به طور عجیبی به فکر فرو رفتم و از خودم پرسیدم مگر صرفه جویی در مصرف آب، زمستان و تابستان دارد و اصلا چرا باید رعایت این موضوع مهم را زمستانه-تابستانه کنیم؟.
اصل صرفه جویی، امری پسندیده و دستور دین مبین اسلام است و اینکه اگر نعمتی به وفور یافت شد پس حق داریم هر طور خواستیم مصرف کنیم تصوری اشتباه و به دور از عقل سلیم است و این در مورد همه نعمت های خداوندی صدق می کند.
چرا باید تصور کنیم که اگر تابستان رفت، کولرها تعطیل شد، مصرف آب نیز کمتر شد و قرار است باران هم ببارد پس دیگر این اجازه را داریم که بریزیم و بپاشیم و رعایت نکنیم؟.
مگر آیندگان ما در این نعمت الهی و حیاتی، سهیم نیستند و نباید از آن بهره مند شوند؟.
مسئله آب و بحران کم آبی موضوعی نیست که تنها به امروز و دیروز و امسال و سال بعد محدود شود موضوعی است که حداقل در سال های اخیر بسیار درباره آن خوانده یا شنیده ایم، بحرانی که برای مدیریت آن همه ما در آن سهم داریم و باید برای حفظ این سرمایه بکوشیم .
هر کس به هر نوعی که می تواند باید کمک کند تا از این بحران خودساخته، عبور کنیم، خیلی از مصارف ما بی مورد و به نوعی هدر دادن این مایع حیاتی است بدون آنکه خود هم متوجه باشیم.
تغییر ساختار مصرف آب در بخش کشاورزی یکی از اصلی ترین راهکارها در این زمینه است.
کشاورزی، 90 درصد منابع آب کشور را مصرف می کند و این در حالیست که استاندارد بین المللی آن 70 درصد است.
همچنین مردم می‌دانند که شست‌وشوی خودرو، شستن پیاده‌روی جلوی در خانه، آب پاشی کوچه و خیابان، باز گذاشتن بی مورد دوش حمام، وضو گرفتن یا مسواک زدن با چند لیتر آب آشامیدنی و مصارف بی مورد دیگر، حق‌الناس است و خیانت به دیگران محسوب می‌شود .
آب یکی از ارکان اصلی حیات بشری است بطوری که حیات بدون آن برای موجوات زنده به هیچ وجه قابل تصور نیست .
توزیع نامناسب آب و از آن مهمتر نبود آب سالم در بسیاری از نقاط جهان، نگرانی های زیادی را پیش روی بشر قرار داده است .
اگر ما رفتارمان و همچنین روش مدیریت استفاده از آب را تغییر دهیم قادر به رسیدن به یک آینده مطلوب برای مردم خواهیم بود .
'اولویت های مصرف و اصلاح ساختار مصرف' دو نکته مهمی است که باید مد نظر مسوولان و مصرف کنندگان باشد.
***لزوم برخورد با پر مصرف ها
یکی از مسائلی که بارها مسوولان کشوری و استانی گوشزد کرده اند اما کمتر به آن عمل شده برخورد قانونی با مشترکین پر مصرف است.
باید با کسانی که آب را بیهوده هدر می دهند، حق دیگران را سرازیر استخرهای منازل ویلایی خود می کنند، در شستن خودرو و حیاط منزل بزرگ خود، منطقی ندارند و با این استدلال پوچ که 'پول می دهم پس هر طور دلم خواست مصرف می کنم'، آب مورد نیاز مردم را روانه فاضلاب ها می کنند برخورد مناسب و قانونی شود.
مگر می شود همه در یک کشتی و بر روی دریا باشیم آنوقت عده ای از ما بهتران مدعی شوند که می توانند کشتی را در مکانی که آنها نشسته اند سوراخ کنند؟.
البته همه اسراف ها مربوط به از ما بهتران نیست، گاهی وقتها حتی افراد طبقه سوم هم در مصرف آب، رعایت لازم را انجام نمی دهند که نشان می دهد این دسته از افراد هم به عمق بحران کم آبی پی نبرده اند.
همچنین صاحبان کارخانجات و واحدهای تولیدی پر مصرف نیز باید در این زمینه اندیشه کنند و راهکاری برای کاهش مصرف خود ارائه دهند زیرا آنچه در اولویت است مصرف شرب و آشامیدنی مردم است.
وقتی مردم، آب برای خوردن نداشته باشند آنوقت فلان محصول کشاورزی یا فلان محصول صنعتی به چه درد آنها می خورد؟.
لازم است مسوولان آب استان یزد هم به سهم خود نسبت به قطع انشعاب آن دسته از مشترکین پر مصرفی که بارها و بارها به آنها اخطار داده شده ولی در مصرف آب صرفه جویی نکردند اقدام کنند.
این آب، حق همه مردم است که زندگی بدون آن هم امکان پذیر نیست.
کم آبی که دیگر کم کم دارد به سمت بی آبی سوق پیدا می کند موضوعی است که باید آن را جدی گرفت، قطعا اگر این بحران خود ساخته، مدیریت نشود، نسل های آینده ما را نخواهند بخشید.
6197 محمدحسین فلاح
انتهای پیام اصل صرفه جویی، امری پسندیده و دستور دین مبین اسلام است و اینکه اگر نعمتی به وفور یافت شد پس حق داریم هر طور خواستیم مصرف کنیم تصوری اشتباه و به دور از عقل سلیم است و این در مورد همه نعمت های خداوندی صدق می کند.
چرا باید تصور کنیم که اگر تابستان رفت، کولرها تعطیل شد، مصرف آب نیز کمتر شد و قرار است باران هم ببارد پس دیگر این اجازه را داریم که بریزیم و بپاشیم و رعایت نکنیم؟.
مگر آیندگان ما در این نعمت الهی و حیاتی، سهیم نیستند و نباید از آن بهره مند شوند؟.
مسئله آب و بحران کم آبی موضوعی نیست که تنها به امروز و دیروز و امسال و سال بعد محدود شود موضوعی است که حداقل در سال های اخیر بسیار درباره آن خوانده یا شنیده ایم، بحرانی که برای مدیریت آن همه ما در آن سهم داریم و باید برای حفظ این سرمایه بکوشیم .
هر کس به هر نوعی که می تواند باید کمک کند تا از این بحران خودساخته، عبور کنیم، خیلی از مصارف ما بی مورد و به نوعی هدر دادن این مایع حیاتی است بدون آنکه خود هم متوجه باشیم.
تغییر ساختار مصرف آب در بخش کشاورزی یکی از اصلی ترین راهکارها در این زمینه است.
کشاورزی، 90 درصد منابع آب کشور را مصرف می کند و این در حالیست که استاندارد بین المللی آن 70 درصد است.
همچنین مردم می‌دانند که شست‌وشوی خودرو، شستن پیاده‌روی جلوی در خانه، آب پاشی کوچه و خیابان، باز گذاشتن بی مورد دوش حمام، وضو گرفتن یا مسواک زدن با چند لیتر آب آشامیدنی و مصارف بی مورد دیگر، حق‌الناس است و خیانت به دیگران محسوب می‌شود .
آب یکی از ارکان اصلی حیات بشری است بطوری که حیات بدون آن برای موجوات زنده به هیچ وجه قابل تصور نیست .
توزیع نامناسب آب و از آن مهمتر نبود آب سالم در بسیاری از نقاط جهان، نگرانی های زیادی را پیش روی بشر قرار داده است .
اگر ما رفتارمان و همچنین روش مدیریت استفاده از آب را تغییر دهیم قادر به رسیدن به یک آینده مطلوب برای مردم خواهیم بود .
'اولویت های مصرف و اصلاح ساختار مصرف' دو نکته مهمی است که باید مد نظر مسوولان و مصرف کنندگان باشد.
***لزوم برخورد با پر مصرف ها
یکی از مسائلی که بارها مسوولان کشوری و استانی گوشزد کرده اند اما کمتر به آن عمل شده برخورد قانونی با مشترکین پر مصرف است.
باید با کسانی که آب را بیهوده هدر می دهند، حق دیگران را سرازیر استخرهای منازل ویلایی خود می کنند، در شستن خودرو و حیاط منزل بزرگ خود، منطقی ندارند و با این استدلال پوچ که 'پول می دهم پس هر طور دلم خواست مصرف می کنم'، آب مورد نیاز مردم را روانه فاضلاب ها می کنند برخورد مناسب و قانونی شود.
مگر می شود همه در یک کشتی و بر روی دریا باشیم آنوقت عده ای از ما بهتران مدعی شوند که می توانند کشتی را در مکانی که آنها نشسته اند سوراخ کنند؟.
البته همه اسراف ها مربوط به از ما بهتران نیست، گاهی وقتها حتی افراد طبقه سوم هم در مصرف آب، رعایت لازم را انجام نمی دهند که نشان می دهد این دسته از افراد هم به عمق بحران کم آبی پی نبرده اند.
همچنین صاحبان کارخانجات و واحدهای تولیدی پر مصرف نیز باید در این زمینه اندیشه کنند و راهکاری برای کاهش مصرف خود ارائه دهند زیرا آنچه در اولویت است مصرف شرب و آشامیدنی مردم است.
وقتی مردم، آب برای خوردن نداشته باشند آنوقت فلان محصول کشاورزی یا فلان محصول صنعتی به چه درد آنها می خورد؟.
لازم است مسوولان آب استان یزد هم به سهم خود نسبت به قطع انشعاب آن دسته از مشترکین پر مصرفی که بارها و بارها به آنها اخطار داده شده ولی در مصرف آب صرفه جویی نکردند اقدام کنند.
این آب، حق همه مردم است که زندگی بدون آن هم امکان پذیر نیست.
کم آبی که دیگر کم کم دارد به سمت بی آبی سوق پیدا می کند موضوعی است که باید آن را جدی گرفت، قطعا اگر این بحران خود ساخته، مدیریت نشود، نسل های آینده ما را نخواهند بخشید.
6197 محمدحسین فلاح
کپی شد
