمیت تلقی کنیم مثل اولین باری که نوجوان ما می خواهد با دوستانش و بدون خانواده به یک اردوی تفریحی برود یا به یک مسافرت رفته روزها و شب هایی را به دور از چشم والدین بگذراند.
شناخت نسبی خانواده ها از کار با رایانه یک ضرورت است، حتی لازم است پدر یا مادر و یا هر دو به خاطر مراقبت از فرزندشان به کلاس رایانه بروند و روش ورود به اینترنت و جستجوگری در فضای مجازی و ذخیره سازی اطلاعات را بیاموزند.
گام بعدی شناخت سایت هایی است که معمولا جوانان به آنها سر می زنند، این سایت ها مثل پاتوق هایی است که عده ای در آنجا همدیگر را می بینند و با هم از هر دری سخنی می گویند.
کجا یک پدر یا مادر می تواند بگوید نسبت به این اماکن حساس نیست و حضور فرزندش را در آنها و رفاقت با هرکس را در آنجا به راحتی قبول می کند؟
صحبت کردن با فرزندان در مورد محاسن و خطرات اینترنت هم تا حدودی کارساز است، این یعنی که به انتخاب و درک و سلامت فرزندمان احترام گذاشته و به او می گوییم خودت می فهمی فقط خواستم من هم نکاتی را متذکر شده باشم.
از سوی دیگر باید برای اوقات فراغت جوانان و نوجوانان برنامه ریزی و ایجاد انگیزش کرد، به نحوی که او در این سنین فرصت زیادی برای مراجعه بی هدف به اینترنت و پرسه زنی در سایت های بی فایده نداشته باشد.
نوجوانان و جوانان نیز به اموری مانند ورزش و یا کاری درآمدزا علاقه مندند باید این علاقه ها در آنان شناسایی شده و متناسب با روحیات و علاقه های فرزندان، مدیریت زمان و عمر آنان را در دست گرفت.
** پلیس و جرایم رایانه ای
متاسفانه یکی از شاخه های جدیدالورود به حوزه جرایم، جرایم رایانه ای است تا جایی که نیروی انتظامی ناگزیر شد برای دفاع از حقوق شهروندان در بخش های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، خانوادگی و اقتصادی، پلیس تخصصی به نام پلیس فتا تشکیل دهد تا با در اختیار داشتن ساز و کار های قانونی و تخصصی با متخلفان در حوزه اینترنت و تبادل اطلاعات برخورد کند.
2047/
اینترنت را می توان به دریایی تشبیه کرد که هر غواص و جست و جو گری باید بداند در آن به دنبال چیست؛ وگرنه سرگردان از این سوی به آن سوی رفته و با تمام شدن هوای تنفسی اش دچار خفگی و مرگ می شود.
ضمن آنکه در این دریا انواع جانوران خطرناک در کنار زیبایی های خیره کننده آن وجود دارند که ناگاه به انسان حمله ور شده و باعث خاتمه حیات فکری او می شوند. غواصی در این دریای بی انتها نیازمند آموزش و به همراه داشتن تجهیزات است.
نکته اساسی این است، اگرچه اطلاعات یک حق و یک ضرورت است، اما باید این حق را به درستی تعریف کرد، حدود آن را شناخت و برای رسیدن به حقوق واقعی سرمایه و دارایی ها و توانایی خود را سنجید.
بخش آسیب رسان اینترنت از همین جا شروع می شود که حدود این حق شناخته شده و روشن نیست و ما فرزندان و نوجوانان خود را درحالی که ناآزموده و کار نابلد هستند به درون این اقیانوس مواج و پرخطر می افکنیم.
البته همه تقصیر متوجه ما نیست؛ زیرا نوجوانان و جوانان خارج از کنترل خانواده نیز امکان دسترسی به این اقیانوس را داشته و در کافی نت ها، مدارس، دانشگاه ها و یا از طریق تلفن های همراه می توانند به اینترنت وصل شوند.
**برخی از مهمترین خطرها
شاید بتوان مهمترین خطرات ورود ناشیانه به دریای اینترنت را موارد ذیل عنوان کرد که البته موارد دیگری هم هستند:
- اعتیاد به اینترنت و از دست دادن وقت در آن بدون دستاوردی روشن.
- اعتماد به سخنان و اطلاعات نادرست و ضعیف و از بین رفتن تدریجی قدرت استدلال و منطق.
- افتادن در دام هرزه نگاران و عادی شدن تدریجی انس با زشتی ها و زمینه های گناهان گونا گون.
- کاهش روابط سازنده درون خانوادگی و انزوا گزینی مضر و مشکل ساز.
- تحریک شدن توسط سایت های اجتماعی با اهداف سوء سیاسی و از دست دادن تحلیل منطقی نسبت به اوضاع جامعه و ساختارهای حکومتی و نهادهای قانونی.
- افتادن در دام های اقتصادی نظیر شرکت های هرمی و شبکه های کلاهبرداری خرد و کلان.
- قرار گرفتن در شبکه های فساد آفرین و نادرست اعتقادی مانند شبکه های شیطان پرستی و امثال آن.
- بازماندن از فعالیت های سازنده علمی، شغلی، شخصیت پروری و ورزشی.
- فراهم شدن مقدمات برقراری روابط نامشروع با جنس مخالف تحت عنوان دوستی.
- افتادن در دام های مخرب سیاسی تا حد جاسوسی و مشارکت در اقدامات عملیاتی مخرب و تهدید جان و مال شهروندان(نظیر آنچه که در ترور دانشمندان هسته ای کشورمان رخ د اد)
**راهکار چیست ؟
اینترنت چاقوی دولبه ای است که می تواند مفید یا بسیارمخرب باشد و برای پیشگیری از بسیاری از جرایم ضروری است خانواده ها از سنین نوجوانی، فرزندان خویش را نسبت به این خطر بالقوه آگاه کنند؛ پس همتی بزرگ و همگانی لازم است و همه دستگاه های دست اندرکار آموزشی، اطلاع رسانی و تبلیغاتی باید به کمک خانواده ها بشتابند، اما بخش زیادی از مراقبت بر عهده خانواده هاست.
اولین باری که فرزندمان می خواهد به اینترنت متصل شود را بسیار با اهمیت تلقی کنیم مثل اولین باری که نوجوان ما می خواهد با دوستانش و بدون خانواده به یک اردوی تفریحی برود یا به یک مسافرت رفته روزها و شب هایی را به دور از چشم والدین بگذراند.
شناخت نسبی خانواده ها از کار با رایانه یک ضرورت است، حتی لازم است پدر یا مادر و یا هر دو به خاطر مراقبت از فرزندشان به کلاس رایانه بروند و روش ورود به اینترنت و جستجوگری در فضای مجازی و ذخیره سازی اطلاعات را بیاموزند.
گام بعدی شناخت سایت هایی است که معمولا جوانان به آنها سر می زنند، این سایت ها مثل پاتوق هایی است که عده ای در آنجا همدیگر را می بینند و با هم از هر دری سخنی می گویند.
کجا یک پدر یا مادر می تواند بگوید نسبت به این اماکن حساس نیست و حضور فرزندش را در آنها و رفاقت با هرکس را در آنجا به راحتی قبول می کند؟
صحبت کردن با فرزندان در مورد محاسن و خطرات اینترنت هم تا حدودی کارساز است، این یعنی که به انتخاب و درک و سلامت فرزندمان احترام گذاشته و به او می گوییم خودت می فهمی فقط خواستم من هم نکاتی را متذکر شده باشم.
از سوی دیگر باید برای اوقات فراغت جوانان و نوجوانان برنامه ریزی و ایجاد انگیزش کرد، به نحوی که او در این سنین فرصت زیادی برای مراجعه بی هدف به اینترنت و پرسه زنی در سایت های بی فایده نداشته باشد.
نوجوانان و جوانان نیز به اموری مانند ورزش و یا کاری درآمدزا علاقه مندند باید این علاقه ها در آنان شناسایی شده و متناسب با روحیات و علاقه های فرزندان، مدیریت زمان و عمر آنان را در دست گرفت.
** پلیس و جرایم رایانه ای
متاسفانه یکی از شاخه های جدیدالورود به حوزه جرایم، جرایم رایانه ای است تا جایی که نیروی انتظامی ناگزیر شد برای دفاع از حقوق شهروندان در بخش های گوناگون فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، خانوادگی و اقتصادی، پلیس تخصصی به نام پلیس فتا تشکیل دهد تا با در اختیار داشتن ساز و کار های قانونی و تخصصی با متخلفان در حوزه اینترنت و تبادل اطلاعات برخورد کند.
2047/
کپی شد